«…Ἔτσι εἶναι σημαντικὸ νὰ λάβουμε ὑπ’ ὄψιν τὸ φαινόμενο τοῦ Πουριτανισμοῦ ποὺ προεκάλεσε τὸν Ἀγγλικὸ Ἐμφύλιο Πόλεμο κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου ἰδρύθη ἡ Ἀμερικὴ καὶ νὰ προσέξουμε ἐπίσης τὴν στενὴ σχέση μεταξὺ τοῦ Χριστιανικοῦ Πουριτανισμοῦ καὶ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ…
Σὲ ἀμφότερα βρίσκεται.. ἡ στενὴ σχέση μεταξὺ τῆς θρησκείας καὶ τῆς δουλειᾶς, ἡ ἀριθμητικὴ σύλληψη τῆς ἁμαρτίας, καί, πάνω ἀπ’ ὅλα, ἡ ὀρθολογικοποίηση τῆς ζωῆς.
Μὲ τὴν ἀντικατάσταση τοῦ Πουριτανικοῦ δέους γιὰ τὴν βιομηχανία ἀπὸ τὴν παρασιτικὴ κυριαρχία τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ… ἡ Ἰουδαϊκὴ τάση πρὸς τὴν οἰκονομικὴ οὐτοπία… μεταμορφώθη στὴν νέα ‘γῆ τῆς ἐπαγγελίας’ τῶν Ἰουδαίων στὸν ὁλοκληρωτικὸ λιμπεραλισμὸ τοῦ ‘Ἀμερικανικοῦ Ὀνείρου’… Ἕνα τέτοιο ἔθνος φυσικὰ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐξελιχθῇ ἢ ἔστω νὰ ἀποκτήσῃ μία ἀνθρώπινη ἱστορία. Ἀντὶ νὰ ἐμφανίζῃ μεγαλειώδη ἀνθρώπινα παραδείγματα, μποροῦσε μόνον νὰ καυχιέται γιὰ ἕναν ἀριθμὸ μεγιστάνων καὶ ἐκατομμυριούχων διασκεδαστῶν, καὶ ἀντὶ γιὰ ἱστορικὴ ἀνάπτυξη μποροῦσε μόνον νὰ βιώσῃ περιοδικὲς οἰκονομικὲς εὐημερίες καὶ ὑφέσεις.
Ἡ πίστη τοῦ Fukuyama σὲ τέτοια κοινωνικὴ μηχανική ὅπως αὐτὴ ποὺ ἔχει σκοπὸ ἡ λιμπεραλιστικὴ δημοκρατία, ἀγνοεῖ τὴν τεράστια διαφορὰ μεταξὺ τῶν χωρῶν τοῦ Παλαιοῦ Κόσμου καὶ τὴν Ἀμερική… Οἱ Ἀμερικανικὲς κοινωνικὲς ἀξίες ποὺ ἐπιβάλλονται στὴν Εὐρώπη καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο μὲ οἰκονομικὰ καὶ στρατιωτικὰ μέσα εἶναι κατ’ οὐσίαν ξένες κι ἀλλόκοτες, καὶ δὲν ἔχουν πιθανότητες οὔτε νὰ ριζώσουν εὔκολα οὔτε νὰ ἀνθέξουν. Διότι, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸ Ἀμερικανικὸ ἔθνος, τὰ Εὐρωπαϊκὰ καὶ ἄλλα παλαιὰ ἔθνη ἔχουν μία ἱστορικὴ ζωτικότητα ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ καταπνιγῇ ἀπὸ τὴν Ἀμερικανικὴ φιλαργυρία….»
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.