Στην φανταστική χώρα ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ υπάρχει μία Βασική τράπεζα που έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας 109 δις δηνάρια.

Η τράπεζα αυτή έχει ίδια κεφάλαια 816 εκατ. δηνάρια, δηλαδή μόλις το 0,7% των συνολικών της περιουσιακών στοιχείων.

Τα κεφάλαια της με οποιοδήποτε τρόπο και να τα μετρήσουμε είναι σχετικά μικρά.

Η τράπεζα αυτή έχει χρηματοδοτήσει μικρότερες τράπεζες με το συνολικό ποσό των 63 δις δηναρίων  και για να πραγματοποιήσει αυτόν τον δανεισμό η ίδια έχει δανεισθεί 62 δις δηνάρια από την βασική τράπεζα μίας άλλης χώρας (με ανορθόδοξο τρόπο, μέσω ηλεκτρονικού και λογιστικού χρήματος)

Η τράπεζα αυτή οφείλει καθαρά 2,3 δις ευρώ στη κυβέρνηση της χώρας, όπου εδρεύει.

Η χώρα αυτή βρίσκεται σε φοβερή οικονομική κρίση και κάποια στιγμή αποκτά ριζοσπαστική κυβέρνηση.

Καθώς η χώρα θεωρείται μη αξιόπιστη από τον διεθνή τραπεζικό τομέα και υπερδανεισμένη, της αρνούνται επιπλέον χρηματοδότηση για την κάλυψη των αναγκών του κράτους.

Η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της ζητάει  από την βασική τράπεζα να της καταβληθούν τα 2,3 δις δηνάρια, που διατηρεί ως κατάθεση.

Η βασική τράπεζα, μην έχοντας την δυνατότητα να δανεισθεί πλέον από το εξωτερικό, εκποιεί  τον μισό χρυσό που διαθέτει, αξίας  2 δις δηναρίων, που διαθέτει ως περιουσιακό στοιχείο.

Στο παθητικό της όμως η βασική τράπεζα έχει σχηματίσει προβλέψεις αξίας 6,6 δις δηναρίων, που σημαίνει ότι αναμένει στο μέλλον μία ζημία αντιστοίχου ύψους ή ότι αντιμετωπίζει επισφάλειες ύψους 10,4 % περίπου.

Οι βασικές τράπεζες των άλλων χωρών που την στηρίζουν βλέποντας την χειροτέρευση των οικονομικών της στοιχείων απαιτούν ο δανεισμός της να προσαρμοσθεί στο διεθνές αποδεκτό του 65% των ενεχύρων, δηλαδή να επιστρέψει κεφάλαια 21,7 δις δηνάρια.

Το ποσό αυτό δεν υπάρχει δυνατότητα να ανευρεθεί και σαν αποτέλεσμα της κατάσχουν άλλα 2,1 δις δηνάρια σε χρυσό, που βρίσκονται σε φύλαξη στο εξωτερικό στα χρηματοκιβώτιά τους.

Τα κεφάλαια της βασικής τραπέζης γίνονται τότε αρνητικά.

Η κυβέρνηση της χώρας υποχρεώνει την βασική τράπεζα να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 8,7 δις δηναρίων και συνεισφέρει το ποσό με έκδοση μακροχρονίου εγχωρίου  χρέους (ομόλογα) διαρκείας 50 ετών.

Στην συνέχεια ως βασικός μέτοχός της ζητάει από τους ξένους πιστωτές να μετατρέψουν τον δανεισμό σε μακροπρόθεσμο διαρκείας 50 ετών  και να περικόψουν το οφειλόμενο κεφάλαιο κατά 50% (ονομαστική αξία).

Οι πιστωτές φυσικά αρνούνται ένα παρόμοιο διακανονισμό και ζητούν να ικανοποιηθούν πλήρως.

Μετά από αυτή την εξέλιξη η βασική τράπεζα μπαίνει σε διαδικασία επίσημης χρεωκοπίας με βάση το Εθνικό δίκαιο, αν και οι δανειστές επικαλούνται και την εφαρμογή του Αγγλικού δικαίου.

Αν η διαδικασία τελικά τελεσφορήσει με επιτυχία θα πρόκειται για μία μορφή OSI (official sector involvement) αξίας 31 δις δηναρίων τουλάχιστον.

Αν η διαδικασία τραβήξει στα άκρα οι απαιτήσεις της βασικής τραπέζης, από  τις εγχώριες τράπεζες, θα παραγραφούν και θα προκύψει ισόποσο κεφαλαιακό κέρδος σ’ αυτές.

Στην συνέχεια δεν θα είναι καθόλου δύσκολο στην κυβέρνηση να δημιουργήσει μία καινούργια βασική τράπεζα με κεφάλαιο 31 δις δηνάρια από κάποιες από τις εγχώριες τράπεζες που θα δεχθούν εναλλακτικά την μείωση κατά 50% των οφειλών τους προς αυτήν στα πλαίσια ενός διακανονισμού χρεών στα πλαίσια μίας επιλεκτικής χρεωκοπίας (selective default).

H καινούργια βασική τράπεζα με κεφάλαια 31 δις δηνάρια έχει επαρκή κεφαλαιοποίηση (8%) για να υποστηρίξει μία τραπεζική  οικονομία μεγέθους 387,5 δις δηναρίων.

Η πραγματική οικονομία έχει ενεργητικό 485 δις δηνάρια, αλλά 123,6 δις δηνάρια εξ αυτών αποτελούν αλληλόχρεες υποχρεώσεις μεταξύ βασικής τραπέζης και εγχωρίων τραπεζών.

Το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να εφαρμοσθεί στην χώρα ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ με τις αναγκαίες βέβαια νομικές προσαρμογές.

Το αναφέρω μόνο ως μία ακραία προσομοίωση αυτού του γεγονότος, που μπορεί να προκαλέσει ένα παγκόσμιο τραπεζικό οικονομικό ντόμινο.

Σημασία δεν έχουν οι αριθμοί που ανέφερα παραπάνω, χάριν παραδείγματος, αλλά η μεθοδολογία που εφαρμόστηκε στην παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 σε μία υπαρκτή χώρα, όταν ακόμη δεν είχατε γεννηθεί.

Η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται, όταν κάποιοι την έχουν ξεχάσει ή  ίσως δεν την μελέτησαν ποτέ σοβαρά .

Στο Amherst σπούδασαν οικονομικά με σκοπό να διοικήσουν στο μέλλον  μία πιτσαρία…

Ανέμειξαν τα υλικά, αλλά από την άγνοια τους προέκυψε στην Ελλάδα κάτι που δεν τρώγεται με τίποτα…

Son ofEon
18 Αὐγούστου 2014