Κι ὅμως δὲν εἶναι οἱ ἀριθμοί…

Ἀκόμη καὶ ἂν ἔχουν ἀντικειμενικὰ δίκιο, σὲ ἐπίπεδο ἀριθμῶν, ὅσοι ἐπιμένουν ὅτι ἡ πραγματικὴ τραγωδία τώρα ἀρχίζει, εἶναι ἐπειδὴ ξέρουν νὰ σκέπτονται μόνο μὲ ἀριθμοὺς καὶ νὰ μιλοῦν μόνο γιὰ ἀριθμούς.
Δὲν ἔχουν τὴν παραμικρὴ ἰδέα ἀπὸ ἀνθρώπους.

Ἡ κρίσις τῶν τελευταίων πέντε ἐτῶν ἄνοιξε τίς πόρτες γιὰ τὴν ἀνάδυσι τῶν πλέον ἀρχεγόνων ἀνθρωπίνων ἐνστίκτων.

Τὸ πρόβλημά μας δὲν ἦταν παρὰ ἐλάχιστα οἰκονομικό. Ἦταν πρωτίστως καὶ κυρίως ἠθικό. Καὶ ἀντί ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς κρίσεως νὰ θέσουμε μιὰ καὶ μόνο προτεραιότητα, αὐτὴν τῆς δικαιοσύνης, ἀφήσαμε τὴν δικαιοσύνη νὰ κοιμᾶται, ἱερουργῶντας στὴν εὐημερία τῶν ἀριθμῶν καὶ μάλιστα ὑπὸ τὸν ὅρο τῆς ἀπολύτου προτεραιότητός τους. Γιὰ τὸ καλό της δὲν παραμελήσαμε ἁπλᾶ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς θεωρήσαμε ἀναλωσίμους. Ὑλικὸ γιὰ θυσίες.

Ἡ θυσία βέβαια εἶναι καὶ αὐτὴ συστατικὸ τοῦ μυστικοῦ τόπου τῶν βαθυτέρων ἰδιοτήτων τοῦ ἀνθρώπου. Πλὴν ὅμως ἀναδύεται ὡς προσωπικὴ βούλησις καὶ γιὰ νὰ ἀναδυθῇ πρέπει πρῶτα νὰ νοηματοδοτηθῇ καταλλήλως. Καὶ νοηματοδοτεῖται μόνο σὲ περιβάλλον δικαιοσύνης.

Οἱ περισπούδαστες μαθηματικὲς ἀναλύσεις τῶν καλαμαράδων καὶ τῶν ῥεαλιστῶν λέν, ἐδῶ καὶ καιρό, μόνον ἀνοησίες καὶ πράγματα ποὺ δὲν ἔχουν καμμία ἀπολύτως σημασία. Ὅποιος δὲν μιλᾶ γιὰ ἠθικὴ εἶναι τυφλός. Ἡ οἰκονομικὴ κρίσις ἦταν παράγωγο βαθειᾶς ἠθικῆς παρακμῆς καὶ ἡ ἔξοδος ἀπὸ αὐτὴν δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εὑρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὸ πεδίο τῶν ἀορίστων ἐννοιῶν ποὺ συγκροτοῦν τὸν πυρῆνα τῆς ἀνθρωπίνου ὑπάρξεως.

Παριστάνουμε τοὺς δῆθεν ἀπ’ εὐθείας ἀπογόνους των ἀρχαίων, ποὺ ἔδωσαν τὰ φῶτα πολιτισμοῦ στὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ ξεχνοῦμε ὅτι, ἐκεῖνοι οἱ παράξενοι ἄνθρωποι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν λογικὴ ἐπενόησαν καὶ τὴν τραγῳδία. Καὶ ὅπου δὲν μποροῦσαν νὰ εὕρουν τίς ἀπαντήσεις τῆς ἐπιστήμης κατέφευγαν στὸν δικό της ποιητικὸ τόπο.

Κάποιοι θὰ συνεχίσουν νὰ περιγράφουν ὅτι θὰ δοῦν ἀπὸ δῶ καὶ πέρα μὲ ὅρους οἰκονομικῆς ἀναλύσεως. Καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ κάνουν λάθος, μένοντας τυφλοί, ὅπως ἐξεκίνησαν. Αὐτὸ ποὺ θὰ δοῦμε δὲν θὰ εἶναι ἡ ἐξέλιξις τῶν ἀριθμῶν, ἀλλὰ ἡ κάθαρσις, μετὰ τὴν ὕβρι.

Ἡ δικαιοσύνη εἶναι βιολογικὴ ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ ἐξέχασε νὰ κάνῃ συμβόλαιο, κάθε ἕνας βγαίνει στὸν δρόμο μὲ τὴν δική του προσωπικὴ ἔκφρασί της.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply