Σούρουπον εἶναι, Σαββάτου μέρος τῆς νυκτός,
εἰς τῆς Μάνδρας τὸ Χαγιάτι
κι εἶναι τὸ τζάκι σιωπηρόν,
γεμᾶτον τὸ κανάτι.
Δίπλα ἡ νιότης μου ἀγλαή,
ἀντίκρυ μου ὁ ἔρως
κι ἔβγανε ἡ φωτιὰ τροφή,
ποὺ ἐγέννησεν τὸ θέρος.
Σὰν τώρα δὰ εἶναι ἡ στιγμὴ
ποὺ γεύομαι ζυγούρι,
ὦ κι ἔχει μιὰ δροσιὰ ἡ αὐλή,
ἔ Τζίμη, πιὲς ἕνα ποτήρι.
Τὸ παϊδάκι εἶναι τέλειον,
δὲς πῶς κυλᾶ ἡ ῥετσίνα,
Χαγιάτι εἶσαι ὄνειρον
καὶ τὰ περνᾶμε φίνα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.