Οι σπουδαίοι άνθρωποι νοιώθουν χρέος να αντιστέκονται στους σάπιους και τους ανήθικους, όσο αυτοί είναι ζωντανοί.
Όταν πεθάνουν… δεν λένε κάτι.
Τα ανθρωπάκια –που είναι και τα περισσότερα- σκύβουν το κεφάλι σε αυτούς όσο ζουν, και όταν πεθάνουν φτύνουν και χορεύουν άφοβα (πώς αλλιώς) επάνω από τον τάφο τους –παριστάνοντας τους επαναστάτες.
Χαλαρώστε «γενναία» μου πληκτρολόγια.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Πες το οπως στο χωριο μου (απ’ την πλ. Πατριαρχου Ιωακειμ ειμαι) γιατι’ το Λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν.
Δρυος πεσουσης πας ανηρ… κλπ κλπ.
Κάπως ἔτσι…