Στὴν παλινβαρβαρισμένη σάπια Δύση, σὲ αὐτήν πού συνεστήθη ἐπάνω στὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, μὲ τοὺς ὅρους ἀντεστραμμένους καὶ στρεβλοὺς, ἔχει βαλθεῖ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία μὲ «ναὶ σὲ ὅλα» προκρουστειωδῶς καὶ μὲ κάθε κόστος νὰ ἐνταχθῇ.

Στὴν σημερινὴ Εὐρώπη, μὲ ἐπίπεδο κατεβασμένο κάτω τοῦ ἐπιπέδου τῶν ζώων (αὐτὰ τοὐλάχιστον σέβονται τὴν φύση τους).

Στὴν Γερμανία ἰδιοκτῆτες ζώων τὰ ἐκμισθώνουν σὲ κτηνοβᾶτες, προσβλέποντας σὲ αὔξηση τοῦ εἰσοδήματος.
Στὴν Δανία προωθοῦν στὴν βουλὴ τὴν νομιμοποίηση τῆς κτηνοβασίας.

Ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει προηγούμενο στὸν σοδομισμὸ τῶν ζώων – τὸ 1942 ὁ Χίμλερ εἶχε ἱδρύσει στὸ Niedermohr οἴκους ἀνοχῆς κτηνοβατῶν καὶ τὰ SS ὀργίαζαν στὰ Tierschander Sexobjekte.
Καὶ πάλι, ἡ μοναδικὴ ἐλπίδα ἀκυρώσεως τῆς νομιμοποιήσεως τοῦ παλινβαρβαρισμοῦ αὐτοῦ φαίνεται πὼς εἶναι (γιὰ ἄλλη μία φορὰ ἀντιστροφὴ τῶν ὅρων) οἱ φιλοζωικὲς ὀργανώσεις, ἀντὶ τῆς διαμαρτυρίας τῆς κοινωνίας γιὰ τὴν ἐφιαλτικὴ κατρακύλα τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου.

Ῥαφαηλίδης Ἀλέξιος