Στά πρόθυρα ἐμφυλίου;

Τὸ ἐξοφλημένο πολιτικὸ σύστημα προσπαθεῖ νὰ κερδίσῃ χρόνο, παριστάνοντας πὼς γυρεύει τὴν ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα τοῦ ἐὰν μποροῦμε νὰ συνεχίσουμε νὰ δανειζόμαστε μὲ ἐπιτόκιο 6,5%. Ἔτσι ἀποφεύγει νὰ μιλήσῃγιὰ τὸ πραγματικὸ ζητούμενο. Ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸ ἐὰν μποροῦμε νὰ συνεχίσουμε νὰ δανειζόμεθα ἐν γένει. Ἀκόμη καὶ ἂν ἐξασφαλίσουμε ἐπιτόκιο χαμηλότερο ἀπὸ ἐκεῖνο τῆς κραταιᾶς Γερμανίας. Τὸ πολιτικὸ σύστημα προσπαθεῖ νὰ κερδίσῃ χρόνο περιμένοντας ἕνα θαῦμα. Ὅπως ὅλοι οἱ ἑτοιμοθάνατοι.

Οἱ ἀριθμοὶ εἶναι πλέον ἀμείλικτοι. Τὸ μοντέλο «ἀναπτύξεως» τῶν τελευταίων δεκαετιῶν ἔχει πάψει νὰ εἶναι διαχειρίσιμο. Τὸ χρέος ἔγινε αὐτοτροφοδοτούμενο καὶ ὁ ῥυθμὸς μεγενθύνσεώς του τὰ ἀμέσως ἑπόμενα χρόνια θὰ πάρει διαστάσεις ἀνεξέλεγκτες. Ἡ πολλὰ ὑποσχομένη ἀνάπτυξις, -ἡ πραγματικὴ ἀνάπτυξις καὶ ὄχι αὐτὴ τῆς καταναλώσεως εἰσαγομένων προϊόντων, ποὺ πληρώνονται μὲ δανεικά, ἢ τῆς ἀνακυκλώσεως χρημάτων ἀπὸ μεταβιβάσεις ὑπερτιμολογημένων ἀκινήτων-, τὸ ἀβέβαιο αὐτὸ θαῦμα ποὺ ὅλοι δῆθεν περιμένουν, χρειάζεται χρόνο. Καὶ ἀκόμη καὶ ἐὰν ξεκινήσῃ μὲ ὁρμὴ ἄμεσα θὰ τρέξῃ πολὺ πιὸ ἀργὰ ἀπὸ τὴν καταιγίδα.

Ἡ λύσις ποὺ ἀπομένει εἶναι μόνο μιά. Ὁ δραματικὸς περιορισμὸς τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ὑπαλλήλων τοῦ δημοσίου καὶ ὁ ἐξορθολογισμὸς τῶν πραγματικῶν ἀμοιβῶν ὅσων ἀπομείνουν, μὲ ἐπαναφορά τους στὰ ἐπίπεδα τῶν ἀμοιβῶν τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως. Τὸ πολιτικὸ σύστημα, ὅμως, δὲν εἶναι σὲ θέσι νὰ ἐφαρμόσῃ κάτι τέτοιο. Ὅπως κάθε ζωντανὸς ὀργανισμὸς μπορεῖ νὰ κάνῃ τὰ πάντα. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν αὐτοκατάργησί του.

Ἕνας ἀπὸ τοὺς κυριάρχους καὶ πιὸ παραπλανητικοὺς μύθους, στοὺς σημερινοὺς καιροὺς τῆς κρίσεως, εἶναι αὐτὸς ποὺ θέλει τὴν δημοσιοϋπαλληλία νὰ ταὐτίζεται μὲ τοὺς ἁπλοὺς ἐργαζομένους αὐτῆς τῆς χώρας. Εἶναι αὐτὸς ποὺ παρουσιάζει τοὺς ὑπαλλήλους του κράτους ὡς κάποιους ἀκόμη δυστυχεῖς βιοπαλαιστές, ὡς μέλη μιᾶς κοινῆς εὐρείας τάξεως ἐργαζομένων, ποὺ μοιράζονται τὰ ἴδια προβλήματα καὶ τίς ἴδιες ἀνασφάλειες ἔχοντας ἀπέναντί τους ἕναν κοινὸ ἐχθρό. Τὸ σῶμα τῶν ἀνικάνων καὶ διεφθαρμένων πολιτικῶν. Τίποτα πιὸ ἀναληθὲς ἀπὸ αὐτό.

Ἡ δημοσιοϋπαλληλία καὶ τὸ ἄθλιο καὶ φαῦλο πολιτικὸ σύστημα δὲν ἀποτελοῦν διακριτὲς ὀντότητες. Ἀντίθετα εἶναι ἀῤῤήκτως συνδεδεμένα μέρη τοῦ ἰδίου παρασιτικοῦ ὀργανισμοῦ, μὲ τρόπο ποὺ ἡ λειτουργία τοῦ ἑνὸς τροφοδοτεῖ καὶ ἐξασφαλίζει τὴν συνέχισι τῆς λειτουργίας τοῦ ἄλλου. Ἡ δημοσιοϋπαλληλία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ χωρὶς τὴν παρουσία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος καὶ αὐτὸ μὲ τὴν σειρά του δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιβιώσῃ καὶ νὰ ἀναπαραχθῇ χωρὶς τὴν πολύτιμο στήριξί της. Καμμία πράξις ἀπὸ ὅλες ὅσες καταλογίζονται στὸ πολιτικὸ σύστημα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐκτελεσθῇ χωρὶς τὴν νομιμοποίησι ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν πρόθυμο δράσι τῆς δημοσίου διοικήσεως. Κανένα ῥουσφέτι, καμμία παρέμβασις, καμμία κατάχρησις, καμμία ἀλλοίωσις διαδικασιῶν, καμμία καταστρατήγησις θεσμῶν καὶ νόμων. Τὸ πολιτικὸ σύστημα δὲν διεισδύει μὲ τρόπο μεταφυσικὸ μέσα στὶς σάρκες τοῦ κοινωνικοῦ καὶ οἰκονομικοῦ ἱστοῦ. Διαθέτει τὸ ζωντανό, δραστήριο καὶ μαχητικὸ στράτευμά του. Τὸν ἀποτελεσματικό του ἐκτελεστικὸ βραχίονα. Τοὺς κρατικοὺς ὑπαλλήλους.

Ὑπὸ τὸ φῶς αὐτῆς τῆς πραγματικότητος  ἡ δημοσιοϋπαλληλία δὲν ἀποτελεῖ τμῆμα καὶ μέρος τοῦ σώματος τῶν ἐργαζομένων αὐτῆς τῆς χώρας. Εἶναι ἀντιθέτως ἡ δύναμις κρούσεως τοῦ στρατοῦ κατοχῆς ποὺ κατατρώει τίς σάρκες της. Καὶ ὅπως σὲ ὅλες τίς μεγάλες εἰσβολὲς κατὰ τῶν ἀνυπερασπίστων, σὲ ὅλη τὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ἡ ἡγεσία εἶναι αὐτὴ ποὺ διαχειρίζεται τὰ μεγάλα καὶ σημαντικὰ (τίς συμβάσεις της Siemens, τίς μαζικὲς προμήθειες στὰ ἐξοπλιστικά, τὰ χορταστικὰ φιλέτα στὶς «ἐπενδύσεις» τῆς ὑγείας) καὶ τὸ ἄτακτο καὶ ἀνώνυμο στράτευμα αὐτὸ ποὺ ἀνταμείβεται γιὰ τὴν ἀφοσίωσι καὶ τὴν συνεργασία του, μὲ τὴν ἐλευθερία τῆς ἀπολαύσεως τοῦ καθημερινοῦ μικροπλιάτσικου (τὸ φακελλάκι τοῦ ἰατροῦ, τὸ χαρτζιλίκι τοῦ τελωνειακοῦ, τὸ δῶρο τοῦ πολεοδόμου, τὸ ποσοστὸ τοῦ ἐφοριακοῦ).

Στὶς ἡμέρες ποὺ διανύουμε τὸ φάσμα τῆς μαζικῆς ἀνεργίας πλανᾶται ἤδη ἀπειλητικὰ ἐπάνω ἀπὸ τὴν χώρα. Σὲ λίγο καιρὸ θὰ γίνῃ δυσβάστακτος πραγματικότης. Καὶ τότε θὰ πρέπῃ νὰ ἐπιλέξουμε ἐὰν προτιμοῦμε τὴν ἀνεργία τῶν παραγωγικῶν ἀνθρώπων τοῦ καθημερινοῦ μόχθου ἢ αὐτὴν τῶν κρατικῶν μας ὑπαλλήλων. Μὲ τὰ ὑποκριτικὰ ψευδοανθρωπιστικὰ κριτήρια τῆς ἀγορᾶς οἱ δύο αὐτὲς μορφὲς στερήσεως τοῦ «δικαιώματος στὴν ζωὴ» θὰ φαντάζουν ὅμοιες καὶ ἰσοβαρεῖς. Μὲ ὅρους ὅμως πραγματικῆς δικαιοσύνης καί, κυρίως, μὲ ὅρους προοπτικῆς τοῦ κοινοῦ μας μέλλοντος, ἡ ἐπιλογὴ τῆς δῆθεν ἰσότητος θὰ ἔχῃ καταστρεπτικὰ ἀποτελέσματα. Τὸ πολιτικὸ σύστημα δὲν εἶναι ἕτοιμο νὰ πάρῃ τίς κατάλληλες, δύσκολες, ἀλλὰ σωτήριες ἀποφάσεις. Καὶ ὄχι τόσο ἐπειδὴ δὲν διαθέτει ὀρθὴ κρίσι. Ἀλλὰ ἐπειδὴ τοῦ εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀποφασίσῃ αὐτοβούλως τὴν αὐτοκατάργησί του. Κάτι πολὺ φυσικὸ μέσα στὰ ἀνθρώπινα μέτρα.

Σὲ λίγο καιρὸ ὁ μέσος παραγωγικὸς Ἕλλην τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας θὰ ἀντιληφθῇ ὅτι, σὲ κάθε δύσκολο βῆμα του, εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ κουβαλᾷ στὴν πλάτη του ἀπὸ ἕναν αὐθάδη κηφῆνα. Καὶ ὅτι ἡ σίτισις αὐτοῦ τοῦ κηφῆνος θὰ προηγεῖται τῶν δικῶν του ἀναγκῶν. Τῶν ἀναγκῶν τοῦ σπιτιοῦ καὶ τῶν παιδιῶν του. Ἡ καταπάτησις τῶν στοιχειωδῶν δικαιωμάτων τῶν ἀπολυμένων πτωχοδιαβόλων θὰ θεωρεῖται φυσικὴ καὶ ἀναπότρεπτος γιὰ τὴν σωτηρία τῆς πατρίδος. Τὸ «κατεκτημένο» δικαίωμα ὅμως τῶν μονίμων ὑπηρετῶν τοῦ δημοσίου συμφέροντος «στὴν δουλειὰ» καὶ «τὴν ζωὴ», δὲν θὰ μπαίνῃ σὲ καμμία ζυγαριὰ καὶ καμμία διαπραγμάτευσι.

Στὴν ἀρχὴ θὰ εἶναι ἐνόχλησις. Μετὰ θυμός. Ἔπειτα ὀργή. Τὴν συνέχεια οὐδεὶς μπορεῖ νὰ τὴν προβλέψῃ. Περισσότερο ἀπὸ φόβο.

Ἕρμιππος Ἑρμιππίου

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Στά πρόθυρα ἐμφυλίου;

  1. Το αυγό κάνει τη κότα η η κότα το αυγό ;

    Ιδού η Απορία .

    Οι ΄διεφθαρμένοι’ Πολιτικοί διαφθείρουν τους Πολίτες/Ψηφοφόρους ή οι Πολίτες/Ψηφοφόροι διαφθείρουν τους … Πολιτικούς .

    Η Κατάρα που … κατατρώει τα Σωθικά της Ελλάδας, είναι το ΔΗΜΟΣΙΟ-ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗ, ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ, αποτέλεσμα των … Πολιτικάντηδων και Δημαγωγών που δημιούργησαν το Συνδικαλισμό ως … Επάγγελμα και Εφαλτήριο … ανέλιξης στη Πολιτική .

    Μόνον η Ιδιωτική Πρωτοβουλία και Ο ΝΟΜΟΣ … είναι τα ‘ΞΥΛΙΝΑ ΤΕΙΧΗ’, που ο Έλληνας ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ για να Μεγαλουργήσει – Διεθνώς, αποδεδειγμένο .

    Ο Εχθρός της Ελλάδας είναι το ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που ΤΩΡΑ γίνεται ακόμη πιο διεφθαρμένο και ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΙΚΟ και ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ – ΜΙΑΣ
    ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ … ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ .

    Πουλάνε ‘ΦΥΚΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ’

    Ο Κόσμος πλέον τα έχει … Χαμένα, ‘ΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΤΑΙ’ από την Νέα Ασχετοσύνη του ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ που το μόνο που ενδιαφέρεται επί της ουσίας είναι η ΕΥΡΕΣΗ Ονομάτων και Τίτλων για την Προώθηση και Υπουργοποίηση … ημετέρων … Μπακαλόγατων, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΣ την ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ, το ΣΤΥΛΟΒΑΤΗ της Δημιουργίας Πλούτου .

    Αντ’αυτού … Υιοθετεί Χρεωκοπημένα και Διεφθαρμένα Λατινο-Αμερικανικά Πρότυπα .

    Το Άρθρο, δυστυχώς, … ‘ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ’

    Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕ ΠΑΤΟ . ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΤΗΝ … ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ .

    ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΤΟΣΟΥΠΑ ΜΕ … ΚΟΥΤΣΟΥΛΙΕΣ .

    ΟΙ ΚΟΥΤΣΟΥΛΙΕΣ ΣΤΗΝ … ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ .

    ΑΝ Η ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ… ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ … ΕΩΣΦΟΡΟ .

    ΤΟ ΑΛΑΛΟΥΜ ΚΑΙ Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΕΩΝ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ … ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ … ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ .

    ΜΟΝΟΝ Η … ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΑ …Κ
    ΙΝΗΤΡΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ … ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ … ΒΑΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ … ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΡΩΓΟΥΝ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ .

    DR A

    • Ἡ ἀνάπτυξις γιὰ νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ μείνῃ, χρειάζεται πρῶτα νὰ ξεπατωθῇ, διὰ παντός, ὅλος ὁ μηχανισμὸς ποὺ τὴν δηλητηριάζει.

Leave a Reply