Κλοπὴ Συμβόλων

Κλοπὴ Συμβόλων – Πεντάκτινος Ἀστὴρ ἤ Πεντάλφα
Ἡ κρατοῦσα ἀντίληψις

Δὲν θὰ κομίση «γλαύκας εἰς Ἀθήνας» ἡ παρουσίασις τοῦ παρακάτω συμβόλου πρὸς τὸν τυχόντα, ἀνὰ τὰ τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, χθόνιον, ἀνεξαρτήτως πολιτισμικοῦ, κοινωνικοῦ, οἰκονομικοῦ ἐπιπέδου καὶ θρησκευτικοῦ δόγματος.

Εἰς τὸν γράφοντα δὲν συνέβη, καὶ ἐκτιμᾶται ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν κατοικοῦντων τὴν χθόνα, μελετητῶν καὶ διαβατῶν τῆς ζωῆς, εὐχαιρῶς θὰ ἀπαντήση εἰς τὸ ἐρώτημα «γνωρίζετε τὸ σύμβολον τοῦτον καὶ τὴν προέλευσίν του;». Ἡ ἀπάντησις θὰ εἶναι ἄμεσος καὶ ἀποστομοτικὴ: «ναὶ· εἶναι ἡ πεντάλφα καὶ εἶναι ἑβραϊκὸν σύμβολον».

Ἡ τοιαύτη ὀνομασία τοῦ συμβόλου προκύπτει ἐκ τῶν πέντε (5) Α τὰ ὁποῖα σχηματίζονται ἀρχομένων ἐξ ἑκάστης τῶν πέντε (5) κορυφῶν τοῦ ἀστέρος (ἰδὲ παρακάτω σχῆμα).


Ὁ πεντάκτινος ἀστὴρ χαρακτηρίζεται, ὑπὸ πολλῶν, ὡς σατανικὸν σύμβολον καὶ σχετίζεται μὲ τὴν μαύρην μαγείαν, εἰς τὸν βωμὸν τῆς ὁποίας χιλιάδαι συνανθρώπων μας, ἐθανατώθησαν, κατὰ τὴν περίοδον τοῦ σκοταδιστικοῦ μεσαίωνος. Ἀξιοσημείωτον εἶναι ὅτι αἱ θανατώσεις ἀπεφασίσθησαν κατόπιν δίκης καὶ καταδίκης τῶν συνανθρώπων μας ὑπὸ τῶν ὁπαδῶν τῆς θρησκείας τῆς ἀγάπης, γνωστῶν ὡς ἱεροεξεταστῶν τοῦ ἁγιοτάτου Πάπα τῆς καθολικῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας.
Εἶναι ἄδικον νὰ παραληφθῇ ἔστω καὶ ὡς ἁπλὴ ἀναφορὰ τὸ γεγονὸς ὅτι παγκοσμίου ἐμβελείας ἐπιστημονικαὶ καὶ καλλιτεχνικαὶ φυσιογνωμίαι ἐκινδύνευσαν νὰ παραδοθοῦν εἰς τὴν πυρὰν, ἐν οἷς καὶ ὁ Γαλιλαῖος Γαλλιλέϊ, διὰ τὰς ἀπόψεις του περὶ τῆς κινήσεως τῆς γῆς περὶ τὸν ἄξονάν της, ἀλλὰ καὶ ὁ Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστὸς ὡς «Ελ Γκρέκο».
Ἐδῶ ὁ πίναξ ἔνεκεν τοῦ ὁποίου ὁ ἐκ Κρήτης ζωγράφος, καὶ μεγίστη μορφὴ τῆς ἀναγενήσεως, ἐκινδύνευσεν νὰ φιλοξενηθῇ ὑπὸ τῆς πυρᾶς.

Εἰς τὸν πίνακα τοῦτον ἡ σταύρωσις τοῦ Χριστοῦ λαμβάνει χώραν ὑπὸ τὰ ὄμματα στρατιωτῶν ἐνδεδυμένων τὴν στρατιωτικὴν στολὴν τῶν ὁπλιτῶν τῆς Ἰσπανίας, χώρας εἰς ἥν ἐμαγαλούργησεν ὁ Κρὴς ζωγράφος τῆς περιόδου τῆς ἀναγεννήσεως. Τοῦτο ἐθεωρήθη ὡς μαγεία!

Τὸ ἴδιον σύμβολον, ὡς ἔνδειξις ἰσχύος, φιλοξενεῖται εἰς τὰς σημαίας μεγάλου ἀριθμοῦ χωρῶν ἐν οἷς καὶ τῶν χωρῶν:
Κλοπὴ Συμβόλων4

Ὁ γράφων ἐμέτρησεν πεντήκοντα ἑπτὰ (57), ἐν συνόλῳ, σημαίας φερούσης μίαν ἤ περισσοτέρας φορὰς τὸν πεντάκτινον ἀστέραν.
Παρατηρεῖται ἐπίσης ὅτι ὁ πεντάκτινος ἀστὴρ υἱοθετήθη ὑφ᾽ ὅλων τῶν ἡγετικῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων.

Σατανικὸν καὶ συνάμα σύμβολον ἰσχύος· σχῆμα ἐντόνως ὀξύμωρον. Ἐκτιμᾶται, καὶ δὲν θεμελειοῦται δι᾽ ἀποδείξεων, ὅτι ἡ τοιαύτη διαμετρικὴ συμβολικὴ ἀξία τοῦ ἀστέρος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὀφείλεται εἰς τὴν θεὰν τύχην καὶ νὰ ἀποτελῇ ἀποτέλεσμα συμπτώσεων καὶ μόνον.
Μία σύντομος ἔρευνα εἰς τὸ διαδίκτυον διὰ τὴν «πεντάλφα» ἤ «σατανικὰ σύμβολα» μᾶς δίδει σωρείαν ἀπεικονίσεων τοῦ συμβόλου τούτου ἐκ τῶν ὁποίων ἐπελέγησαν, καὶ παρατίθενται κατωτέρω, τρεῖς χαρακτηριστικαί.

Ἡ μοναδικὴ ἐπισήμανσις τοῦ γράφοντος εἶναι ὅτι εἰς πληθώραν ἀναπαραστάσεων, ἡ πεντάλφα συνοδεύεται καὶ ὑπὸ κάποιου ἑβραϊκοῦ συμβόλου, ὡς ἡ ἑπτάφωτος λυχνία εἰς τὴν μεσαίαν, ὡς ἄνω, ἀπεικόνισιν, ἤ ἐκ γραμμάτων ἤ λέξεων τῆς ἑβραϊκῆς ἀλφαβήτου, ὡς εἰς τὴν ἄκρως δεξιὰν παρατιθεμένην, ὡς ἄνω, ἀπεικόνισιν. Εἶναι τοῦτον, ἄραγε, τυχαῖον; Θὰ ἠδύνατο νὰ χαρακτηρισθῇ οὕτως, ἐὰν ἡ κατασυκοφάντησις ἑνός συμβόλου συνέβαινεν ἅπαξ, πλὴν, ὁ πεντάκτινος ἀστὴρ δὲν ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸν κατασυκοφαντηθὲν Ἑλληνικὸν σύμβολον καὶ πάντοτε ἡ κατασυκοφάντησις τελεῖται ὑπὸ κάστας ἀνθρώπων ἐχόντων συγκεκριμένα κοινὰ χαρακτηριστικὰ.

Ἡ ἀλήθεια περὶ τῆς συμπαντικὴς ἀξίας τοῦ πεντακτίνου ἀστέρος

Ἐλάχιστα περὶ Πυθαγόρου

Κλοπὴ Συμβόλων7Ὁ Σάμιος μαθηματικὸς καὶ φιλόσοφος, Πυθαγὼρ, εἶναι πρωτίστως γνωστὸς, εἰς τὸ παγκόσμιον κοινὸν, διὰ τὸ «Πυθαγόρειον Θεώρημα» τῆς ἐπιπεδομετρίας, τὸ ὁποῖον τόσον πολὺ μᾶς ἐταλαιπώρησεν κατὰ τὰ ἀλησμόνητα, πλὴν βραχύτατα, ἔτη τῆς σχολικῆς νεότητός μας, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν: «τὸ τεσσαράκωχο τῆς παρακατιανῆς τεντώστρας πατσίζει μὲ τὴν σοῦμα τῶν τεσσαρακώχων τῶν δύο παϊδιῶν ποὺ κάθονται σούζα» κατὰ τὴν ἀνεπανάληπτον μαλλιαρὴν ἤ «τὸ τετράγωνον τῆς ὑποτεινούσης ἰσοῦται πρὸς τὸ ἄθροισμα τῶν τετραγώνων τῶν δύο καθέτων πλευρῶν» κατὰ τὴν «ξυλίνην», ὡς χαρακτηρίζουν οἱ ἑλληνιζοφωνοῦντες, τὴν καταργηθεῖσαν διὰ προεδρικῶν διαταγμάτων γλῶσσαν τῶν πλέον προσφάτων προγόνων μας, τῶν ἐπαναστατῶν τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι συνέταξαν ἅπαντα τὰ πρακτικὰ τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων τῆς ἐπαναστάσεως εἰς τὴν γλῶσσαν ἐκείνην. Δὲν συγκρατεῖται ὁ γράφων νὰ μὴν ἐπισημάνῃ ὅτι ὁ Ἕλλην λόγος ἐτάφη τῆς Ἑλλάδος ἐχούσης κρατικὴν ὑπόστασιν καὶ τῶν Ἑλλήνων αὐτοπροσδιοριζομένων ὡς «ἐλευθέρων».

Αἱ ὑπὸ τοῦ Πυθαγόρου θεμελιωθεῖσαι μαθηματικαὶ ἀλλὰ καὶ φυσικαὶ ἔννοιαι καὶ ἀξίαι εἶναι πάμπολλαι. Εἷναι ὁ πρῶτος ἀποδόσας μαθηματικὴν ἀξίαν εἰς τὰς μουσικὰς νότας. Εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐθεμελίωσεν τὴν φυσικὴν ἀρχὴν παραγωγῆς ἤχου ὑπὸ παντὸς κινουμένου σώματος, ἄρα καὶ ὑπὸ τῶν πλανητῶν, πλὴν ὁ ἀνθρώπινος νοῦς (ὁρᾶ καὶ ἀκούει) δὲν δύναται νὰ συλλάβῃ τοὺς ἐκ τῶν πλανητῶν παραγομένους ἤχους, ὡς ἐρμηνεύθη, φιλοσοφικῶς, ὑπὸ τοῦ Πυθαγόρου ἡ ἀδυναμία ταύτη τοῦ ἀνθρωπίνου ἐγκεφάλου. Ἡ ἀεροναυπηγικὴ καὶ διαστημικὴ ὑπηρεσία τῶν Η.Π.Α., γνωστὴ ὡς NASA, ἐπέτυχε τὴν καταγραφὴ τῶν ὑπὸ διαφόρων πλανητῶν παραγομένων ἤχων καὶ ἀνεκοίνωσεν τὸ εὕρημα τονίζοντας ταυτοχρόνως καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πρώτου διδάξαντος, ἤτοι τοῦ Πυθαγόρου.
Δείγματα ἤχου, ἐν οἷς καὶ ἤχους παραγομένους συνεπείᾳ τῆς περιστροφῆς τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ ἐξ ἄλλων πλανητῶν, δυνάμεθα νἀ ἀκούσωμεν ἐπισκεπτόμενοι τὴν ἱστοσελίδαν τῆς NASA.

Ἀκόμη ὁ Πυθαγὼρ ἐδίδαξεν τὴν ὕπαρξιν τοῦ αἰθέρος ὡς τῆς τὸ σύμπαν διακατέχον οὐσίας, μέσῳ τῆς ὁποίας διαδίδεται τὸ φῶς. Ἡ συμβατικὴ ἐπιστήμη, κατὰ τὴν προσφιλὴν της συνήθειαν, ἀπέῤῥιψεν, ἀρχικῶς, τὴν ὕπαρξιν τοῦ συμπαντικοῦ αἰθέρος, διὰ νὰ τὸν ἀποδεχθῇ ἀργότερον, καὶ δὴ πανηγυρικῶς, ἀκόμη δὲ νὰ τὸν καταστήσῃ παγκοσμίως γνωστὸν καὶ νὰ τὸν φέρῃ εἰς τὰ χείλη παντὸς ἀσχολουμένου, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς, μὲ τοὺς ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὰς διασυνδεδεμένους εἰς τὸ διαδίκτυον, γνωστὸν ὡς «internet = ιντερνετ». Ἡ θεσπισθεῖσα τεχνολογία διὰ τὴν διασύνδεσιν τῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν ἔλαβεν, τιμῆς ἔνεκεν, τὸ ὄνομα «ethernet = αιθερνετ». Πρόκειται περὶ τῆς πύλης ἐξόδου ἑκάστου ὑπολογιστοῦ διὰ τῆς ὁποίας οὗτοι συνδέονται εἴτε καλωδιακῶς εἴτε ἐναερίως εἰς τὸ παγόσμιον διαδίκτυον ἴντερνετ (internet).
Ὁ Πυθαγόρειος, ὄθεν, συμπαντικὸς αἰθὴρ ἐπέτρεψεν τὴν ἀνεύρεσιν τῆς καταλλήλου λέξεως διὰ τὴν ὀνομασίαν τὴν τεχνολογίας διασυνδέσεως τῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν. Βεβαίως καὶ πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ὀνόματος δὲν ἐγένετο ἐν Ἑλλάδι, διότι θὰ ὀνομάζετο κατὰ τρόπον ἀντίστοιχον τῶν: breaks, debate, imaging, timing, celebrities, hot spots, brain force κ.ο.κ. μὲ τὰ ὁποῖα οἱ ἑλληνοφωνοῦντες μικρᾶς καὶ μεγάλης ἐμβελείας δημοσιογράφοι ἀποδεικνύουν, καθημερινῶς καὶ ἀδιακόπως, τὴν ἄγνοιαν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καὶ αὐτοπροβάλλονται ὡς «ξενόγλωσσοι».
Αἰθεροδίκτυον ἤ δίκτυον αἰθέρος ἤ αἰθερικὸν δίκτυον θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπο-καλοῦν οἱ Ἕλληνες τὴν συγκεκριμένην τεχνολογίαν· ἀντ᾿ αὐτοῦ καὶ τῆς ἀκαδημίας καὶ τῶν ἀκαδημαϊκῶν ὄντων παντελῶς ἀπόντων, ἡ μετάφρασις τῶν νεοεμφνιζομένων, ἑκάστοτε, τεχνικῶν ὅρων ἀφέθη εἰς τοὺς ἑλληνοφωνούντας, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ τεχνικὸς ὅρος «favorites» νὰ μεταφράζεται λέξιν πρὸς λέξιν ὡς «ἀγαπημένα» καὶ ὄχι ὡς «ἄμεσα» ἤ «προτιμώμενα» ἤ «ἀμέσου χρήσεως» ἤ «προσπελάσιμα» ἤ «εὐχαιρῶς προσπελάσιμα» ἤ, τέλος πάντων, ὅπως ἀποφασίσουν οἱ ἀεὶ, ἐπὶ τῷ θετικῷ, ἀπόντες καὶ ἀεὶ, ἐπὶ τῷ ἀρνητικῷ, παρόντες ταγοὶ τῆς γλώσσης. Εἰς τὴν κατηγορίαν «favorites» ἐντάσσονται τὰ ἀμέσου ἐνδιαφέροντος καὶ ἀμέσου προσπελάσεως ἤ πρώτης χρήσεως θέματα.

Ἐν κατακλείδι, 2.500 χρόνια μετὰ τὸν Πυθαγόρα ἡ συμβατικὴ ἐπιστήμη ἀπεδέχθη τὰ διὰ τῆς νοήσεως καὶ μόνον ἐπιτευχθέντα εὑρήματα τοῦ, ἐν Μεγάλῃ Ἑλλάδι μεγαλουργήσαντος, Πυθαγόρου τοῦ Σαμίου.

Πυθαγὼρ καὶ τὸ σύμπαν – ἱερὸς ἀριθμὸς «φ».

Ὡς πρὸς τὴν δημιουργίαν τοῦ σύμπαντος ὁ Πυθαγὼρ ἐδίδαξεν ὅτι τοῦτο προῆλθεν ἐκ τῆς συνενώσεως πέντε, ἐν συνόλῳ στοιχείων τῶν: αἰθὴρ, ἀὴρ, γαῖα, πῦρ, ὕδωρ.

Ὁ ἀριθμὸς 5 δὲν ἐπελέγη τυχαίως ὑπὸ τοῦ Πυθαγόρου. Διὰ τὴν ἱστορίαν, ἄς σημειωθῇ ὅτι τὸν Πυθαγόρα ἐφόνευσαν οἱ, εἰς Μεγάλην Ἑλλάδα, Ἕλληνες κάτοικοι τοῦ Κρότωνος, παρακινηθέντες ὑπὸ τοῦ Κύλωνος, εὐπόρου ἀριστοκράτου, οὕτινος τὸ αἴτημα συμμετοχῆς εἰς τὸ κοινόβιον τῶν «συνόντων» ἀπεῤῥίφθη ὑπὸ τοῦ Πυθαγόρου. Ὁ μέγας οὗτος διδάσκαλος ἐθεμελίωσεν τὴν ἀρχὴν τῆς Θείας Ἁρμονίας, τὴν ὁποίαν ἐχρησιμοποίησεν ἀργότερον εἰς τὸ ἔπακρον ὁ Λεονάρντο Ντὰ Βίντσι.

Κατὰ τὸν Πυθαγόρα ὁ Θεὸς ἐχρησιμοποίησεν τὴν Θείαν Ἁρμονίαν διὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ σύμπαντος. Ἐπὶ τῇ βάσει αὐτῆς τῆς ἀρχῆς διεπιστώθη ἡ ὕπαρξις πλανητικοῦ κενοῦ εἰς τὸ ἡλιακόν μας σύστημα. Οἱ, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ἀριθμοῦ «φ», ὑπολογισμοὶ τοῦ ἀστρονόμου Πέρσιβαλ Λόουελ ἔδειξαν τὴν ἀνάγκην ὑπάρξεως πλανήτου εἰς συγκεκριμένην τροχιακὴν ἀπόστασιν ἐκ τοῦ ἡλίου, πλὴν ὁ πλανήτης δὲν ἦτο ὀρατὸς ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Τελικῶς, τὴν 21ην Ἰανουαρίου 1930 ἐφωτογραφήθη ὁ «νεαρὸς» καὶ σμικρότατος ἐκεῖνος πλανήτης, ἐξ οὗ καὶ τοῦ ἐδόθη τὸ ὑποκοριστικὸν «νᾶνος». Ὁ πλανήτης αὐτὸς ἔλαβεν, τελικῶς, τὸ ὄνομα Πλούτων. Ἡ NASA ὁλοκλήρωσεν τὸ 2006 τὴν πλήρην χαρτογράφησιν τοῦ Πλούτωνος καὶ τῶν δορυφόρων του.

Ἑτέρα τιμητικὴ διάκρισις πρὸς τὸν Πυθαγόρα ἀποτελεῖ ἡ ὀνομασία τοῦ πρωτοκόλλου ἐπικοινωνίας τῶν συνδεδεμένων εἰς τὸ διαδίκτυον ὑπολογιστῶν, ὡς ἤδη ἐμνημονεύθη ἀνωτέρω. Τὸ πρωτόκολλον τοῦτο ὀνομάζεται «αιθερνετ» (ethernet) ἐκ τοῦ αἰθέρος, τὴν ὕπαρξιν τοῦ ὁποίου ἀρχικῶς ἀπέῤῥιψεν, κατὰ τὸ σύνηθες, ἡ συμβατικὴ ἐπιστήμη καὶ βεβαίως τῆς ἀποῤῥίψεως ἐκείνης δὲν ἔλλειψεν καὶ ὁ πατὴρ τῆς ἐκκλησίας Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ ὁποῖος εἰς τὸ ἔργον του «ἡ ἑξαήμερος δημιουργία», μέμφαιται σκαιότατα τοὺς Ἕλληνας σοφοὺς («Πολλὰ περὶ φύσεως ἐπραγματεύσαντο οἱ τῶν Ἑλλήνων σοφοὶ, καὶ οὐδὲ εἷς παρ᾿ αὐτοῖς λόγος ἕστηκεν ἀκίνητος καὶ ἀσάλευτος, ἀεὶ τοῦ δευτέρου τὸν πρὸ αὐτοῦ καταβάλλοντος· ὥστε ἡμῖν μηδὲν ἔργον εἶναι τὰ ἐκείνων ἐλέγχειν· ἀρκοῦσι γὰρ ἀλλήλοις πρὸς τὴν οἰκείαν ἀνατροπήν», ἑξαήμερος δημιουργία ὁμιλία αʹ ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν).
Διὰ τῆς φράσεως «…οἱ τῶν Ἑλλήνων…» ὁ μέγας τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς ἐκκλησίας πατὴρ δηλώνει ἀμέσως καὶ σαφῶς τὴν ἔλλειψιν ἑλληνικῆς συνειδήσεως.

Ἡ σύγχρονος ἐπιστήμη ἠναγκάσθη ἐκ τῶν πραγμάτων νὰ ἀποδεχθῇ τὴν ὕπαρξιν τοῦ αἰθέρος, καὶ βεβαίως, ἠκολούθησεν καὶ ἡ ἐκκλησία, πλὴν ἀπέφυγεν πᾶσαν ἀναφορὰν εἰς τὰ ἀφοριστικὰ, διὰ τοὺς γίγαντας τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος, πολυσέλιδα ἔργα τῶν πατέρων τῆς χριστιανικῆς πίστεως, τῶν μεγάλου Βασιλείου, Ἰωάννου Χρυσοστόμου καὶ μεγάλου Ἀθανασίου προεξαρχόντων.

Ὁ Πυθαγώρ ὑπελόγισεν τὴν τιμὴν τοῦ, ἐκφράζοντος τὴν Θείαν Ἁρμονίαν, ἀριθμοῦ καὶ τὸν ἐχαρακτήρισεν διὰ τοῦ γράμματος «φ» τῆς ἑλληνικῆς ἀλφαβήτου. Διατί, ἄραγε, ὁ Πυθαγὼρ ἐξέλεξεν τὸ «φ» καὶ ὄχι ἄλλο γράμμα τῆς ἑλληνικῆς ἀλφαβήτου, ὡς ὲπὶ παραδείγματι τὸ «Ε» ὅ καὶ ἀναπαριστᾶ τὸν ἀριθμὸν πέντε (5);
Οὐδὲν μυστήριον περὶ αὐτοῦ, ἔστω καὶ ἐὰν ὁ μέγιστος μαθηματικὸς δὲν ἄφησεν γραπτὰ κείμενα. Δι᾽ ἁπλῆς παρατηρήσεως τῆς ἀριθμητικῆς ἀξίας τῶν γραμμάτων παρατηροῦμεν ὅτι τὸ «φ» ἀντιπροσωπεύει τὸν ἀριθμὸν 500, καθ᾽ ἧν στιγμὴν τὸ γράμμα τὸ ἀντιστοιχοῦν εἰς τὸν ἀριθμὸν πέντε (5), τὸ «Ε», εὑρίσκετο διακοσμὸν τὴν εἴσοδον τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος εἰς τοὺς Δελφοὺς καὶ εἶχεν ἤδη ἑτέραν συμβολικὴν ἀξίαν, περὶ τῆς ὁποίας ἔγραψεν ὁ Πλούταρχος εἰς τὸ ἔργον του «Περὶ τοῦ «Ει» τοῦ ἐν Δελφοῖς».

Ὁ Πυθαγὼρ ὑπελόγισεν ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῆς Θείας Ἁρμονίας «φ» ὑπολογίζεται ἐκ τῆς σχέσεως:
φ=(1+√5)/2=1,6180339887498948482045868343656………..

Μετὰ τὴν ὑποδιαστολὴν ἀκολουθοῦν ἄπειρα δεκαδικὰ ψηφία, δι᾽ ὅ καὶ διὰ λόγους πρακτικοὺς ὁ ἀριθμὸς λογίζεται ὡς ἴσος πρὸς: φ=1,618.
Κλοπὴ Συμβόλων8
Ὅλαι αὐταὶ αἱ ἰδιότηται τοῦ ἀριθμοῦ «φ» ὁδήγησαν ὥστε νὰ ὀνομασθῇ, τελικῶς, ὁ ἀριθμὸς οὗτος ὡς «χρυσὸς ἀριθμὸς», τὰ δὲ ἐξ αὐτοῦ προκύπτοντα σχήματα «χρυσὰ».

Οὔτω ἔχομεν τὰ:

  • Χρυσοῦν τρίγωνον: ἰσοσκελὲς μὲ γωνίαν κορυφῆς ἴση πρὸς 360.
  • Χρυσοῦν ὀρθογώνιον: τὸ ἔχον πλευρὰς μὲ λόγον: α/β=φ. Ἐὰν ἐξ ἑνός χρυσοῦ ὀρθογωνίου ἀφαιρεθῇ ἕν τετράγωνον, τὸ ἀπομένον ὀρθογώνιον εἶναι καὶ πάλιν χρυσοῦν.
  • Χρυσὸς Ῥόμβος: ὁ ἔχων λόγον διαγωνίων ἴσον πρὸς «φ».
  • Χρυσοῦς κοχλίας: τὸ σχῆμα ὅλων

Πυθαγὼρ καὶ τὸ πεντάκτινον ἀστέρι

Ὑπενθυμίζεται ὅτι τὸ «φ» ἀναπαριστᾶ τὸν ἀριθμὸν 500, ἑκατονταπλάσιον τοῦ 5 ἀντιστοιχοῦντος εἰς τὸ γράμμα «Ε» τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ Δελφικὸν σύμβολον.
Τὸ σύμπαν, κατὰ Πυθαγόραν, κατεσκευάσθη ἐκ τῆς συνθέσεως τῶν πέντε, παραπλεύρως ἀναγραφομένων, στοιχείων. Ὁ Πυθαγὼρ κατεσκεύασεν τὸ κανονικὸν πεντάγωνον μὲ κανόνα καὶ διαβήτην.

Οἱ Πυθαγόριοι ἐθεώρουν τὸ σύμπαν ὡς ἔχον μορφὴν κανονικοῦ δωδεκαέδρου τοῦ ὁποίου αἱ πλευραὶ εἶναι κανονικὰ πεντάγωνα, ὡς ἐμφαίνηται καὶ εἰς τὸ παρακάτω σχῆμα (δωδεκάεδρον καὶ τὸ ἀνάπτυγμά του)

Ἡ μελέτη, ὅθεν, τοῦ πενταγώνου ἀνήκει εἰς τὸν Πυθαγόρα.
Ἁπλῆ ἐξέτασις τοῦ πενταγώνου καὶ τῶν ἰδιοτήτων του δίδουν τὰ ἀκόλουθα συμπεράσματα:

Δι᾽ ἑνώσεως τῶν κορυφῶν τοῦ κανονικοῦ πενταγώνου προκύπτει ὁ πεντάκτινος ἀστὴρ, τοῦ ὁποίου ὅλα τὰ τρίγωνα εἶναι «χρυσὰ» δεδομένου ὅτι εἶναι ἰσοσκελὴ καὶ ἡ γωνία τῆς κορυφῆς των εἶναι ἴση πρὸς 360. Τὰ μεγάλα εὐθύγραμμα τμήματα τοῦ ἀστέρος εἶναι ἴσα μεταξύ των. Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ διὰ τὰ μικρὰ.

Ἡ διαίρεσις ἑνὸς μεγάλου δι᾿ ἑνὸς μικροῦ εὐθυγράμμου τμήματος δίδει τὸν ἀριθμὸν «φ».
Ἐν κατακλείδι, ὁ πεντάκτινος ἀστὴρ ἤ ἄλλως, λανθασμένως μὲν, πλὴν λεγόμενον ὡς πεντάλφα, συνίσταται ἐκ τῆς συνθέσεως ἑνὸς κανονικοῦ πενταγώνου (εἰς τὸ κέντρον) καὶ τῆς προεκτάσεως τῶν πλευρῶν τοῦ πενταγώνου. Ἑκ τῆς τομῆς τῶν προεκτάσεων προκύπτουν πέντε χρυσὰ τρίγωνα, ἕκαστον ἔχει ὡς βάσιν μίαν ἐκ τῶν πλευρῶν τοῦ πενταγώνου. Ἡ συνένωσις τῶν κορυφῶν τῶν τριγώνων δίδει νέον κανονικὸν πεντάγωνον καὶ τοῦτο συνεχίζεται ἀενάως, ἀπείρως.

Κλοπὴ Συμβόλων13

Τὸ χρυσοῦν τρίγωνον ἀποτελεῖ τὴν βάσιν κατασκευῆς τῆς χρυσῆς σπείρας τῶν γαλαξιῶν τοῦ σύμπαντος, ὡς ἐμφαίνοιτε καὶ ἐκ τῶν κατωτέρω σχημάτων.

Κλοπὴ Συμβόλων14

Ὁ πεντάκτινος, ὄθεν, ἀστὴρ, καὶ ὄχι πεντάλφα, ἀνήκει εἰς τὴν πνευματικὴν ἰδιοκτησίαν τῶν Πυθαγορείων καὶ συνεπῶς ἀποτελεῖ μέρος τῆς πνευματικῆς κληρονομίας τῶν Ἑλλήνων.
Τέλος, τὸ ὁλοκληρωμένον σύμβολον τῶν Πυθαγορείων ἔχει ὡς ἀκολούθως:

Κλοπὴ Συμβόλων15
Τὸ «φ» συμβολίζει τὴν Θείαν πρόνοιαν, τὸν ἱερὸν ἀριθμὸν ὅστις διέπει πᾶν θεϊκὸν κατασκεύασμα ἀπὸ τοῦ ἐλαχίστου μέχρι τοῦ μεγίστου.

Τὸ σχηματιζόμενον ἐσωτερικὸν πεντάγωνον συμβολίζει τὸ ἀέναον τῆς ἐσωτερικῆς συμπαντικῆς δομῆς δεδομένου ὅτι εἰς τοῦτο δύναται νὰ ἐγραφῇ εἰς ἕτερον κύκλον, διὰ δὲ τῆς συνενώσεως τῶν κορυφῶν του προκύπτει νέος πεντάκτινος ἀστὴρ κ.ο.κ. ἀενάως.
Τὸ ἐξωτερικῶς, διὰ τῆς προεκτάσεως τῶν πλευρῶν, ὡς περιεγράφη ἀνωτέρω, σχηματιζόμενον πεντάγωνον καὶ ἡ συνεχὴς ἔως τοῦ ἀπείρου ἐπέκτασίς του συμβολίζει τὸ ἀέναον τῆς ἐξωτερικῆς συμπαντικῆς δομῆς.

Κατὰ Πυθαγόρα, συνεπῶς, τὸ Σύμπαν ἐκτείνεται ἀπείρως πρὸς τὰ μέγιστα καὶ ταυτοχρόνως καὶ πρὸς τὰ ἐλάχιστα. Ἄπειρον σύμπαν ἤ ἄπειρα (παράλληλα) σύμπαντα ὅπως θὰ ἔλεγον οἱ σύγχρονοι θεωρητικοὶ τῆς φυσικῆς.

Συμπέρασμα

Ἕνα σύμβολον συνδεδεμένον μὲ τὸν χρυσοῦν ἤ ἱερὸν ἀριθμὸν τῆς δημιουργίας καὶ τῆς θείας ἁρμονίας τοῦ σύμπαντος ἀλλὰ καὶ τόσων ζώντων σήμερον πλασμάτων δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συνδέεται μὲ σατανικὰς ἀντιλήψεις.

Ἐπίλογος

Ἡ παραποίησις Ἑλληνικῶν συμβόλων εἶναι συνεχὴς. Ἴσως εἰς τὸ μέλλον μᾶς δοθῇ ἡ δυνατότης νὰ μελετήσωμεν καὶ ἕτερα σύμβολα τῶν προγόνων, ἕν τῶν ὁποίων οὐχὶ μόνον ἔχει παραποιηθεῖ, ἀλλὰ εἰς τὴν κυριολεξίαν «βιασθεῖ», ὑπὸ τῶν διαμορφωτῶν τῆς συγχρόνου ἱστορίας. Πρόκειται περὶ τοῦ συμβόλου τῆς ἐλπίδος τὸ ὁποῖον συναντᾶται τὸ πρῶτον εἰς τὰ ἀνάκτορα τοῦ Μίνωος, καὶ τὸ ὁποῖον δεόντως παραχαραχθὲν ἀπετέλεσεν τὸ σύμβολον τοῦ ἀπανθρώπου ναζισμοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα σήμερον οὐδεὶς νὰ τολμᾶ νὰ τιμήσῃ τὸ σύμβολον τοῦ, θεμελιωτοῦ τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, Μίνωος, τὸ σύμβολον τῆς ἐλπίδος. Ἐὰν δὲ κάποιος φέρελπις τὸ πράξῃ θὰ κατηγορηθεῖ πάραυτα, εἰς ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς γῆς, ὡς «φασίστας», «ναζιστὴς», «ἀντισημίτης» καὶ ἀρνητὴς τοῦ «ὁλοκαυτώματος».

Ἀντίστοιχος παραποίησις ἔχει ἐπέλθει καὶ εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ ἀνθρωπιστοῦ Τιτάνος Προμηθέως καὶ τοῦ θεολόγου καὶ ὑμνῳδοῦ Ὀρφέως. Σημειοῦται ἐνταῦθα, διὰ τὴν πληρότηταν τῆς ἀποδόσεως τῶν ἐμπεριεχομένων ἐννοιῶν εἰς τὰ διάφορα σύμβολα, ὅτι ὁ Προμηθεὺς εἶναι ὁ πρῶτος ποτε ἐσταυρωθεὶς πρὸς ὄφελος τῶν ἀνθρώπων, ὅπως χαρακτηριστικῶς ἀναφέρει ὁ τραγικὸς ποιητὴς Αἰσχύλος εἰς τὸ μοναδικὸν διασωθὲν, ἐκ τῆς θηριωδίας, ἔργον τῆς τριλογίας του περὶ Προμηθέως, τὸ «Προμηθεὺς Δεσμώτης».
Κράτος

Ἀνάγλυφος ἐν Ἀφροδισάδῃ Καρίας τῆς Μ. Ἀσίας παρά-στασις τοῦ Ἡρακλέως ἀπελευ-θερώνοντος ἐκ τῶν σταυρικῶν δεσμῶν του, τὸν, διὰ δακρύων πλάσαντα τὸν ἄνθρωπον, Τιτάνα Προμηθέα. Τὸ Ἀφροδίσιον ἀκρωτήριον εὑρίσκεται 230 χιλ. Ν.Α. τῆς Σμύρνης καὶ εἰς ἀπόστασιν 100 χιλ. ἐκ τῆς ἀκτῆς.

Ἀνάγλυφος ἐν Ἀφροδισάδῃ Καρίας τῆς Μ. Ἀσίας παρά-στασις τοῦ Ἡρακλέως ἀπελευ-θερώνοντος ἐκ τῶν σταυρικῶν δεσμῶν του, τὸν, διὰ δακρύων πλάσαντα τὸν ἄνθρωπον, Τιτάνα Προμηθέα.
Τὸ Ἀφροδίσιον ἀκρωτήριον εὑρίσκεται 230 χιλ. Ν.Α. τῆς Σμύρνης καὶ εἰς ἀπόστασιν 100 χιλ. ἐκ τῆς ἀκτῆς.

 

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν. τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην

Καραδημητρόπουλος Ἰωάννης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply