Τί νά πρωτοθυμηθῶ;

Τί νά πρωτοθυμηθῶ;

Τι να πρωτοθυμηθώ, λοιπόν….

Τον Αντωνάκη, τον κρυψίνου, δειλό και συνεσταλμένο ευρωβουλευτάκο που, με μηδαμινή παρουσία στα ευρωκοινοβουλευτικά δρώμενα, αρνιόταν να δώσει συνέντευξη-ρουτίνας ακόμη και για το Κανάλι της Βουλής;
Διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας.

Τον Βαγγέλη που τον υποδέχθηκα ως Γενικός Γραμματέας της Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, στην Γενική Συνέλευση της Ενώσεως στην Θεσσαλονίκη και με προσπέρασε, χωρίς να με χαιρετίσει, αναζητώντας το βήμα για να κάνει την …ομιλία του;
Υπήρξε αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και υπουργός Εξωτερικών.

Την Μαρία, που μ’ αποκαλούσε «γειά σου σύντροφε» κάθε φορά που την συναντούσα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και ήταν πρώτη στα τραπεζώματα, που γίνονταν με έξοδα της Βουλής στο Στρασβούργο;
Απλή, δεν λέω, τις γαρίδες με τα χέρια έτρωγε και αυτό ήταν ίσως που εκτιμήθηκε και τοποθετήθηκε Επίτροπος Αλιείας της ΕΕ.

Την Αννούλα, που χρημάτισε Επίτροπος της χώρας για τα αγροτικά θέματα κι’ ένα βράδυ, σε δείπνο που είχε παραθέσει ο Έλληνας πρέσβης στο Στρασβούργο, δεν ήξερε να μου απαντήσει σε ερωτήσεις για τις προϋποθέσεις χορηγήσεως των αγροτικών επιδοτήσεων;

Τον Φαήλο, που τον έβλεπα, σχεδόν κάθε βράδυ, με την λαδωμένη του γραβάτα να καταβροχθίζει σουβλάκια στην «Αγγελική» στον Κορυδαλλό, συνεγαλεζόμενος με όλο το μπασκινιαριό-πελάτες του, στην περιοχή;
Υπήρξε σύμβουλος εξ απορρήτων του Αντωνάκη και διεμόρφωνε, μέσω φβ και τουϊτερ, πολιτική…

Τον Κώστα τον μπουχέσα, που κατσικώθηκε στον σβέρκο της Ελλάδας ως πρωθυπουργός και πού όταν κατέβηκε στο αεροδρόμιο του Στρασβούργου, με τον Άκη τον Σπηλιωτόπουλο και έναν τύπο που του κουβάλαγε τα κουστούμια, ως νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, δεν τον περίμενε ούτε ένας από τους Χριστιανοδημοκράτες, που υποτίθεται ότι θα συναντούσε για «υψηλές» επαφές;

Τον Θοδωρή τον Ρουσσόπουλο που, ενώ ήταν πανίσχυρος υπουργός Τύπου της κυβερνήσεως του Κωστάκη του Καραμανλή, έκλανε μαλλί και μόνον στο άκουσμα του ονόματος της Ντόρας;

Την ίδια την Ντόρα που, ενώ είχε κλεισθεί, ως βουλευτής τότε της Συνελεύσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης, μίαν ώρα με τον Ισμαήλ Τζέμ στην σουϊτα του στο Χίλτον της Κωνσταντινουπόλεως, ήθελε να μας πείσει ότι συζητούσαν για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων;
Για κάτι δουλειές του Ισίδωρου, που περίμενε στο λόμπυ του ξενοδοχείου, κουβέντιαζε αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να γίνει υπουργός Εξωτερικών και να βάλλει φαρδιά-πλατειά την υπογραφή της στο σχέδιο των μυστικών πτήσεων και απαγωγών της CIA στην Ευρώπη.

Τον πρώην Επίτροπο της Ελλάδος στην ΕΕ Σταύρο Δήμα που, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μου είχε πεί ότι αν έκαναν κόμμα οι «πισωγλέντηδες» όλων των κομμάτων στην Βουλή, θα κυβερνούσαν για πολλά χρόνια;

Τον σημερινό πρωθυπουργό τον Αλέξη, που ήλθε με μια κάμερα και δυό σφογγοκωλάριους, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στο Στρασβούργο, για να παραδώσει την «Μαύρη Βίβλο» της ελληνικής οικονομίας στον τότε Επίτροπο Όλι Ρεν, μέσα σ’ ένα άδειο, σχεδόν, γραφείο, φωτογραφιζόμενος και χαριεντιζόμενος με τον «φίλο Όλι», σε μία συνάντηση χωρίς αιτία και αποτέλεσμα;
Απέφυγε να μου δώσει συνέντευξη, παρ’ όλο που γνώριζε ότι ήμουν ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος στο Στρασβούργο και ανταποκριτής (τότε) της Ελευθεροτυπίας και του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και προτίμησε να την στείλει «έτοιμη και καθαρογραμμένη», στον τότε υπεύθυνο του εξωτερικού δελτίου του ΑΠΕ, που την δημοσίευσε ο γελοίος με την ένδειξη προελεύσεως «Στρασβούργο» και σήμερα, προς επιβράβευση αυτής και άλλων υπηρεσιών του στον Σύριζα, είναι Γενικός Διευθυντής στο Εθνικό Πρακτορείο Ειδήσεων;

Γι’ αυτό σας λέω ρε κορόϊδα, μη μου ανοίγεται το στόμα.
Και κυρίως μην μου λέτε ότι μιλάω με κλισέ…

Ῥούσσης Νῖκος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply