Καλὸν μῆνα φίλοι!!!

Ἰούλιος
ἢ Ἀλωνάρης, Ἁλωνιστῇς, Ἀλωνιάτης, Ἀλωνευτής.
Ὁ μῆνας τοῦ ἁλωνίσματος τοῦ σιταριοῦ.
Ἡ ὀνομασία ἐδόθη πρὸς τιμὴν τοῦ Ἰουλίου Καίσαρος, ἐνῶ ἀντιστοιχοῦσε περίπου μὲ τὸ μῆνα Ἑκατομβαιώνα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, ὁ ὁποῖος ὀνομάζετο ἔτσι διότι κατ’ αὐτὸν τελοῦντο τὰ «Ἐκατόμβαια», θυσία δηλαδὴ ἑκατὸ βοῶν, πρὸς τιμὴν τοῦ ἡλιακοῦ Ἀπόλλωνος. Κατὰ τὴν ἐποχή ἐλάμβανον χώρα γεωργικὲς ἑορτές, ὅπως τὰ Θαλύσια.

Θαλύσια: ἱερᾶ, ἐκ τοῦ θάλλω βλασταίνω, ἀνθίζω), θυσία εὐχαριστήριος γιὰ τὸ θέρος, προσφορὰ τῶν ἀπαρχῶν τῆς γεωργίας, ἡ ὁποία κατ’ ἀρχὰς ἐγίνετο πρὸς ὅλους τους θεοὺς μετέπειτα δέ, μόνο πρὸς τὴν Δήμητρα,

…καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονος Ἄρτεμις ὧρσε
χωσαμένη ὃ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ άλωῆς
Οἰνεὺς ρεξ᾽ · ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθ᾽ ἑκατόμβας ...

καὶ σὲ ἀπόδοσι, Ι.Πολυλᾶ:
«ὅτι ἀπαρχὲς τοῦ θερισμοῦ δὲν προσέφερεν ἐκείνης
ὁ Οἰνεὺς κι ἐχαίροντο οἱ θεοὶ τὴν ἑκατόμβην ὅλοι,
ἀλλ’ ὄχι ἡ κόρη τοῦ Διός….»

Ἐνῶ, στὴν πορεία τῆς ἱστορίας, οἱ ἀπαρχὲς τῶν σιτηρῶν προσεφέροντο στὴν θεᾷ Δήμητρα, ὀπως καταγράφει κι ὁ Θεόκριτος:

 

……………………...Θαλύσια……………………..
…καί τοι κατ᾽ ἐμὸν νόον ἰσοφαρίζειν
ἔλπομαι. ἁ δ᾽ ὁδὸς ἅδε θαλυσιάς: ἦ γὰρ ἑταῖροι
ἀνέρες εὐπέπλῳ Δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι
ὄλβω ἀπαρχόμενοι: μάλα γάρ σφισι πίονι μέτρῳ
ἁ δαίμων εὔκριθον ἀνεπλήρωσεν ἀλωάν… 

«Ἑόρταζαν τὰ Θαλύσια, τὴ Δήμητρα τιμῶντας..»
«Πᾶμε γιὰ τὰ Θαλύσια ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦτο’
Ἐκεῖ τραπέζι κάνουνε οἱ δύο μας οἱ φίλοι,
τὴν εὐτυχία ἀρχίζοντας, γιὰ τὸ πολὺ τὸ μέτρο,
ποὺ ἡ πεπλοφόρα Δήμητρα ἔδωσε στὴ σοδειά τους.»

(Θεοκρίτου, «Θαλύσια», ἀπόδοσις: Ν.Νικολάου)

Νεφέλη Ὠκεανίς