Ὄνειρό μου χόρεψεσὲ τραγουδάει ὁ τζίτζικας καὶ ὁ γρῦλλος
σὲ σεργιανάει στὰ λιακοτὰ ὁ μέρμιγκας
ρουφᾶ τὴν δροσοπνοὴ σου ἡ σφῆκα.
Ὄνειρό μου, χάρισμά μου,
σὲ κύκλωσαν οἱ δεῖκτες τοῦ ρολογιοῦ
καὶ δείχνεις μόνο μεσημέρι.
Σὲ μπόλιασεν τὸ φίλημα τῆς σμέρνας.
γιομίζοντας τὸν κόρφο σου ἁλάτι.
Παρακαλῶ σε ὄνειρο κόντυνε τὸ βῆμα σου γιὰ λίγο
τί λαχανιάζει μου ἡ χαρὰ σὰν πεταρίζῃ στὴν κορφὴ τῆς λεύκας
γιὰ νὰ κουρνιάσῃ μὲ τ᾿ ἄλλα πουλιὰ γύρω ἀπ᾿ τὸ παραμῦθι
ποὺ μουρμούριζεν μὲ τ᾿ ἄλικο στόμα του τὸ λιόγερμα.
Παρακαλῶ σε ὄνειρο λυπήσου τὴν φωνή μου
καὶ κάνε ν᾿ ἀκουστῇ ὅταν οἱ ἀετοὶ ἀποτραβιοῦνται .
Παρακαλῶ σε ὂνειρο, χαμήλωσε τὸ μπόϊ σου σὲ μένα
τί δὲν σοῦ φτάνει μου ἡ καρδιά.
Παρακαλῶ σε ὄνειρο
λιγόστεψε γιὰ λίγο τὴν ἀγάπη σου,
τί πνίγει μου στὰ στήθια, τὴν ἀνάσα.
Γῆ Ποθητὴ (2002 – 2003)
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.