Ὁ τεχνητὸς ἐμφύλιος τῆς Οὐκρανίας.

Ὁ τεχνητὸς ἐμφύλιος τῆς Οὐκρανίας.Στὴν οὐσία στὴν Οὐκρανία, ὁ Φασισμὸς καὶ ὁ Κομμουνισμός, σὰν ἰδεολογίες, προκάλεσαν τὰ ἴδια μίση καὶ πάθη στὸν πληθυσμὸ ποὺ προκάλεσαν καὶ στὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸ 1944, ὁδηγώντας στὸν καταστροφικὸ Ἐμφύλιο, μὲ κερδισμένους φυσικὰ ὄχι τοὺς κατοίκους τῶν χωρῶν, ἀλλὰ αὐτοὺς ποὺ τὶς δημιούργησαν καὶ τὶς χρηματοδότησαν ἀπὸ τὴν γέννησή τους….
————————————————–

Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Ουκρανίας απαγόρευσε στα τρία κομμουνιστικά κόμματα της χώρας την κάθοδο στις επερχόμενες τοπικές εκλογές.
Στις τελευταίες εκλογές απέσπασαν περίπου το 4% των ψήφων.

πηγή

Ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ Κ.Κ Οὐκρανίας δὲν ἀναγνωρίζει τὴν γενοκτονία τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος μὲ τὰ 7 ἑκατομμύρια θύματα (Γκολοντομόρ/ Λιμοκτονία στὴν Οὐκρανία τὸ 1932).
————————————————–
Τὸ 2012 εἴχα γράψη σχετικά:

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα πειράματα «κοινωνικῆς μηχανικῆς», μαζὺ μὲτὸν ἐθνικοσοσιαλισμὸ τοῦ Χίτλερ, καὶ ἀφοῦ ἀπέτυχαν αὐτά, μαζὺ μὲ αὐτὸ ποὺ ζοῦμε σήμερα, τὴν δικτατορία τῶν τραπεζῶν καὶ τῶν ἀγορῶν…
Στόχος πάντα ἡ παγκόσμια διακυβέρνησις τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων, ποὺ δὲν εἶναι καὶ τόσο νέα τελικά…

Τὸ εἶχα δημοσιεύση καὶ παλαιότερρα…
Ὅποιος δὲν ἔχει φάει, μὴν τὸ δῇ.
Ἐπίσης μὴν τὸ δῇ ὅποιος ἔχει παρωπίδες καὶ τσίμπλες, γιατὶ θὰ συνεχίση νὰ τὶς ἔχῃ μᾶλλον…

Τὸ ντοκυμαντὲρα «Soviet Story» προβλήθηκε ἀπὸ τὴν ΕΡΤ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2010.
Τὸ ΚΚΕ ἐξέδωσε σκληρὴ ἀνακοίνωση, κάνοντας λόγο γιὰ «ἀντικομμουνιστικὴ φρενίτιδα», «κατάπτυστο δημιούργημα», ἐνῶ δὲν δίστασε νὰ καταγγείλει τὴν ΕΡΤ ὡς «φορέα τοῦ πιὸ βρώμικου γκεμπελισμού» καθὼς θεωρεῖ ὅτι ὁ εὐθὺς παραλληλισμός, τοῦ Στάλιν μὲ τὸν Χίτλερ ποὺ ἐπιχειρήθηκε στὸ ντοκιμαντέρ, ἰσοδυναμεῖ μὲ πλήρη παραχάραξη τῆς Ἱστορίας καὶ «βρώμικη προπαγὰνδα.

Τὸ Χρήσιμον

«Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τὸ ντοκυμαντὲρ «Soviet Story» εἶναι πολιτικὰ χρωματισμένο. Ὁ δημιουργός του Ἐντβινς Σνὸρ εἶναι ἀπὸ τὴν Λιθουανία, μιὰ χώρα ποὺ στέναξε ἐπὶ 60 χρόνια κάτω ἀπὸ τὸν σοβιετικὸ ζυγό. «Τὸ φίλμ», ἔγραψε στοὺς New York Times ὁ κριτικὸς Νιλ Γκένζλιγκερ, «εἶναι γεμάτο μὲ ἐπιθετικὰ θαυμαστικὰ στὴν κινηματογραφικὴ γραφή. Ἐκκωφαντικὰ ἠχητικὰ ἐφὲ πυροβολισμῶν, ὅταν ἐμφανίζονται οἱ ἐκτελέσεις μὲ πυροβόλα ὅπλα, στριγγοὶ ἦχοι ποὺ τσακίζουν τὶς μνῆμες τῶν παλιῶν ἐπικαίρων. Οἱ φρικτὲς εἰκόνες τῶν μαζικῶν τάφων καὶ τὰ θύματα τοῦ λιμοῦ ποὺ γεμίζουν τὴν ταινία δεν χρειάζονταν τέτοια συνοδευτικὰ στοιχεῖα».
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὶς ὑπερβολὲς στὴν κινηματογραφικὴ γραφὴ (ποὺ μπορεῖ νὰ δείχνουν τὴν ἀπειρία τοῦ σκηνοθέτου –αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο ντοκιμαντὲρ μεγάλου μήκους ποὺ ἔχει φτιάξει– ἢ τὴν ὀργή του γιὰ τὰ σταλινικὰ ἐγκλήματα, ποὺ εἶναι θαμμένα) ὑπάρχουν καὶ τὰ στοιχεῖα ποὺ δὲν ἐπιδέχονται καμμιὰ ἀμφισβήτηση.»

Καθημερινὴ – 7/11/2010.

Γολοντομόρ:

Ο Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας (1932-1933) ή Γολoντομόρ (ουκρανικά: Голодомор) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές στην σύγχρονη ιστορία της Ουκρανίας που συνοδεύθηκε από τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο λιμός επηρέασε και άλλες περιοχές της Σοβιετικής Ενώσεως, ωστόσο εκδηλώθηκε με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερα θύματα στην Ουκρανία, και σε γειτονικές περιοχές της.

Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποιήσεως που εφαρμόστηκε. Συχνά αναφέρεται ως γενοκτονία  και υποστηρίζεται πως ήταν απόρροια πολιτικού σχεδίου. Στις 28 Νοεμβρίου 2006, αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η Νοεμβρίου. Αρκετές ακόμα χώρες έχουν επισήμως αναγνωρίσει τον λιμό της Ουκρανίας ως γενοκτονία.

Ιστορικό

Η διετία 1932 – 1933 ονομάστηκε από την Σοβιετική Ένωση ως «Αγροτική Μεταρρύθμιση». Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενώσεως, που τότε είχε το όνομα Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκων), σε συνεργασία με την διοίκηση της Ουκρανικής ΣΣΔ, με το πρόσχημα της κολεκτιβοποιήσεως, διέταξε να κατασχεθούν πρώτα όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και τις αποθήκες και στην συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα. Επιπλέον, απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις.

Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν ο θάνατος από ασιτία έξι ως δώδεκα εκατομμυρίων ανθρώπων σε διάρκεια 500ων ημερών. Η επίσημη ουκρανική πλευρά μιλάει για επτά με δέκα εκατομμύρια, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την ημέρα.

βικιπαιδεία

Στεπὰν Μπαντέρα:

Εθνικότητα Ουκρανός
Βραβεύσεις
Το 2010 του αποδόθηκε μετά θάνατον ο τίτλος του «Ήρωα της Ουκρανίας».
Το 2011 η απόφαση αυτή ανακλήθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν είχε Ουκρανική υπηκοότητα.

Θρήσκευμα Ουκρανική Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία – Ουνία

Ο Στεπάν Αντρίγιοβιτς Μπαντέρα (ουκρανικά: Степан Андрійович Бандера; 1 Ιανουαρίου 1909 – 15 Οκτωβρίου 1959) ήταν ένας Ουκρανός αντικομμουνιστής[1] πολιτικός ηγέτης, ιδεολόγος και θεωρητικός του Ουκρανικού εθνικισμού. Στα νειάτα του υπήρξε γνωστός με τα ψευδώνυμα «Баба», «Лис», «Степанко», «Малый», «Серый», «Рых», «Матвей Гордон», «Крук», όπως και με κάποια άλλα.

Γεννήθηκε σε οικογένεια ουνίτη ιερωμένου. Μέλος της Ουκρανικής στρατιωτικής οργανώσεως (από το έτος 1927) και της Οργανώσεως Ουκρανών εθνικιστών (ОУН) (από το έτος 1929), περιφερειακός καθοδηγητής[ΣΗΜ 1] του ОУН στις Δυτικο-ουκρανικές επαρχίες (από το 1933). Υπήρξε οργανωτής μιας σειράς τρομοκρατικών ενεργειών. Το 1934 συνελήφθη από τις πολωνικές αρχές και καταδικάστηκε στο δικαστήριο σε θανατική ποινή, που αργότερα μετετράπη σε ισόβια κάθειρξη. Τα έτη 1936−1939 παρέμεινε έγκλειστος στις Πολωνικές φυλακές , ενώ πέτυχε την απελευθέρωσή του τον Σεπτέμβριο του 1939 χάρη στην επίθεση της Γερμανίας ενάντια στην Πολωνία. Για αρκετό χρόνο ευρίσκετο  «στην παρανομία» στο σοβιετικό έδαφος, κατόπιν αυτού έφυγε στην Δύση. Από τον Φεβρουάριο του έτους 1940 — μετά την διαίρεση του ОУН — έγινε αρχηγός της φράξιας ОУН(б) (μπαντερικής κατευθύνσεως). Το έτος 1941 έγινε επικεφαλής του συσταθέντος ένα χρόνο νωρίτερα Επαναστατικού Δικτύου [ΣΗΜ 2] ОУН. Μετά την επίθεση της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ συνελήφθη μαζί με άλλους αρχηγούς ουκρανικής εθνικιστικής κατευθύνσεως από τις αρχές κατοχής των Γερμανών για απόπειρα ανακηρύξεως ανεξάρτητης Ουκρανικής κυβερνήσεως και ετέθη υπό περιορισμό, αλλά αργότερα (μετά τον Ιανουάριο του 1942) εστάλη στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Ζάξενχαουζεν, απ’ όπου απελευθερώθηκε από τους χιτλερικούς τον Σεπτέμβριο του 1944. Το 1947 έγινε αρχηγός του Δικτύου ОУН. Το 1959 ο Μπαντέρα δολοφονήθηκε από τον πράκτορα της КГБ Μπογκντάν Στασίνσκϊι [4], που διέφυγε μαζί με την γυναίκα του το 1961 στην Δυτική Γερμανία και διέμεινε στην συνέχεια στις ΗΠΑ.

Οι απόψεις για την προσωπικότητα του Στεπάν Μπαντέρα είναι σε μεγάλο βαθμό πολωμένες. Σε ένα σύγχρονο επίπεδο αυτός απολαμβάνει μεγάλη δημοτικότητα, κυρίως, ανάμεσα στους κατοίκους της Δυτικής Ουκρανίας — καθώς μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ για πολλούς δυτικούς ουκρανούς το όνομά του στάθηκε σύμβολο πάλης για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Ουκρανίας με την σειρά τους, αλλά και αυτοί της Πολωνίας και της Ρωσσίας αναφέρονται σ’ αυτόν κυρίως αρνητικά, κατηγορώντας τον για φασισμό, τρομοκρατία, ριζοσπαστικό εθνικισμό και δωσιλογισμό. Η έννοια «бандеровцы» (μπαντεριστές), προερχόμενη από το οικογενειακό του όνομα, σταδιακά κατέστη κοινός και αποδώσιμος όρος σε όλους τους Ουκρανούς εθνικιστές στην ΕΣΣΔ , ανεξάρτητα από την σχέση τους με τον Μπαντέρα.

βικιπαιδεία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply