Ἡ ζωή σου εἶναι πόλεμος…

Ἡ ζωή σου εἶναι πόλεμος...

Ἡ ζωη σου εἶναι πόλεμος.
Ἡ γῆ σου εἶναι φρούριο καὶ χρέος σου ἡ Νίκη.
Μὴν μιλᾷς, νὰ σκέπτεσαι, ν΄ἀγαπᾷς, νά μήν πονᾷς.
Ἕνας εἶναι ὁ σκοπός σου, ὁ Πόλεμος.
Πολέμα γιὰ τὰ τά ἰδανικά σου, γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ ἰδανικὰ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.
Πολέμα γιὰ τὴν Μεγάλη Ἰδέα.

Ἄνδρες ποὺ περπατοῦν στὴν ζωὴ εὐθυτενεῖς καὶ μὲ γαλήνη, μαθημένοι νὰ πονοῦν χωρὶς νὰ ὑποφέρουν, νὰ νικοῦν χωρὶς νὰ θριαμβολογοῦν, νὰ νικῶνται χωρὶς νὰ μοιρολογοῦν.
Αὐτοὶ εἶναι οἱ πραγματικοὶ ἄνδρες, θεμέλια γενεῶν.
Αὐτοὶ εἶναι οἱ Εὐέλπιδες οἱ αὐριανοὶ ἡγήτορες τοῦ Ἔθνους.
Νεαρὲ Εὔελπι μᾶθε καὶ ἐξασκήσου νὰ εἶσαι ἁπλός, ὀλιγόλογος, συγκρατημένος, σεμνός.
Λίγα λόγια, πολλὰ ἔργα.
Ἀνθρωπιὰ μεγάλη, πειθαρχία, πεῖσμα, ἀντοχή.
Ὅποιος σὲ κυττᾷ, τὰ μάτια του νὰ γεμίζουν παλληκάρι.
Περισσότερο νὰ προσβάλλεσαι ὅταν σὲ κυριεύῃ ὁ πόνος.
Μὴν θυμώνῃς, χειρότερα εἶναι νὰ κτυπήσῃς ἔστω καὶ ἑὰν μόλις κρατιέσαι μὲ ἕναν κόμπο στὸν λαιμό.
Νὰ φύγῃς εἶναι δειλία. Μόνος σου ἀπεφάσισες νὰ γίνῃς Ἀξιωματικός.
Ἀπελπισία, ὕστερα νὰ γελᾷς καὶ ἀπὸ τὴν μία ἡμέρα στὴν ἂλλη γίνεσαι ἄνδρας, δῆλα δή, μαθαίνεις νὰ κρατᾷς μέσα σου τὸν πόνο καὶ τὴν ἀπορία, ἔτσι χωρὶς νὰ φαίνεται, ἀλλὰ νὰ έπιμένῃς πάντα στὸν σκοπό σου, στὰ ὄνειρά σου.
«Γράμμα πρὸς ἕναν νεαρὸ Εὔελπι»,
Παῦλος Μελᾶς
(29 Μαρτίου 1870 – 13 Ὀκτωβρίου 1904)
Ἀνθυπολοχαγὸς Πυροβολικοῦ
Τάξις 1891

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply