Γιά πόσο ἀκόμη θά …«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;;

Εἰλικρινῶς ἔχω ἀπογοητευθεῖ σὲ πολλὰ ζητήματα, γιὰ πολλὲς ὑποθέσεις στὴν ἔως τώρα ζωή μου…
Ὅμως πάντα, ὅσο βαρὺ κι ἐὰν εἶναι τὸ …«κτύπημα», τὸ ἀντιμετωπίζω μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ ἕνα εἶδος «ἐμμονῆς». Λέω δῆλα δὴ στὸν ἑαυτόν μου πὼς «ὅλα ξεπερνῶνται… Ἀκόμη κι ὁ θάνατος. Ὁ Ἄνθρωπος πρέπει νὰ κινεῖται γιὰ νὰ μὴν πεθάνῃ… Συνεπῶς σήκω καὶ …ΤΡΕΧΑ!!!».
Κι ἔτσι, μὲ αὐτὰ καὶ μὲ τὰ ἄλλα, πάντα, ὅσο κι ἐὰν εἶναι βαρὺ τὸ κτύπημα, τελικῶς μαθαίνω πολλά, προχωρῶ καὶ ἀφήνω πίσω μου τὸν ὅποιον πόνο.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ ΑΔΥΝΑΤΩ νὰ ξεπεράσῳ, ὅσα χρόνια κι ἐὰν πέρασαν, ἀπὸ τὴν πρώτη φορὰ ποὺ τὸ συνειδητοποίησα, εἶναι ὁ ἄθλιος …«κανιβαλισμός» ποὺ μᾶς ἔχουν ἐκπαιδεύσει νὰ ἀνεχόμεθα καὶ νὰ ἀποδεχόμεθα ὡς κάτι φυσιολογικό!!!
«Κανιβαλισμός» ὄχι κυριολεκτικός, ἀλλὰ συμβολικός, ἀρχικῶς.
Μὲ ὅλες τὶς προεκτάσεις του.

Ξεκινᾶμε τὴν ἐκπαίδευσίν μας, ἀπὸ παιδιά, στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς χώρους, μὲ τὶς μεταλήψεις τοῦ «σώματος κι αἵματος Χριστοῦ». Γιατί ἡ ἐκκλησία, ἄν καὶ μποροῦσε νὰ τὸ ἀποφύγῃ, μᾶς ἐκπαιδεύει στήν ἀποδοχή μίας κανιβαλικῆς στάσεως;
Δῆλα δή, ἐάν πράγματι μέσα στό «ἱερόν δισκοπότηρον» ἦταν τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἐμεῖς θά συμμετείχαμε;
Καί γιατί αὐτός εἰδικῶς ὁ συμβολισμός, περιλαμβάνει μία …κανιβαλική ἐντολή;
Δέν θά μποροῦσε ὁ ἱερεύς νά λέῃ «ἄρτος καί οἶνος Χριστοῦ»;;;

Ἄς ποῦμε ὅμως πὼς τὸ ἀφήνω στὴν ἄκρη. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν μὲ ἀφορᾷ, ἄς προβληματισθοῦν οἱ μετέχοντες τῆς τελετῆς.
Τὰ ὑπόλοιπα ὅμως εἶναι τοὐλάχιστον ἄθλια.

Ἄν καὶ δὲν μᾶς ζητᾷ κάποιος νὰ …συμφάγωμεν τὸ ἱερὸν λέιψανον τοῦ δείνα ἤ τῆς τάδε, ἐν τούτοις μᾶς ζητοῦν νὰ προσκυνήσουμε, νὰ ἀσπασθοῦμε, νὰ πάρουμε κάτι ἀπὸ τὴν …ἱερότητά του.
Καὶ τελικῶς εἰκόνες σὰν κι αὐτήν:Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 2 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 3 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 4 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 5 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 6 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 7 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 8 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 9 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 10 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 11 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 12 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 13 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 14 Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 1

 

πολὺ συχνὰ εἰσβάλλουν στὴν καθημερινότητά μας, ἀκόμη κι ἐὰν δὲν μετέχουμε τῶν σχετικῶν τελετῶν.
Πτώματα, τεμάχια αὐτῶν, «ἱερές» …τρίχες, «ἱερά» …νύχια, «ἱερά» …περιττώματα… (Ναί, κι ἀπὸ αὐτά…!!!)
Κι ὅλα αὐτὰ μέσα σὲ ἕνα τελετουργικὸ ποὺ ΔΕΝ ἔχει τὴν παραμικρὴ σχέσιν μὲ τὴν θρησκεία. Τὴν ὁποιανδήποτε θρησκεία. Διότι ὅλη αὐτὴ ἡ πτωματοπεριφορὰ εἶναι μία ἐμποροπανήγυρις, ποὺ γεμίζει τὶς τσέπες τῶν …ἀντιπροσώπων, ἀλλὰ ΟΧΙ τοῦ θεοῦ.
Ὁ θεός, ὁ πραγματικὸς θεός, ΔΕΝ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἐκκλησίες, πτώματα καὶ παγκάρια. Αὐτὰ τὰ ἔχουν ἀνάγκη οἱ …«ἐκπρόσωποί» του, γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους.
Ἄλλως τὲ ἡ θέσις τοῦ Ἰησοῦ ἦταν γνωστή… Αὐτὸς ἄδεισε, μὲ τὸ μαστίγιο, τὸν ναό, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐμπορεύοντο τὰ ὅσα ὁ ναὸς ἐκπροσωποῦσε.

Ἔως πότε λοιπόν θά συνεχίζουμε, ὡς λαός, αὐτήν τήν συμπεριφορά;
Ἔως πότε κάποιοι ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ θά μᾶς ὑπαγορεύουν συνήθειες, συμπεριφορές καί στάσεις ζωῆς;
Ἔως πότε θά παραμένουμε ἄβουλες μάζες;

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἔως καὶ …παντόφλες προσκυνήσαμε…
Βοήθειά μας…Γιά πόσο ἀκόμη θά ...«κανιβαλίζουμε» καί θά λατρεύουμε πτώματα;;; 15

φωτογραφίες ἀπό:
ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply