Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ποιος οδηγεί το τραίνο της ζωής μας, τόσο πιο γρήγορα θα το εγκαταλείψουμε για να σωθούμε…

Πόσο Τούρκοι ήταν οι Νεότουρκοι και πόσο Τούρκος ήταν ο κύριος με το ψεύτικο όνομα Κεμάλ Ατατούρκ που γεννήθηκε ως Mustafa Efendi.

Το κίνημα των Νεοτούρκων ήταν μία καθαρόαιμη Εγχρωμη Επανάσταση (τύπου Soros), με πρωταγωνιστές τον Σιωνισμό και την Μασονία.

Αυτοί που αιματοκύλισαν τους Έλληνες, τους Αρμένιους κλπ δεν ήταν καθόλου Τούρκοι και καθόλου Μουσουλμάνοι.
Όμως οι μασόνοι ιστορικοί και δήθεν …πατριώτες δημοσιογράφοι φροντίζουν να συντηρείται το μίσος μεταξύ των λαών, που όμως υπήρξαν θύματα του σιωνισμού, για να δουλεύει ακατάπαυστα η πολεμική βιομηχανία των ίδιων τοκογλυφικών συμφερόντων.
Απέκρυψαν τις πιο σημαντικές λεπτομέρειες-κλειδιά για να προστατέψουν τις στοές τους και τα μεγάλα αφεντικά, μολύνοντας τις ψυχές των αναγνωστών τους με μίσος ενάντια στα επίσης θύματα του σιωνισμού.

Οι Αρμένιοι μισούν τους Τούρκους, οι Έλληνες μισούν τους Τούρκους αλλά κανένας δεν γνωρίζει ότι οι εντολές για τις γενοκτονίες δίνονταν από μασόνους και σιωνιστές που μισούσαν εξίσου τους Οθωμανούς και τους Χριστιανούς.

Γιατί μᾶς ἀπέκρυψαν τήν ἑβραϊκή καταγωγή τῶν νεοτούρκων;

Κρατήστε και τις παρακάτω πληροφορίες στα υπόψιν…

Σίγμα

Στο βιβλίο πτυχώσεις της Οθωμανικής Επαναστάσεως (Inner Folds of the Ottoman Revolution) του Mevlan Zadeh Rifat εκδόσεως 1929, ο συγγραφέας, ένας προ-σουλτανικός Τούρκος, υποστηρίζει ότι η «γενοκτονία των Αρμενίων αποφασίστηκε τον Αύγουστο του 1910 και τον Οκτώβριο του 1911, από μια επιτροπή των Νεοτούρκων, αποτελούμενη εξ ολοκλήρου από εκτοπισμένους Εβραίους των Βαλκανίων, με την μορφή μιας εβραϊο-μουσουλμανικής σέκτας συγχρωτισμού, που περιελάμβανε τους Talaat, Enver, Behaeddin Shakir, Jemal, και Nizam ως μουσουλμάνους. Συνήλθε στο χρηματοδοτούμενο από τον Ρότσιλντ ξενοδοχείο Grand Orient της Θεσσαλονίκης. «Ο Συγχρωτισμός νοείται ένας συνδυασμός διαφορετικών μορφών πίστεων ή πρακτικών. Η μασονία ταιριάζει στην περιγραφή.
Σε μία διάλεξη από τον Joseph Brewda σε συνέδριο του Ινστιτούτου Schiller το 1994 με τίτλο «ο Palmerston προωθεί τους Νεοτούρκους ως μονίμους ελεγκτές της Μέσης Ανατολής» και ισχυρίζεται πως ο ιδρυτής των Νεοτούρκων είναι ένας Εβραίος με το όνομα Εμμανουήλ Carasso.
«Ο Carasso δημιούργησε την μυστική κοινωνία των Νεοτούρκων στην δεκαετία του 1890 στην Θεσσαλονίκη, τότε μέρος της Τουρκίας, και τώρα μέρος της Ελλάδας. Ο Carasso ήταν, επίσης, ο Μέγας Διδάσκαλος μιας ιταλικής Τεκτονικής Στοάς εκεί, που ονομάζετο «Μακεδονία Ανέστη».
Η στοά ήταν το αρχηγείο των Νεοτούρκων, και όλη η ανωτάτη ηγεσία των Νεοτούρκων ήταν μέλη.»

Στην συνέχεια ο κ Brewda λέει:  «Κατά την διάρκεια του καθεστώτος των Νεοτούρκων, ο Carasso συνέχισε να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο. Συναντήθηκε με τον σουλτάνο, για να του πει ότι ανετράπη.
Ήταν υπεύθυνος για την θέση του σουλτάνου σε κατ’  οίκον περιορισμό. Διηύθυνε το δίκτυο πληροφοριών των Νεόοτούρκων στα Βαλκάνια. Και αυτός ήταν υπεύθυνος για όλες τις προμήθειες τροφίμων στην αυτοκρατορία κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.»

Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι πέντε αιώνες μετά το καλοσόρισμα των απελαθέντων εβραίων της Ευρώπης στην Τουρκία από τους Τούρκους σουλτάνους ορισμένοι εβραίοι, που ανήκαν σε μυστικές κοινωνίες και στον σιωνισμό, θα διώξουν τον σουλτάνο από την εξουσία στις αρχές του 20ου αιώνα, θα καταστρέψουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και θα γιορτάσουν την νίκη τους με σφαγή, μέσω τρίτων, του σύνολου σχεδόν του χριστιανικού Αρμενικού λαού, 1,5 εκατομμύριο Αρμενίους, 0,5 εκατομμύριο Έλληνες και 0,5 εκατομμύριο χριστιανούς Ασσυρίους και Αραμαίους.

Ο κ Brewda γράφει: «Ένας άλλος σημαντικός τομέας ήταν ο τύπος. Όντας στην εξουσία, οι Νεότουρκοι εξέδωσαν αρκετές εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης της« Νεότουρκοι », της οποίας ο εκδότης δεν ήταν άλλος από τον Ρώσσο σιωνιστή ηγέτη, Βλαντιμίρ Jabotinsky. Ο Jabotinsky είχε σπουδάσει στην Ιταλία.»

Ο κ Brewda, αγνοώντας την πιθανότητα ότι ο Ταλάτ θα μπορούσε να ήταν ένας μυστικός πράκτορας εβραίος, γράφει:
«Φυσικά, υπήρχαν και μερικοί Τούρκοι, που βοήθησαν ηγετικά το κίνημα των Νεοτούρκων Για παράδειγμα, ο Ταλάτ Πασά. Ο Ταλάτ ήταν ο δικτάτορας και υπουργός Εσωτερικών του καθεστώτος κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε μέλος της Ιταλικής Τεκτονικής Στοάς του Καράσσο στην Θεσσαλονίκη.
Έναν χρόνο πριν το πραξικόπημα του 1908, ο Ταλάτ έγινε ο Μέγας Διδάσκαλος του τάγματος Τεκτόνων της Σκωτίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αν πάτε στα [αρχεία] κεντρικά γραφεία του τάγματος Τεκτόνων της Σκωτίας στην Ουάσιγκτον, DC, μπορείτε να βρείτε ότι οι περισσότεροι από τους ηγέτες των Νεοτούρκων ήταν υπάλληλοί του».

Ο κ Brewda αναφέρει επίσης το μυθιστόρημα Greenmantle, του οποίου ο ήρωας είναι ένας Βρετανός κατάσκοπος που οδήγησε τους Νεοτούρκους, και ο συγγραφέας του βιβλίου, ο John Buchan, αργότερα ανεγνώρισε ως ήρωα του μυθιστορήματος, τον Άγγλο ευγενή Aubrey Herbert, ο οποίος ήταν ο κορυφαίος Βρετανός πλοίαρχος κατάσκοπος στην Μέση Ανατολή κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Επίσης ο Λώρενς της Αραβίας αργότερα ανεγνώρισε τον Herbert σαν επικεφαλής των Νεοτούρκων.
Σύμφωνα με τον κ Brewda, ο Carasso εμφανίζεται επίσης σε αυτό το μυθιστόρημα με το όνομα Carusso.

Μέχρι το 1916 οι Βρετανοί και οι Γάλλοι, διακατεχόμενοι από απληστία, είχαν ήδη μια μυστική συμφωνία για να διαιρέσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ τους. Σήμερα το αντισημιτικό βιβλίο «Ο Αγών μου» του Χίτλερ είναι best-seller στην Τουρκία, το οποίο δημοσιεύεται από διάφορες τουρκικές εκδόσεις κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Μήπως τελικά οι Τούρκοι ξύπνησαν και κατάλαβαν ότι η άρνηση του Σουλτάνου τους να χορηγήσει την Παλαιστίνη ως πατρίδα στους σιωνιστές εβραίους τους κόστισε μια αυτοκρατορία αιώνων;

Ο Ταλάτ ήταν μια ζωντανή μαρτυρία για την Γενοκτονία και την ιστορία. Δεν θα έπρεπε να έχει δολοφονηθεί. Η σίγηση του για τα καλά από θερμόαιμους Αρμενίους εξυπηρέτησε μόνον όσους σχεδίασαν και εξετέλεσαν την Γενοκτονία. Αν είχε αφεθεί ζωντανός, ποιος ξέρει… θα μπορούσε να έχει ομολογήσει τα πάντα σε μεγάλη ηλικία ή στο νεκροκρέβατό του.
schillerinstitute

Μια άλλη συνωμοτική πηγή είναι το μακροσκελές άρθρο «Η επιχείρηση Αρμενική & Εβραϊκή Γενοκτονία: Εξάλειψη εθνοτικών συγκρούσεων κατά μήκος της διαδρομής του πετρελαίου από το Μπακού στο Σουέζ», γραμμένο από τον Clifford Shack και δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα του.
Ο κ Shack γράφει: «Στα 1880, το γαλλικό παράρτημα της οικογενείας Ρότσιλντ απέκτησε συμφέροντα στα κοιτάσματα πετρελαίου του Μπακού της Ρωσσίας, σε μια προσπάθεια να εφοδιάσουν με φθηνό ρωσσικό πετρέλαιο το διυλιστήριό τους στην Αδριατική. Σε αντάλλαγμα για τα συμφέροντα αυτά έκτισαν έναν σιδηρόδρομο που συνδέει το Μπακού με το νεοαποκτηθέν λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας του Βατούμ. Αυτό άνοιξε τον πετρελαιαγωγό Μπακού, έναν σημαντικό παγκόσμιο εφοδιασμό, για τον κόσμο. Με την επιτυχία του νέου σιδηροδρόμου, οι Ρότσιλντ είχαν περισσότερο πετρέλαιο από ό,τι θα μπορούσαν πραγματικά να πουλήσουν. Ξεπερνώντας τον φόβο τους να ανταγωνσθούν την γιγαντιαία Standard oil [των ΗΠΑ], στράφηκαν στις τεράστιες αγορές [της Άπω Ανατολής] ανατολικά του Σουέζ.»
Στην συνέχεια ο κ. Shack καταλήγει: «Η απόφαση του εξύπνου γαλλικού παραρτήματος Rothschild να στραφεί σε άλλες περιοχές εκμεταλλεύσεως πετρελαίου ήταν, προφανώς, υπολογισμένη. Τρία χρόνια μετά την ένταξή στην Royal Dutch, η παραγωγή στο Μπακού θα σταματήσει απότομα το 1905.
Παρά το γεγονός ότι η περιοχή κλονίζεται από την πολιτική δραστηριότητα, η κύρια διαταραχή οφείλεται στην βία της εθνικής συγκρούσεως μεταξύ των μουσουλμάνων της περιοχής και του μειονοτικού πληθυσμού των Αρμενίων που είναι χριστιανοί. Αυτή η εθνοτική συγκρουση προκάλεσε την πρώτη διακοπή της διανομής πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά. Η Standard oil γρήγορα κάλυψε τις ανάγκες των αγορών, καθώς η πηγή της λειτουργούσε κάτω από την κουβέρτα της ειρήνης.
Η Royal Dutch/Shell Group (και η Nobles) παρακολουθούσαν τις επενδύσεις τους στο Μπακού να φλέγονται. Η εθνοτική σύγκρουση ήταν η ρίζα του ζητήματος. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι είχαν λάβει μέτρα για να εξαλειφθεί η πιθανότητα να συμβεί αυτό στο μέλλον.»

Οι εταιρείες πετρελαίου φαίνεται να έχουν μάθει το μάθημά τους από την ιστορία, διότι πριν από την κατασκευή του σημερινού αγωγού Μπακού-Τσεϊχάν που έχει αρχίσει, κάποιος εξασφάλισε ότι δεν έμειναν Αρμένιοι στο Μπακού πια. Παρόλο που η Αρμενική απειλή για τον εν λόγω αγωγό έχει εξουδετερωθεί, υπάρχει ακόμη απειλή αναβιώσεως τούρκικου υπερεθνικισμού, και μια απειλή από το Ιράν, εάν το Ιράν δεχθεί επίθεση από τις ΗΠΑ ή το Ισραήλ.

Ο κ Shack σημειώνει ότι «η εξάλειψη του Αρμενικού πληθυσμού του Μπακού δεν θα λύσει το πρόβλημα των εθνοτικών συγκρούσεων σε αυτή την περιοχή. Η γύρω περιοχή θα παράσχει δεξαμενή ανεφοδιασμού αντικρουομένων μειονοτήτων.»
Και ρωτάει: «ήταν η απομάκρυνση [1915 – 23] μιας μικρής μειονότητας όπως οι Αρμένιοι [από την ιστορική Αρμενία] ένα δίκαιο αντίτιμο για την ειρήνη σε μια περιοχή τόσο ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις της Άπω Ανατολής;»
Προφανώς ο κ Shack παραβλέπει τον παράγοντα της εκδικήσεως που μαίνεται στις καρδιές των ανθρωπίνων θηρίων.

Ο κ Shack απαντά στην δική του ερώτηση, δηλώνοντας στο άρθρο του για τη μεγάλη επιχείρηση ή εταιρίεα: «Θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι η γενοκτονία μιας ομάδας περίπου ενός εκατομμυρίου, προς όφελος του περίπου ενός δισεκατομμυρίου [της Άπω Ανατολής], δεν γεννά ερώτημα αν θα επρέπε να γίνει, αλλά πώς θα μπορούσε να γίνει.

Έτσι για να μην αποκαλύψουν κάποιο εύλογο κίνητρο, που θα μπορούσε να συνδέσει τους πραγματικούς σχεδιαστές της γενοκτονίας, το σχέδιο περιελάμβανε τρίτους [δηλαδή Μουσουλμάνους Τούρκους, Κούρδους και Αζέρους], οι οποίοι χειραγωγούνται μέσω στρωμάτων επιρροής, που παρέχουν επαρκή κάλυψη στους σχεδιαστές».
ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ

armenian genocide

The Planned, Organized,  Executed Genocide Of Armenians