Είδα όλο το αμοντάριστο βίντεο με την Κωνσταντοπούλου να καταγγέλλει συλλήβδην κανάλια και δημοσιογράφους.
Εδώ:
Ας σταθούμε σε κάτι που ελάχιστα απασχόλησε. Βλέποντας το, παρατηρεί κάποιος ότι επαναλαμβάνει προς τους δημοσιογράφους την φράση «με εμποδίζετε να περάσω».
Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές οι δημοσιογράφοι γίνονται φορτικοί και επιμένουν να ρωτούν επίμονα, άσχετα με τις διαθέσεις του ερωτώμενου. Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα και λύνεται πολύ εύκολα από τα λεγόμενα «δημόσια πρόσωπα».
Αν βαδίζουν και δέχονται ερωτήσεις – όχι από ένα-δυο, αλλά από πλήθος δημοσιογράφων – απλά συνεχίζουν… να βαδίζουν.
Δεν θυμάμαι ποτέ δημοσιογράφο να στάθηκε ακίνητος μπροστά από δημόσιο (ή μη) πρόσωπο αρνούμενος να το αφήσει να περάσει. Ποτέ! Αρκεί ένα νεύμα ή μια κίνηση του σώματος ή ένα «καμμία δήλωση» και συνεχίζει ανενόχλητο.
Άτομο που λέει στους δημοσιογράφους «με εμποδίζετε να περάσω», «μου φράζετε το δρόμο», «με αιφνιδιάζετε» (και όλα τα σχετικά), να γνωρίζετε ότι έχει όρεξη για κουβέντα (απόδειξη το παραπάνω βίντεο). Αυτό το γνωρίζουν καλά οι επαγγελματίες της ενημερώσεως, και το «εκμεταλλεύονται» αναλόγως.
Από δημοσιογράφους μέχρι ηχολήπτες.
Η δική μου εμπειρία:
Είδα ανθρώπους να φεύγουν, άλλοτε πανικόβλητοι και άλλοτε γαλήνιοι, στην θέα της κάμερας (ή δημοσιογραφικού κασετοφώνου). Είδα και άλλους να τσακώνονται ποιος θα πρωτομιλήσει μπροστά της. Τέλος, είδα και αυτούς που κάθονταν μπροστά της και με ύφος αυστηρό έλεγαν: «εγώ δεν πρόκειται να μιλήσω στην κάμερα».
Αυτή η τρίτη κατηγορία ανθρώπων είναι η αγαπημένη πολλών έμπειρων δημοσιογράφων.
Παρακολουθήστε διάλογο μπροστά στην κάμερα:
– Εσείς γνωρίζατε τον δολοφόνο;
– Λυπάμαι, δεν μπορώ να σας μιλήσω.
– Το καταλαβαίνω, αλλά μας είπαν ότι είχατε φιλικές σχέσεις.
– Εγώ; Ποιος το είπε αυτό; Είναι ψεύτης. Μα τι μου κάνετε τώρα, σας είπα δεν θέλω.
(Μπορεί να απομακρυνθεί όποτε θέλει από τον φακό, αλλά δεν το κάνει. Ο διάλογος συνεχίζεται).
– Δηλαδή δεν είχατε καλές σχέσεις;
– Εγώ τον αντιπαθούσα, ήταν παλιάνθρωπος. Αχ τι μου κάνετε τώρα;
– Σας είχε δώσει κάποιο δικαίωμα;
– Διαμαρτύρομαι. Σας είπα δεν θέλω…
– Το ξέρω, αλλά γιατί τον αντιπαθούσατε;
– Ήταν αισχρός, περνούσε από μπροστά μου και μού ‘λεγε βρωμόλογα. Αχ τι μου κάνετε τώρα;
– Βρωμόλογα είπατε…
(Τώρα παίρνει φόρα)
– Με έλεγε μουρλή και πουτάνα (εδώ μπαίνει μπιπ), μου έκανε άσεμνες χειρονομίες, με καλούσε στο σπίτι του τάχαμ για καφέ. Ποια εμένα, που για την ηθική μου μιλάει όλη η γειτονιά, που δεν έχω κοιτάξει άνδρα στα μάτια… Αχ πανάθεμά σας. Μα τι μου κάνετε επιτέλους;;;
_____________________________________
Μην κατηγορείτε λοιπόν τους δημοσιογράφους.
Ούτε βασανίζουν, ούτε απαγορεύουν σε κάποιον να μη μιλήσει. Εκατομμύρια έχουν περάσει μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες αφήνοντας πίσω την σιωπή τους.
Για το μόνο που φταίνε είναι ότι στην ερώτηση «αχ τι μου κάνετε τώρα;» δεν λένε ποτέ… τι τους έκαναν.
Εσύ κατάλαβες κυρία πρόεδρε;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.