Ὁ ὁρισμὸς τῆς διαχρονικῆς ὕαινας

Μεγάλη Βρεταννία. Ὁ ὁρισμὸς τῆς διαχρονικῆς ὕαινας στὴν παγκόσμια ἱστορία…

Ὁ ὁρισμὸς τῆς διαχρονικῆς ὕαινας1

Ἡ Ἰρλανδία ἀπὸ τὸν Πτολεμαῖο, στὰ Γεωγραφικά, ἀναφέρεται ὡς περιοχὴ τῆς Ἰέρνης.
Μέχρι τὸ 1839 ἡ Βρεταννία ἔκανε ἐξαγωγὴ Ἰρλανδῶν σκλάβων σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Τοὺς ἔκαιγαν ζωντανοὺς γιὰ τιμωρία καὶ ὑπεχρέωναν τὶς κόρες τους νὰ ζευγαρώνουν μὲ Ἀφρικανούς.

Θανάσης Πολυζωΐδης

Μέχρι το 1839 η Βρετανία έκανε εξαγωγή Ιρλανδών σκλάβων σε όλο τον κόσμο. Τους έκαιγαν ζωντανούς για τιμωρία και υπεχρέωναν τις κόρες τους να ζευγαρώνουν με Αφρικανούς. Μύθος ή πραγματικότητα;…
Ό,τι οι Ιρλανδοί έγιναν αντικείμενο σκληρής εκμεταλλεύσεως βρίσκει τους πάντες σύμφωνους. Η διαφωνία είναι, αν ήταν σκλάβοι και μάλιστα πιο φθηνοί από τους αφρικανούς ή αν με την εργασία τους ξεπλήρωναν τα ναύλα του ταξιδιού στην Αμερική….

Η εκδοχή της δουλείας: Ήρθαν ως σκλάβοι. Ανθρώπινα φορτία στοιβαγμένα σε βρετανικά πλοία με προορισμό την Αμερική. Μεταξύ τους πολλές γυναίκες και παιδιά. Το ιρλανδικό δουλεμπόριο ξεκίνησε όταν ο Ιάκωβος ΣΤ” της Σκωτίας πούλησε 30.000 Ιρλανδούς κρατούμενους ως σκλάβους στην Αμερική….
Η διακήρυξη του το 1625, απαιτούσε οι Ιρλανδοί πολιτικοί κρατούμενοι να πουληθούν σε Άγγλους αποίκους στις Δυτικές Ινδίες.
Όσοι τολμούσαν να επαναστατήσουν ή να διαφωνήσουν τιμωρούντο βάναυσα. Πολλοί από αυτούς εύρισκαν τραγικό θάνατο καθώς συνήθιζαν να τους κρεμούν από τα χέρια ή τα πόδια βάζοντας τους φωτιά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που παλούκωναν τα κεφάλια των «ανυπάκουων» σε ξύλινες λόγχες και τα επεδείκνυαν στην κεντρική αγορά ως προειδοποίηση και επίδειξη δυνάμεως. Ίσως για αυτό ακόμη το μίσος προς τους Άγγλους δεν έχει σβήσει ακόμη. Και βέβαια οι διαφορές δεν είναι απλώς θρησκευτικές όπως παρουσιάζονται. Το τραγικό αυτό κεφάλαιο μάλλον αποκρύπτεται σήμερα, φαίνεται όμως ακόμη σε μερικά παραδοσιακά τραγούδια (αυτά δεν κρύβονται).
Μέσα σε μια δεκαετία ο πληθυσμός της Ιρλανδίας από 1.5 εκατομμύριο έφτασε τις 600.000.

Ο Ιάκωβος ΣΤ” μαζί με τον βασιλιά Κάρολο Α” της Αγγλίας ηγούντο πολλών προσπαθειών για την υποδούλωση των Ιρλανδών. Σημαντική βοήθεια στην επίτευξη αυτού του σκοπού έπαιξε και ο Όλιβερ Κρόμγουελ της Βρετανίας που προωθούσε τις τακτικές αποκτηνώσεως.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1600, οι Ιρλανδοί ήταν οι κύριοι σκλάβοι που πωλούντο στην Αντίγκουα και το Μοντσερράτ. Πάνω από 500.000 Ιρλανδοί θανατώθηκαν από Άγγλους ενώ 300.000 πουλήθηκαν ως σκλάβοι. …

Ὁ ὁρισμὸς τῆς διαχρονικῆς ὕαινας2Απαγορευόταν ρητά στους πατεράδες να πάρουν μαζί τα παιδιά τους πέρα από τον Ατλαντικό. Οι περισσότερες γυναίκες έμειναν άστεγες, χωρίς να μπορούν να συντηρήσουν τα παιδιά τους. Η φτώχεια σάρωσε τις περισσότερες οικογένειες.

Η λύση που δόθηκε από την Βρετανία ήταν ο άμεσος «πλειστηριασμός» του πληθυσμού. Την δεκαετία του 1650, περισσότερα από 100.000 παιδιά ηλικίας 10 έως 14 ετών χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους και πουλήθηκαν ως σκλάβοι στις Δυτικές Ινδίες, την Βιρτζίνια και την Νέα Αγγλία. Μέσα σε αυτά τα χρόνια 53.000 γυναίκες κυρίως, πουλήθηκαν στις νήσους Μπαρμπάντος και την Βιρτζίνια. Άλλοι 30.000 Ιρλανδοί, πουλήθηκαν στον μεγαλύτερο πλειοδότη. Με εντολή του Κρόμγουελ, 2000 παιδιά μεταφέρθηκαν στην Τζαμάικα και πουλήθηκαν σε Άγγλους αποίκους….

Τους αποκαλούσαν «μισθωμένους υπηρέτες».
Στην πραγματικότητα ήταν η «φθηνή λύση.» Ένας Αφρικανός σκλάβος ήταν αρκετά πιο ακριβός από έναν Ιρλανδό. Εάν κάποιος αφέντης μαστίγωνε ή κτυπούσε έναν Ιρλανδό σκλάβο μέχρι θανάτου ήταν απλά μια οικονομική αναποδιά, πολύ φθηνότερη από το να σκότωνε έναν Αφρικανό. Οι Άγγλοι αφέντες άμεσα άρχισαν να εκμεταλλεύονται και τις γυναίκες. Τα παιδιά τους ήταν ήδη υποδουλωμένα και οι ίδιες αντικείμενο προσωπικής ευχαριστήσεως και πηγή κέρδους….

Η δουλεία δεν αφορούσε μόνον στους Αφρικανούς. Ελάχιστοι Ιρλανδοί επέστρεψαν πίσω ελεύθεροι....

Η δουλεία δεν αφορούσε μόνον στους Αφρικανούς. Ελάχιστοι Ιρλανδοί επέστρεψαν πίσω ελεύθεροι….

Η «διασταυρωμένη» νέα γενιά σκλάβων με το πιο ανοικτόχρωμο δέρμα.

Με τον καιρό οι Άγγλοι άρχισαν να «ζευγαρώνουν» τις Ιρλανδές γυναίκες, πολλές από τις οποίες ήταν κορίτσια 12 ή 14 ετών, με άνδρες αφρικανικής καταγωγής.
Μέσα από αυτές τις συνευρέσεις προέκυψε ένα νέο είδος σκλάβων, οι «μιγάδες», που είχαν διαφορετικό χρώμα δέρματος, πιο ανοικτό. Πωλούντο ακριβότερα από τους Ιρλανδούς και γέμιζαν ακόμα περισσότερο τις τσέπες των αφεντικών τους με χρήματα, δίνοντάς τους την δυνατότητα να αγοράσουν και άλλους Αφρικανούς.
Η διασταύρωση συνεχίστηκε για πολλές δεκαετίες, μέχρι το 1681 που ψηφίστηκε νομοθεσία η οποία απηγόρευε την «πρακτική του ζευγαρώματος» μεταξύ Ιρλανδών γυναικών και ανδρών αφρικανικής καταγωγής με σκοπό την δημιουργία σκλάβων προς πώληση. Στην πραγματικότητα καταργήθηκε γιατί ερχόταν ενάντια στα συμφέροντα μιας μεγάλης εταιρείας μεταφοράς σκλάβων. Η Αγγλία συνέχισε να μεταφέρει Ιρλανδούς σκλάβους για περισσότερο από έναν αιώνα.

Μετά την εξέγερση της Ιρλανδίας το 1798, χιλιάδες σκλάβοι πουλήθηκαν στην Αμερική και την Αυστραλία. Η κακοποίηση ήταν βάναυση τόσο στους Αφρικανούς, όσο και στους Ιρλανδούς. Ένα βρετανικό πλοίο δεν δίστασε να πετάξει 1302 σκλάβους στην μέση του Ατλαντικού για να εξασφαλίσει περισσότερα τρόφιμα για το υπόλοιπο πλήρωμα. Το 1839 η Βρετανία απεφάσισε να σταματήσει την εξαγωγή σκλάβων. Αυτό δεν επηρέασε άμεσα τις προθέσεις των πειρατών αλλά σταδιακά έκλεισε το μαύρο κεφάλαιο την ιρλανδικής δουλείας….

Οι Ιρλανδοί, που υπέφεραν πολύ κατά την αγγλική κατοχή, εκτός του ότι αναγκάστηκαν να σκορπιστούν σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, έδειξαν απίστευτη αλληλεγγύη σε λαούς που είχαν την ίδια τύχη. Τη δεκαετία του 1950, στην Κύπρο υπήρχαν αρκετοί Ιρλανδοί που βοηθούσαν την ΕΟΚΑ στον αγώνα κατά των Άγγλων.

μηχανὴ τοῦ χρόνου

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply