Μιὰ πολιτεία ἡ ὁποία εἰσάγει τὰ πάντα, ποὺ κατ΄ ἐξοχὴν παρήγαγε πρὶν ἀπὸ σαράντα χρόνια, εἶναι για τὰ σκουπίδια…
εἶναι ἐνας βόθρος!
Κάποτε εἴχαμε ἀρκετὰ λεμόνια γιὰ ἐξαγωγή… Τώρα φέρνουμε σάπια ἀπ’ Ἀργεντινή…
Σῦκα ἔφθαναν μέχρι ἐδῶ…
Τώρα τὰ ἔχει πάρει ἡ Τουρκία μαζὺ μὲ τὰ βερύκοκκα, τὰ ἀμύγδαλα, τὰ πάντα ὅλα μέχρι ἁλάτι αὐγὰ καὶ ῥίγανη …βιολογικὴ μάλιστα…
Τί ἄλλο….
Χμμμ… δερμάτινα νήματα, νὰ μὴ τὰ πολυλογοῦμε…ὅλα!
Λάδια ἔρχονται, μὰ λιγοστά..
Τουρκία, Μαρόκκο καὶ οἱ ἄλλοι ἐξύπνησαν
Κρασιά.. ναὶ καλά…καλὰ κρασιά!
Ἐνδύματα ὅλα ἀπ’ ὀξω…

Παπούτσια ἔπαιρνα ἐδῶ…ἑλληνικά… Ποῦντα πιά;
Σαπούνια… ναί, χορτάσαμε στὶς φοῦσκες
Ἀλλαξε ἡ γεύσις τοῦ ῥαγιᾶ τώρα. Μοῦ θέλει οὐισκάκια καὶ τεκίλες…
Καπνά… στέλναμε…τώρα εἰσάγουμε ῥὲ κουφάλες…
Τυριά, τυράκια καὶ γαλακτοειδῆ… Ὅλα τὰ περισσότερα ἀπὸ Ὄξω…
Ἡ φέτα βουργαρίας…δανέζικια..γαλλική… νὰ περιμένετε καὶ τὴν κιτρίνη σὲ λίγο…
Μοῦ γίνατε ἀπὸ σόϊ…ἀλλάξατε…πήρατε γεύσῃ εὐρωπαπαρική…
Ἆσε τὰ σαλαμάκια καὶ παστά…
Δὲν μᾶς ἔφτανε ὁ παστουρμᾶς, τὰ σουτζουκάκια Πηλίου… Τώρα θέμε καὶ τὸ ἀκριβὸ προσσοῦττο…
Πᾶρε καὶ τοῦτο τὸ μακρύτερο…
Σὲ μιὰ χώρα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι Καλιφόρνια γιατὶ καὶ νερὰ εἶναι ἀρκετά… ἔχουμε…τὰ ἔχετε γαμήσει ὅλα…
Ἄσε βέβαια ποὺ τὰ ἔχετε μολύνει κι αὐτά..
Πηνειὸς καὶ Βοιωτία ἄχρηστα καὶ τὰ δύο…

Θαλασσινὰ ἐπαγγέλματα…Σκατά…κάτι πλοίαρχοι ἔμειναν καί γιά ψαράδες ποιοί πᾶνε πιά;
Καὶ κάθεσθε ἐδῶ μέσα καὶ μοιρολογεῖτε
Ἔμ θέτε τὰ παιδάκια σας νὰ γίνουν ὅλοι ἰατροὶ καὶ δικηγόροι καὶ τοῦ δημοσίου φυσικά…
Σὲ καμμιὰ τράπεζα νὰ μποῦν νὰ πληρώνονται κι ἂς εἶναι μὲ δεκάρες

Κάποτε, ὅταν ἀγοράζατε τὰ δερμάτινα ἀπὸ Τουρκία καὶ τὰ γυφτικα τριγύρω…σᾶς τὸ λέγαμε…
Ζηλεύαμε νομίζατε…
Στὰ ἀρχίδιαμ μου ἦταν ἡ ἀπάντησις…
Ἐγὼ ὄξω θὰ μείν…μὰ σᾶς νοιαζόμουν..ὁ μαλάκας μου κι ἂς γινόμουν κακὸς κι ἂς μὲ κατηγορούσατε….
Ἦλθε ἡ ὥρα …ἔχει ἔλθει ἀπὸ πολλοῦ…νὰ σᾶς κτυπήσω ῥὲ καριόλες… Ποῦ εἶσθε, νὰ πῶ πολλοί… Ποιὸν πρῶτο νά…συνήθως οἱ ἀρσενικοὶ ἦσαν οἱ ξερόλες..οἱ θυληκιὲς ἄκουγαν..μὰ στὴν κοινωνία σας ὁ ῥαγιᾶς εἰν’ ἀρχηγός…
Τέλος πάντων!

Θὲλω νὰ σᾶς χέσ’ καὶ δὲν πάει ἡ καρδιά μου…Ὑπάρχουν ἐλπίδες… Ἐμένα μοῦ λές;
Μέχρι τὴν γλῶσσα σας τὴν μπασταρδέψατε… τὸ φαγητό σας… Ἀκόμα καὶ τώρα ὅταν γαμ… ἂν γαμᾶτε…τὸ ἕνα δάκτυλο στὸν διαολοεπιλογέα…ἢ στὸ ποντίκι τὸ ‘χετε ἀντὶ στοαντεναμησᾶς πῶ καὶ λέτε πάλι…

Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι πιὰ δικό σας …Εἶναι στὸ μέγιστο δικό μου..
….ποῦ σᾶς νοιάζομαι
κι ἀναρωτιέμαι τὸ γιατί…

Λένε πὼς Πατρίδα εἶναι ἐκεῖ ποὺ μισεῖς… ἔμ ἴσως γι’ αὐτὸ
μὰ μῖσος εἶναι ἀγάπη…
λέτε ἐγώ ἀκόμη νά σᾶς ἀγαπῶ;
κι ὁ λόγος….ὁ ποιός; γιατί;
Ἴσως κι εἶναι πάλι ἐγωιστικὸς …Ἴσως γιατί δὲν θέλω νὰ εἶμαι ὅπως ἐσεῖς
ποῦ ὑπερηφανεύεσθε πὼς εἴμαστε ..πὼς ἔχουμε θάλασσα καὶ βρρρρ…αχχχάκια
Ῥὲ σεῖς ὅλες μολυσμένες εἶναι καὶ τὰ βραχάκια ὅπου πατήσῃς σκατὰ σκουπίδια καὶ ματάκηδες…
Ναὶ ξέρω…σᾶς τὰ παραλέω….ἀλλὰ κουνᾶτε καὶ τὸ κεφάλι σας δεξιὰ κι ἀριστερά…
Νομίζετε πὼς σᾶς διασκεδάζω …ἄμ ὄχι…
Κι ἄλλα εἶχα….κι ἄλλα νὰ σᾶς πῶ.. Δύο τρεῖς στοὺς δέκα κουτσοπερνοῦν. Οἱ ἄλλοι δὲν ξέρουν ἂν θὰ ἔχουν αὔριο ψωμὶ καὶ γάλα καὶ παρακαλοῦν νὰ κόβῃ ὁ θεός (σας) ἡμέρες ἀπὸ τὰ χρόνια σας νὰ δίνῃ στοὺς γερόντους νὰ λαβαίνουν…
…μιὰ σύνταξι μήπως καὶ περάσει ὁ καιρὸς καὶ μαλακώσουν οἱ γερμανοί…
Ἄμ δέ…
Οἱ γερμανοὶ εἶναι καλοὶ μόνο για τὶς τσέπες τους…
Πᾶτε πέστε γιὰ ὕπνο κι ὀνειρευτεῖτε μιὰ Μπεμπέκα.. καμμιὰ ξανθιά, ποὺ κάνει πίπες καὶ καταπίνει..
Τὸ θέμα εἶναι πὲς πές…
τὰ ..παίρνετε στὰ σοβαρὰ ὅ,τι σᾶς λέγω…
Ἐλᾶτε ῥὲ σεῖς… Ἀστειεύομαι…

Ἀβραὰμ Ἀτταλιάδης

φωτογραφία