Ἴσως τὸ Ἀνθρακικὸ Ἀσβέστιο μπορῇ νὰ σταματήσῃ τοὺς καρκινικοὺς ὄγκους!

Ἴσως τὸ Ἀνθρακικὸ Ἀσβέστιο μπορῇ νὰ σταματήσῃ τοὺς καρκινικοὺς ὄγκους!1

Το σταμάτημα της αναπτύξεως των καρκινικών όγκων θα μπορούσε να είναι τόσο εύκολο, όσο και η θεραπεία τους με νανοκρυστάλλους ανθρακικού ασβέστιου, το κύριο συστατικό των δισκίων ενάντια στην καούρα και την δυσπεψία, που μπορούν να αλλάξουν το pH των ασθενών κυττάρων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις έκαναν ενδοφλέβια ένεση με νανοσωματίδια ανθρακικού ασβεστίου – το κύριο συστατικό των αντιόξινων φαρμάκων – σε ποντίκια κάθε ημέρα, για την θεραπεία συμπαγών όγκων.
Η ένωση αυτή αλλάζει το pH του περιβάλλοντος του όγκου από όξινο σε αλκαλικό, κάτι που στην συνέχεια σταματά την ανάπτυξη των όγκων
«Ο καρκίνος σκοτώνει λόγω της μεταστάσεως», δήλωσε ο φοιτητής Avik Som, κάτοχος MD και PhD, σε δελτίο Τύπου, αναφερόμενος στην εξάπλωση του καρκίνου από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο.
«Το pΗ ενός όγκου συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την μετάσταση», προσέθεσε, δηλώνοντας ότι μία από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ένας όγκος για να εξαπλωθεί είναι το μειωμένο pΗ.
O Som και οι συνεργάτες του έθεσαν ως στόχο να βρουν έναν τρόπο για να αυξηθεί το pH του περιβάλλοντος όγκου. Η απάντησή τους ήταν το ανθρακικό ασβέστιο, που χορηγείται σε μορφή νανοσωματιδίων. Ωστόσο, η χρήση αυτής της ενώσεως έθεσε πολλές επιστημονικές προκλήσεις.
«Το ανθρακικό ασβέστιο έχει την τάση να μην βρίσκεται σε μικρό μέγεθος», είπε ο Som.
«Οι κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου είναι συνήθως 10 έως 1.000 φορές μεγαλύτεροι από ό, τι ένα ιδανικό νανοσωματίδιο για την θεραπεία του καρκίνου. Επιπλέον, το ανθρακικό ασβέστιο στο νερό θα προσπαθήσει συνεχώς να αυξάνει σε μέγεθος, όπως οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε μια σπηλιά.»
Αλλά οι ερευνητές ήταν σε θέση να δημιουργήσουν δύο λύσεις σε αυτό το πρόβλημα.
Πρώτα, ανέπτυξαν μια μέθοδο που χρησιμοποιεί διάχυση με βάση την πολυαιθυλενογλυκόλη για να συνθέσει κρυστάλλους ανθρακικού ασβεστίου με μέγεθος 20 έως και 300 νανόμετρα .
Δεύτερον, δημιούργησαν έναν διαλύτη κατασκευασμένο από λευκωματίνη για να συγκρατήσει την ανάπτυξη του μεγέθους των νανοσωματιδίων ανθρακικού ασβεστίου.
Αυτό τους επέτρεψε να εγχύσουν το φάρμακο στα ποντίκια ενδοφλεβίως.
Τα νανοσωματίδια κατασκευάζονται συχνά από χρυσό και από άργυρο, αν και αυτή η διαδικασία δημιουργεί ανησυχίες, με δεδομένο ότι τα μέταλλα αυτά δεν βρίσκονται φυσιολογικά στο ανθρώπινο σώμα.
Τόσο το ασβέστιο, όσο και το ανθρακικό ασβέστιο, ωστόσο, βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στο σώμα και είναι γενικά μη τοξικά, σύμφωνα με τον Som.
«Όταν το ανθρακικό ασβέστιο διαλύεται, η ανθρακική ρίζα γίνεται διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνεται μέσω των πνευμόνων και το ασβέστιο συχνά ενσωματώνεται στα οστά.», είπε.
Οι επιστήμονες, των οποίων η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nanoscale, είπαν ότι το επόμενο βήμα είναι να καθορισθεί η βελτίστη δόση του ανθρακικού ασβεστίου για την πρόληψη της μεταστάσεως, καθώς επίσης και να βελτιωθεί η στόχευση των όγκων και να καθορισθεί, εάν η ένωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με φάρμακα χημειοθεραπείας.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Το ανθρακικό ασβέστιο είναι μία πάμφθηνη ουσία και για τον λόγο αυτό δεν συμφέρει τις φαρμακοβιομηχανίες να το χρησιμοποιήσουν ως αντικαρκινικό φάρμακο.
Αν όμως καταφέρουν να πατεντάρουν την δημιουργία νανοκρυστάλλων ανθρακικού ασβεστίου, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν ως φάρμακο.
Η δράση του ανθρακικού ασβεστίου κατά του καρκίνου είναι γνωστή από παλαιά και εμφανίζεται σε πολλά σημεία στο διαδίκτυο, αλλά δεν διαφημίζεται γιατί οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν μπορούν να αποκομίσουν σημαντικό οικονομικό κέρδος από την ανάπτυξη φαρμάκων με αυτό, ούτε να πατεντάρουν μία συνηθισμένη και γνωστή σε όλους χημική ένωση.
Η λύση, που χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο, έχει ως σκοπό την εισαγωγή του ανθρακικού ασβεστίου σε υφιστάμενα φάρμακα χημειοθεραπείας.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η πραγματοποίηση οικονομικού κέρδους, χωρίς να διαφημίζεται όμως ότι το ανθρακικό ασβέστιο θα μπορούσε να είναι από μόνο του το φάρμακο εναντίον του καρκίνου.
Η δράση ενός παρομοίου φαρμάκου θα είχε σαν σκοπό την αύξηση του pH του όγκου, αλλά ταυτόχρονα και το φράξιμο των αγγείων, που τροφοδοτούν με αίμα τον όγκο.
Το φράξιμο θα προέκυπτε ακριβώς επειδή οι κρύσταλλοι του ανθρακικού ασβεστίου με παρουσία νερού διογκώνονται, όπως αναφέρεται στο παραπάνω άρθρο.
Στην φύση υπάρχουν κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου στα περιβλήματα αυγών, στα κελύφη σαλιγκαριών και στα περισσότερα κοχύλια.
Ιδιαίτερα ως διαιτητική πηγή ασβεστίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα κελύφη των στρειδιών και τα σκούρα πράσινα λαχανικά, όπως το μπρόκολο και η λαχανίδα.
Καταλάβατε τώρα γιατί υπάρχει η φήμη για τα παραπάνω λαχανικά ως αποτρεπτικά της εμφανίσεως καρκίνου;
Επίσης ανθρακικό ασβέστιο είναι το κύριο συστατικό του εξωσκελετού των σαλιγκαριών, των σπόγγων και των κοραλλιών.
Στην μορφή αυτήν βρίσκεται συνήθως παγιδευμένο σε ένα αζωτούχο πολυσακχαρίτη, την χιτίνη.
Η χιτίνη είναι αδιάλυτη στο νερό, στην αιθυλική αλκοόλη, στα αλκαλικά αραιά οξέα και στους οργανικούς διαλύτες.
Είναι άπεπτη από τα περισσότερα ζώα και αποικοδομείται από μερικά βακτήρια και ακτινομύκητες.
Επίσης είναι γνωστά μερικά ένζυμα που την διασπούν (χιτινάσες).
Το τέλειο φάρμακο για τον καρκίνο θα μπορούσε να είναι χιτίνη βιολογικής προελεύσεως (από σπόγγους ή από έντομα) με παγιδευμένους σ’ αυτήν κρυστάλλους ανθρακικού ασβεστίου, που θα διασπασθεί μέσα στον όγκο από την παρουσία κάποιας χιτινάσης.
Οι ειδικοί επιστήμονες γνωρίζουν τον μηχανισμό αμύνης των φυτών ενάντια στα έντομα με χρήση χιτινάσης.
Τα φυτά παράγουν χιτινάση στα σημεία του δήγματος των εντόμων ή σε τραυματισμούς των ιστών τους, με σκοπό την υδρόλυση της χιτίνης, που βρίσκεται στην περιτροφική μεμβράνη, που προστατεύει το επιθήλιο του εντέρου των εντόμων.
Έτσι προκαλούν βλάβες στο πεπτικό σύστημα των εντόμων και προστατεύονται.
Στα αγγεία, που τροφοδοτούν τον όγκο, μία παρόμοια ενέργεια θα προκαλούσε θρόμβους ή θα διέλυε την χιτίνη σε μικρά κομμάτια, που θα μπορούσαν να προσκολληθούν στα τοιχώματα των αγγείων μαζί με τους κρυστάλλους του ανθρακικού ασβεστίου.
Στην συνέχεια το ανθρακικό ασβέστιο, λόγω της παρουσίας νερού, θα διογκωνόταν, το αιμοφόρο αγγείο θα στένευε ή θα έκλεινε και ό όγκος θα πέθαινε ή θα καθυστερούσε την ανάπτυξή του από έλλειψη οξυγόνου.
Παράλληλα η έλλειψη οξυγόνου θα έκανε το περιβάλλον του όγκου λιγότερο όξινο και θα περιορίζονταν οι μεταστάσεις.
Η ερευνητική ομάδα του Som βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, γιατί χρησιμοποιεί ήδη στην συνταγή της την πολυαιθυλενογλυκόλη, που χρησιμοποιείται ως φάρμακο για την ανθρώπινη δυσκοιλιότητα.
Είναι λοιπόν θέμα χρόνου να αντιληφθεί η ερευνητική ομάδα τις ομοιότητες της δράσεώς της στο έντερο με την διαδικασία, που αναφέρω παραπάνω σε όγκους με χρήση χιτίνης και χτινάσης.
Με τον ίδιο τρόπο που οι φυτικής προελεύσεως χιτινάσες καταστρέφουν το έντερο των εντόμων, θα μπορούσαν να καταστρέψουν και το αγγειακό σύστημα τροφοδοσίας των όγκων….
Μία μορφή χιτινάσης υπάρχει και στις ώριμες μπανάνες.
Λέτε να είναι άσχετη αυτή η ουσία με τα ευρήματα του Iάπωνα καθηγητή Senji, που ανεκάλυψε ότι η κατανάλωση ώριμης μπανάνας από τους ποντικούς αποτρέπει τον καρκίνο;
Ο καθηγητής αυτός απέδωσε την αντικαρκινική δράση της ώριμης μπανάνας σε μία ουσία, που εντοπίζεται στα μαύρα στίγματα στον φλοιό της μπανάνας και την ονόμασε TNF (Tumor Necrosis Factor).
Η ουσία αυτή εμφανίζεται στον φλοιό της μπανάνας για τον ίδιο λόγο και με τον ίδιο μηχανισμό, που χρησιμοποιούν τις χιτινάσες τα φυτά για την προστασία τους από τα έντομα…
Ἴσως τὸ Ἀνθρακικὸ Ἀσβέστιο μπορῇ νὰ σταματήσῃ τοὺς καρκινικοὺς ὄγκους!
Προσπάθησα να εντοπίσω πληροφορίες για τον καθηγητή Senji χωρίς λοιπά στοιχεία, που εμφανίζεται να κάνει την παραπάνω ανακάλυψη.
Και βρήκα ότι η ανακάλυψη αυτή είναι παλαιά, καθώς ο καθηγητής Senji Uchino σπούδασε σε Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ και έδρασε επιστημονικά στην Ιαπωνία την περίοδο 1932 έως και 1957 ασχολούμενος με θέματα όγκων, φωσφολιπιδίων και προτεολύσεως (ένζυμα και προϊόντα) ως καθηγητής ιατρικής στο πανεπιστήμιο του KYOTO.
H ουσία TNF ανήκει σε μία κατηγορία μικρών πρωτεϊνών, που ονομάζονται γενικά Cytokine.
Το πρώτο είδος τους (ιντερφερόνη άλφα) «ανακαλύφθηκε» την χρονιά που συνταξιοδοτήθηκε ο Senji (τρομερή σύμπτωση!).
Oι πρωτεΐνες αυτές έχουν μέγεθος , που μετριέται σε πικόμετρα, δηλαδή είναι περίπου 1000 φορές μικρότερες από τους νανοκρυστάλλους του άρθρου.
Φαντάζομαι ότι δεν είναι τυχαίο, που οι ανακαλύψεις του αποδόθηκαν χωρίς να αναφέρεται το μικρό του όνομα και μεταφέρθηκε η δράση του στο Τόκυο (με αναγραμματισμό του ΚΥΟΤΟ).
Αν τον εύρισκαν εύκολα όλοι , πώς θα έμεναν «άγνωστες» οι «φθηνές» γνώσεις του για την καταπολέμηση όγκων και καρκίνου από το 1957 έως σήμερα;
Οι «ακριβές» πάντως γνώσεις (ιντερφερόνη) ανακαλύφθηκαν από τον Άγγλο Alick Isaacs και τον Ελβετό Jean Lindenmann το 1957 και αξιοποιούνται από τις φαρμακευτικές εταιρείες με μεγάλο κέρδος ως σήμερα…
 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply