Κίνα καὶ …«Ἑλλάς»!!!

Δύο, διαφορετικές, …«ὀλυμπιακές» ἱστορίες.
Δύο διαφορετικοὶ λαοί…
Δύο διαφορετικὲς ἀντιμετωπίσεις…
Δύο διαφορετικὲς ἐξελίξεις….

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!4

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!5Ὄχι διότι ἐκεῖνοι ἔχουν κομμουνισμὸ κι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε.
Ἀλλὰ διότι ἀκόμη ἐκεῖ λειτουργοῦν κάποιοι μηχανισμοί, ποὺ ἐδῶ ΟΥΔΕΠΟΤΕ λειτούργησαν.
Κι ὅσο γιὰ τὸ κράτος τους…
Ἔ, τί νά λέμε τώρα;Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!2 Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!1 Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!3

Ἄφησε ἔργα ὁ Λαλιώτης…

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!6

Τὰ ἐδῶ ἄθλια κουδουνισμένα, ἐφ΄ ὅσον ἔφαγαν τοῦ σκασμοῦ, κι ἐφ΄ ὅσον στὴν συνέχεια ἐγκατέλειψαν, γιὰ νὰ ἀπαξιωθοῦν καὶ νὰ ξεπωληθοῦν ὅσο ὅσο, τώρα πράττουν τὸ ἀναμενόμενον: ξεπωλοῦν ὅσο ὅσο.
Ὄχι, οἱ …«ἐπενδυτές» ΔΕΝ θὰ ἔλθουν γιὰ νὰ ἀνανεώσουν τὶς ἐγκαταστάσεις, ποὺ πληρώσαμε μὲ τὸ αἷμα μας, ὑπέρ-ὑπερκοστολογημένα, γιὰ νὰ μᾶς τὶς προσφέρουν νὰ τὶς ἀπολαύσουμε…
Θὰ ἔλθουν γιὰ νὰ τὰ …«ἀξιοποιήσουν» ὅλα αὐτά, πρὸς …ἴδιον ὄφελος.

Κάτι ἀντίστοιχο μὲ τὶς …«ἐπενδύσεις» στὴν Ῥουμανία, ποὺ ἔκανε ὁ …«δικός μας», ὁ Ἀλαφοῦζος.

«…Η πτώση τού σοσιαλισμού, λοιπόν, βρήκε την Ρουμανία με έναν πανίσχυρο εμπορικό στόλο (κατείχε την 9η θέση παγκοσμίως), ο οποίος αριθμούσε 310 πλοία ενώ άλλα 70 πλοία βρίσκονταν υπό κατασκευή σε διάφορα ναυπηγεία. Έτσι, είναι λογικό το γεγονός ότι αυτός ο στόλος έκανε πολλά μάτια να τον προσέξουν και πολλά σάλια να τρέξουν για πάρτη του. Όπως είναι επίσης λογικό το ότι η ρουμανική κυβέρνηση (όπως κάθε καπιταλιστική κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της) απέκτησε μια ξαφνική επιθυμία να ξεπουλήσει ως και το τελευταίο κουπί.
Το πρώτο πράγμα που έκαναν προς αυτή την κατεύθυνση οι Ρουμάνοι αξιωματούχοι ήταν να αφήσουν αυτόν τον στόλο να καταρρεύσει, κόβοντας κάθε κονδύλι για την συντήρησή του. Μέσα σε λίγους μήνες, τα ρουμανικά λιμάνια γέμισαν αγκυροβολημένα πλοία που δεν μπορούσαν να ταξειδέψουν λόγω προβλημάτων. Κάτοπιν, όταν η απαξίωση του στόλου έφτασε σε επιθυμητά επίπεδα, μπήκε μπροστά η διαδικασία ξεπουλήματός του.
Επί σοσιαλισμού, τα ρουμανικά πλοία διαχειρίζονταν από την κρατική εταιρεία Navrom. Επειδή εταιρείες τόσο μεγάλου μεγέθους είναι ευνόητο πως δεν μπορούν εύκολα να πουληθούν, η κυβέρνηση αποφάσισε να την «σπάσει» στα τρία, δημιουργώντας από τα σπλάγχνα τής Navrom την Romlin και την Petromin. Αν κι έχω πολλά να πω και για την Navrom και για την Romline (π.χ. πρώτη δουλειά τής «νέας» Navrom ήταν να πουλήσει 24 πλοία για παλιοσίδερα!)(*), ας περιοριστούμε στην Petromin για να μη ξεστρατίσει η κουβέντα.
Στην Petromin, λοιπόν, μεταβιβάστηκαν 89 πλοία πετρελαίου και μεταλλευμάτων. Όμως, πριν προλάβει καλά-καλά να ξεκινήσει την δράση της η νέα εταιρεία, Βακαρόιου (πρωθυπουργός) και Τεοντόρου (υπουργός μεταφορών) άρχισαν να κάνουν βούκινο ότι η Petromin πάει καρφί για πτώχευση, οπότε το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει την άμεση πώλησή της. Τότε, τελείως ξαφνικά και αναπάντεχα, εμφανίζονται από το πουθενά κάποιοι Έλληνες επενδυτές διατεθειμένοι να βάλουν λεφτά για να κάνουν κοινοπραξίες με την -υποτίθεται παραπαίουσα- Petromin. Φυσικά, αυτοί οι Έλληνες επενδυτές θα έβαζαν τα λεφτά τους μέσω κάποιων εταιρειών τους, οι οποίες είχαν την έδρα τους σε άλλους τόπους κι όχι σε τούτην εδώ την ψωροκώσταινα.
Τον μεσάζοντα ανάμεσα στο ρουμανικό κράτος και τους Έλληνες λεφτάδες για να στηθεί όλο αυτό το αλισβερίσι, τον έκανε μια από τις πιο σκοτεινές φυσιογνωμίες εκείνης της εποχής. Ήταν ο εξ απορρήτων σύμβουλος και άνθρωπος ειδικών αποστολών τού τότε πρωθυπουργού Μητσοτάκη, ο στρατηγός Νίκος Γρυλλάκης. Tο ζουμί είναι πως η πρώτη κοινοπραξία που στήθηκε με την συμβολή τού Γρυλλάκη ήταν η «Forum Maritime – Petromin», όπου η Forum Maritime ήταν εταιρεία συμφερόντων τού Έλληνα εφοπλιστή Στέλιου Κατούνη. Δεύτερη στην σειρά ήταν η κοινοπραξία «Petromin – Minerva». H Minerva ήταν μια εταιρεία στην οποία ανήκε η εταιρεία Ermis Maritime, η οποία ανήκε στον Γιάννη Αλαφούζο….

Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση, η Petromin δέχεται να μεταβιβάσει στην Minerva όσα πλοία επιλέξουν οι επιθεωρητές της Ermis. Για κάθε πλοίο που θα αποκτά η Minerva μ’ αυτόν τον τρόπο, θα συστήνει μια νέα εταιρεία με έδρα την Μάλτα και θα της αναθέτει την εκμετάλλευσή του. Οι διαχειριστές όλων αυτών των εταιρειών θα ορίζονται από την Ermis, ενώ η Petromin διατηρεί απλώς το δικαίωμα να παρακολουθεί την λειτουργία αυτού του συμπλέγματος εταιρειών και να κάνει παρατηρήσεις….

…Παράδειγμα: Έστω ότι η επισκευή των πλοίων κόστισε 1.000 ευρώ και η αξία τους προσδιορίστηκε, μετά από την επισκευή, στα 10.000 ευρώ. Το κεφάλαιο της Minerva, λοιπόν, ορίζεται σε 10.000 ευρώ, άρα το 50% της Ermis σε 5.000 ευρώ. Έτσι, η Ermis πρέπει να παρακρατήσει το χιλιάρικο της επισκευής και να πληρώσει στην Petromin 4.000 ευρώ.
Όλα αυτά ηχούν ως απολύτως λογικά και μπεσαλήδικα. Μόνο που ο Αλαφούζος δεν είχε καμμιά διάθεση να παραστήσει τον μπεσαλή. Έτσι, έφερε τα πλοία για επισκευή στον Πειραιά και φρόντισε, μέσα από ένα όργιο υπερτιμολογήσεων και εικονικών παραστατικών, να καταγράψει λογιστικά το κόστος επισκευής πολύ πάνω από το 50% της μετεπισκευαστικής αξίας των πλοίων. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν όφειλε δεκάρα στην Petromin αλλά έβγαζε την ρουμανική εταιρεία και χρεωμένη στην Ermis (αν μπερδευτήκατε, επιστρέψτε στο προηγούμενο παράδειγμα και προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει αν το κόστος επισκευής φτάσει π.χ. τα 6.000 ευρώ). Με απλά λόγια: ο Αλαφούζος προσπάθησε να αποκτήσει 13 ρουμανικά πλοία και να πάρει και λεφτά από πάνω!!…»

Βρὲ Ζωή… Τί ἀκριβῶς ἔχεις μέ τόν ΣΚΑΙ;

Ἀλλὰ αὐτὰ τὰ ἔκανε ὁ Ἀλαφοῦζος στὴν Ῥουμανία, ὅπου ἀκόμη διώκεται κανονικότατα…
Ἐδῶ συμβαίνουν παρόμοια καὶ μᾶλλον …χειρότερα!!!
Ἐδῶ ἦσαν ΟΛΑ προσχεδιασμένα, ὑπερκοστολογημένα, μὰ καὶ τὰ ἐμπλεκόμενα καθάρματα …«πεντακάθαρα» ἤ ἀθωωμένα πίσω ἀπὸ τὶς ἀσυλίες τοῦ Μπένυ…
Κι ἐὰν πῇς κάτι γιὰ τὰ ἐμπλεκόμενα καθάρματα, ἐνοχλεῖς…
Διότι ἡ μΠατΣοΚοκρατία τῆς σοσιαληστρικῆς δημοκρατίας τους ἀκόμη καλὰ κρατεῖ… Ἀφῆστε ποὺ ἄλλαξε φερεντζὲ κι ἔγινε τΣΥΡΙΖΑ τώρα πιά…

Φιλονόη

Θά ἔχουμε ΥΠΟΔΙΚΟ πρόεδρο δημοκρατίας;

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!7

Οἱ ἑκατὸ πρῶτες ἡμέρες τῆς συγκυβερνήσεως Τσίπρα-Καμμένου.

Το «φως», το «πνεύμα» και ο … «βρόγχος»!

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!8
Σε 13 ημέρες θα ανάψει η Ολυμπιακή Φλόγα στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο της Αθήνας στο Μαρούσι. 108 χρόνια μετά την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, επιστρέφουν στον τόπο που τους γέννησε με εντελώς διαφορετική μορφή.
Άκρατη εμπορευματοποίηση, απόλυτος έλεγχος από τις πολυεθνικές, μετατροπή των αγώνων σε ένα προϊόν που αποφέρει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο στα ταμεία των μεγάλων εταιρειών – χορηγών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Από τον Σεπτέμβριο του 1997, τότε που ο πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ είπε την λέξη «Αθήνα», έως σήμερα, σε μια διαδρομή επτά χρόνων, έγιναν πολλά. Οι αρχικοί αυθόρμητοι πανηγυρισμοί του κόσμου στους δρόμους, μετατράπηκαν γρήγορα σε καθημερινό μούδιασμα. Το μόνο που δεν επέστρεψε στην Αθήνα ήταν το «αρχαίο αθάνατο πνεύμα».
 
Όλα αυτά τα χρόνια οι Έλληνες εργαζόμενοι έβλεπαν και βλέπουν:
  • το κόστος της διοργάνωσης να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη ξεπερνώντας τα 3,5 τρισ. δρχ.
  • εργασιακά δικαιώματα να διαλύονται και δημοκρατικά δικαιώματα να καταπατώνται
  • νεκρούς εργάτες να ποτίζουν με το αίμα τους το… «στοίχημα» της έγκαιρης ολοκληρώσεως των έργων
  • δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων να δαπανώνται για προσωπικές δημόσιες σχέσεις
  • έργα χωρίς καμμία ουσιαστική σημασία να κατασκευάζονται μόνο και μόνο για το χατίρι και την τσέπη ορισμένων
  • δημόσια γη να ξεπουλιέται και να παραδίδεται στο μεγάλο κεφάλαιο και το περιβάλλον να καταστρέφεται
  • την αστυνομοκρατία να εντείνεται ακόμα περισσότερο με χιλιάδες κάμερες αλλά και εναέρια μέσα να παρακολουθούν τους πάντες σε κάθε τους βήμα. Με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να αλωνίζουν την χώρα. Μια άκρατη κρατική τρομοκρατία που ήλθε για να μείνει και μετά την τέλεση των Αγώνων
  • την έξαρση του επαγγελματισμού και της χρήσεως των αναβολικών, σε πολλές περιπτώσεις υπό τις ευλογίες της ΔΟΕ, σε βάρος του ερασιτεχνικού αθλητισμού που συνεχίζει να υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο.
Όλα με πρόσχημα το κορυφαίο αθλητικό γεγονός των Ολυμπιακών Αγώνων. Και που βέβαια δεν πρόκειται να σταματήσουν με το τέλος της διοργανώσεως. Με όχημα την όποια «επιτυχία» των Ολυμπιακών Αγώνων, τα αντιεργατικά και άλλα αντιδημοκρατικά μέτρα αναμένεται να κλιμακωθούν, ενώ ήδη ετοιμάζονται τα σενάρια για το μεγάλο ξεπούλημα στους μεγαλοκαρχαρίες του κεφαλαίου, των αθλητικών και άλλων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων που πλήρωσε – και θα πληρώνει ακόμη για χρόνια – ο ελληνικός λαός.
Ο «Ρ» από σήμερα ξεκινά ένα αφιέρωμα για όλες αυτές τις πτυχές των Ολυμπιακών Αγώνων. Πτυχές που σκόπιμα έγινε προσπάθεια να κρυφτούν όλο το προηγούμενο διάστημα με στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού. Κάθε ημέρα λοιπόν ο «Ρ» θα καταγράφει όσα έγιναν και θα αποκαλύπτει όσα πρόκειται να γίνουν στο όνομα του «εθνικού στόχου», που μετετράπη σε «εθνικό βρόγχο».

ΚΟΣΤΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

«Καπέλο» 600% στις πλάτες των εργαζόμενων

Το κόστος για το κλειστό γυμναστήριο του Γαλατσίου έχει υπερβεί τον αρχικό προϋπολογισμό κατά 18%

Το κόστος για το κλειστό γυμναστήριο του Γαλατσίου έχει υπερβεί τον αρχικό προϋπολογισμό κατά 18%

Κοινό μυστικό αποτελεί πλέον ότι το τελικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όχι μόνον είναι δυσβάστακτο για τους εργαζομένους, αλλά και επιπλέον ότι για πολύ καιρό μετά το 2004 θα είναι άγνωστο. Ο αρχικός προϋπολογισμός του Φακέλου Διεκδικήσεως έχει αυξηθεί – έως σήμερα – κατά 600%. Και κανείς δε γνωρίζει πού θα σταματήσει ο τελικός λογαριασμός. Τα 500 δισ. δρχ. του 1996, έχουν γίνει σήμερα 3,5 τρισ. δρχ. Και ο πήχης συνεχίζει να ανεβαίνει…

Είναι χαρακτηριστικό πως οι σημερινοί αρμόδιοι υπουργοί δηλώνουν αδυναμία στο να εκτιμήσουν το κόστος, ενώ η θέση πρωτοκλασάτων στελεχών του οικονομικού επιτελείου της προηγούμενης κυβερνήσεως ήταν ότι «ο προϋπολογισμός των Ολυμπιακών έργων έχει διαρκώς αυξητική δυναμική».

Το συνολικό κόστος αναμένεται να ξεπεράσει κατά πολύ τα 3,5 τρισ. δρχ., δεδομένου ότι το ποσό που θα κοστίσει η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων εξαρτάται από τις… ορέξεις του ΝΑΤΟ και των μυστικών υπηρεσιών που εμπλέκονται στην υπόθεση. Άλλωστε, μέχρι σήμερα το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι το κόστος της ασφαλείας θα ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ, (σ.σ. αρχικά υπολογιζόταν σε 300 εκατ. ευρώ), ωστόσο κατά διαστήματα το κόστος αυτό, ανεβαίνει, όχι βέβαια από κάποια επίσημα χείλη αρμοδίου υπουργού, αλλά από δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων. Όπως φαίνεται εκείνοι γνωρίζουν καλλίτερα…

Χρυσό μετάλλιο στις υπερβάσεις κατέκτησαν τα έργα στο Ελληνικό. Από 10 εκατ. ευρώ το κόστος έφτασε τα 173 εκατ.!

Χρυσό μετάλλιο στις υπερβάσεις κατέκτησαν τα έργα στο Ελληνικό. Από 10 εκατ. ευρώ το κόστος έφτασε τα 173 εκατ.!

Ο τελικός λογαριασμός θα βαρύνει την τσέπη του ελληνικού λαού, αφού οι δαπάνες θα καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή μέσω της φορολογήσεως. Αν και ο προϋπολογισμός της «Αθήνα 2004» εμφανίζεται ισοσκελισμένος και ότι καλύπτεται από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, στην πολύ πιθανή περίπτωση που θα προκύψει κάποιο έλλειμμα, τότε και αυτό θα καλυφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό. Υπενθυμίζεται ότι το 14% του συνόλου του προϋπολογισμού της «Αθήνα 2004» καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η πορεία του κόστους

Μέσα σε οκτώ χρόνια ο Ολυμπιακός λογαριασμός έχει αυξηθεί κατά 600%, εφτά φορές επάνω από το ποσό των 500 δισ. δρχ. του Φακέλου Διεκδικήσεως.

Συγκεκριμένα:

  • Το 1996 ο φάκελος διεκδικήσεως των Αγώνων ανέφερε ότι το κόστος θα φτάσει περίπου τα 500 δισ. δρχ.
  • Το 1997, λίγο μετά την ανάθεση των Αγώνων, ο επίσημος προϋπολογισμός που παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση ανέβηκε στα 850 δισ. δρχ.
  • Δύο χρόνια μετά, το 1999, ο προϋπολογισμός αυτός έφτασε… αισίως το 1 τρισ. δρχ.
  • Το 2000, χρονιά που η Γ. Αγγελοπούλου ανέλαβε τα ηνία της «Αθήνα 2004», ο προϋπολογισμός ανέρχεται στο 1,35 τρισ. δρχ.
  • Τον Ιούνιο του 2001 ανακοινώνεται, μετά από μία συνεδρίαση της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής, ότι το κόστος θα φτάσει το 1,5 τρισ. δρχ.
  • Τον Οκτώβριο του 2001, πάλι μετά από συνεδρίαση της διϋπουργικής, γίνεται γνωστό ότι το κόστος διαμορφώνεται στα 2,3 τρισ. δρχ.

Στο παραπάνω κόστος δε συνυπολογίζονται:

  • ο προϋπολογισμός της «Αθήνα 2004», ύψους 670 δισ. δρχ.
  • το κόστος του Ολυμπιακού Χωριού, που βαρύνει τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας και που έχει φτάσει τα 130 δισ. δρχ.
  • το κόστος του Ιππικού Κέντρου και του Ιπποδρόμου στο Μαρκόπουλο, προϋπολογισμού 100 δισ. δρχ., που βαρύνει τον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών.

Κερδισμένοι από όλη αυτή την κατάσταση θα βγουν οι εργολάβοι, που, είτε στην περίπτωση του στεγάστρου Καλατράβα είτε στην περίπτωση του Ολυμπιακού Χωριού, εκβιάζουν και εισπράττουν υπέρογκα πανωπροίκια για έργα ανούσια, είτε πριμ επισπεύσεως για να ολοκληρώσουν τα έργα εγκαίρως.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα και για έργα που δεν πρόκειται να κατασκευασθούν, όπως για παράδειγμα το στέγαστρο Καλατράβα στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ.

Ῥιζοσπάστης

Κίνα καὶ ...«Ἑλλάς»!!!11

Πάει, μᾶς τελειώνει καὶ τὸ στέγαστρο…

Γιὰ τὴν Πόλη τῶν Ἐπιστημῶν καὶ τῶν Τεχνολογιῶν στὴν Βαλένθια, ἀλλὰ καιὶ τὴν γέφυρά του στὴν Βενετία, καλεῖται νὰ πληρώσῃ ἀποζημιώσεις ὁ Σαντιᾶγο Καλατρᾶβα.

Γιὰ τὴν Πόλη τῶν Ἐπιστημῶν καὶ τῶν Τεχνολογιῶν στὴν Βαλένθια, ἀλλὰ καιὶ τὴν γέφυρά του στὴν Βενετία, καλεῖται νὰ πληρώσῃ ἀποζημιώσεις ὁ Σαντιᾶγο Καλατρᾶβα.

Καλά, τρᾶβα νὰ βρῇς τώρα τὸν Καλατράβα…

 

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ καὶ ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply