H γελοιότητα με τα …«φιλανθρωπικά» πλαστικά καπάκια ευδοκιμεί ακόμα.
Για να μαζέψουν το …«τεράστιο» ποσό των 120 -130 ευρώ που κοστίζει ένα αναπηρικό αμαξίδιο, θα πρέπει να συγκεντρώσουν μία νταλίκα πλαστικά καπάκια εκατοντάδες άνθρωποι και για μήνες ολόκληρους!

Αυτός που θα αγοράσει τα καπάκια, έναντι ασήμαντου ποσού, είναι ο μόνος κερδισμένος στην υπόθεση.

Θα αρκούσε να έβαζαν από 10 ευρώ δεκαπέντε επώνυμοι γείτονες του μικρού παιδιού και να τελειώσει σε μισή ώρα η ταλαιπωρία του.
Θα αρκούσε να βάλει το χέρι στην τσέπη το λαμόγιο της πολιτικής που εκλέγεται στην περιοχή.

Όμως αυτή η υπόθεση που αφορά στο αστείο ποσό των 120 ευρώ γίνεται και …είδηση,  για να αποδώσει και διαφημιστικά έσοδα στα λαμόγια των ΜΜΕ,  που δεν αφήνουν ευκαιρία για ευκαιρία να πάει χαμένη, προκειμένου να εκμεταλλευθούν την περιέργεια και τον ανθρωπισμό των αναγνωστών τους.

Αναγνώστες που συγκινούνται με τέτοιες ιστορίες, αλλά δεν εκνευρίζονται με τους δήθεν συμπονετικούς, που δεν βάζουν με τίποτα το χέρι στην τσέπη, για να βγάλουν 10 ευρώ και να τελειώνει αυτή η υπόθεση άμεσα.
Βλέπετε είναι και η κοινωνική μηχανική, η «φιλανθρωπική γυμναστική» που θέλουν να επιβάλλουν στην κοινωνία, ώστε να ΜΗΝ σκέφτεται η ίδια τις λύσεις στα προβλήματά της,  αλλά να περιμένει από τους πολιτικοποιημένους «ακτιβιστές» και τους πράκτορες της δημοσιογραφίας να τους αναγγείλουν την επόμενη δράση.

Σίγμα