Πρὶν τὴν μάχη

Πρὶν τὴν μάχηἚχεις αὐτὴν τὴν σκυθρωπὴ ὁρμὴ
καὶ τ`ἀγέρωχα στυλωμένο σῶμα
καθὼς παραδίδεσαι
στὴν εὒρωστη ἀνάσα τοῦ βουνοῦ
ποὺ πάλλεται καὶ γεμίζει τὰ πνεμόνια.

Κι ἂν οἱ αἰτίες τῆς ζωῆς θέλουν κόπο νὰ φανοῦν
εἶναι γιατὶ νοιώθεις τὸ θανατικὸ νὰ χορεύῃ γύρω σου.

Καὶ ἡ σκέψις κουρνιάζει, καὶ καρτερεῖ
τὸ ριζικὸ τ’ ἀμφίβολο,
μετρῶντας τὶς ὣρες τῆς παγωμένης σιωπῆς...
Τὰ μάτια ἀστράφτουν
κάτω ἀπὸ τὰ βουρκωμένα σύννεφα
ποὺ κοντοζυγώνουν.
Ἀστράφτουν καὶ τὰ ὃπλα.
Κι ὅσο οἱ μνῆμες χαράζουν,
φιμώνεις τὶς λέξεις ποὺ δηλώνουν ταραχή
κρύβεις τὰ λόγια ποὺ γυρεύουν ἀπουσία
καὶ βιάζεις τὸ βλέμμα νὰ φανῇ
προκλητικὸ καὶ ἀνέφελο.
Κι ἂν σὲ προφθάσῃ ἡ νύκτα τοῦ καημοῦ
Ἁγγελιοφόρος γίνε, δίδαξε
δὲν εἶναι ἂκοπες οἱ ἀνάσες
δέν εἶν' ἀθάνατες οἱ πληγὲς
εἶναι οἱ μνῆμες ποὺ χαράζουν
καὶ καλιγώνουν τὶς γενιές…

Χλόη
(8-1-2009)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply