Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.

Σοσιαλισμός = ἡ οἰκονομοκοινωνικὴ θεωρία καθ’ ἧν πρέπει νὰ ἐκλείψῃ ἡ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ἀνισότης, μεθ’ ὅλων τῶν συνεπειῶν της, ἡ ὀφειλομένη εἰς τὸ κεφαλαιοκρατικὸν καθεστώς, καὶ νὰ ἐγκαθιδρυθῇ νέον καθεστώς, οἰκονομικῆς ἰσότητος καὶ δικαιοσύνης, τὸ σοσιαλιστικόν.
(Μεγάλη Ἑλληνικὴ  Ἐγκυκλοπαίδεια  Παύλου Δρανδάκη)

Τί εἶναι βρέ παιδιά ὁ ἐθνικοσοσιαλισμός;

Ἂς δοῦμε ὅμως καὶ τὴν ἔννοια τῆς δημοκρατίας. Ὄχι αὐτοῦ ποὺ σημαίνει πραγματικά, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ θέλουν νὰ μᾶς πείσουν πὼς σημαίνει.

Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.2

βικιπαιδεία

Τὸ ὅμως σημαίνει δημοκρατία καλὸ εἶναι νὰ τὸ ἐρευνήσουμε εἴπαμε μόνοι μας.
Μία καταγραφὴ τοῦ Θουκυδίδου (θὰ σᾶς τὴν παρουσιάσω στὸ τέλος), γιὰ παράδειγμα, ἔχει νὰ μᾶς δόσῃ περισσότερα στοιχεῖα. Μὰ πρὶν σᾶς παραθέσω ἐκ νέου τὰ σχετικὰ ἀποσπάσματα τοῦ Θουκυδίδου, ἂς θυμηθοῦμε αὐτά:

Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.6 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.7 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.8 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.9 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.10 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.11 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.12 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.13 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.14 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.4 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.5

Καὶ φυσικὰ τὸ νέο μας ἀπόκτημα:

Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.16

πλεύσις ἐλευθερίας

Μὰ εἰδικῶς αὐτό:

Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.1

μΠατΣοΚ

Ποὺ ἀποδίδει πλήρως, βάσει καὶ ἱστορικοῦ καὶ προθέσεων καὶ στοχεύσεων, τὸ τὶ σημαίνει δημοκρατία, σοσιαλισμός, κομμουνισμὸς στὴν πράξιν, γιὰ ὅλον αὐτὸν τὸν συρφετὸ τῶν κουδουνισμένων, ποὺ μᾶς ἐμπαίζουν μὲ μεγάλες ἰδέες, γιὰ νὰ …ἐλπίζουμε …ἐλπίζοντας, παραμένοντες …ἐλπίζοντες, τὴν ὥρα ποὺ οἱ διεθνεῖς τοκογλῦφοι μᾶς διατηροῦν ἐν δουλείᾳ, μᾶς ἀπομυζοῦν τοὺς κόπους μας καὶ τὸ δικαίωμα τῶν παιδιῶν μας στὴν ἀξιοπρεπὴ διαβίωσιν.

Πατριῶτες…
Τὸ πρόβλημα εἶναι τὸ πολιτικὸ σύστημα καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῶν ἐννοιῶν.
Τὸ πρόβλημα εἶναι ἡ ἄγνοιά μας ποὺ ἐπάνω της βασίζονται τὰ ὑβρίδια γιὰ νὰ μᾶς διατηροῦν στὰ μαγαζάκια τους, ἐλεγχομένους καὶ ἐξαθλιωμένους, δίδοντάς μας καροτάκια, μόνον ἐφ΄ ὅσον θὰ ὑπακοῦμε πλήρως στὶς ἐπιταγές τους ἀκόμη πιὸ πιστά. Διαφορετικὰ …ψόφος μας!!!

Σοσιαλισμὸς λοιπόν. Ἡ δικτατορία τοῦ προλεταριάτου…

Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.15 Ὅταν λέμε σοσιαλισμὸς τὸ ἐννοοῦμε.3

Ἡ δικτατορία τοῦ ὄχλου.
Ἡ δικτατορία τῶν τραπεζιτῶν, ποὺ μέσῳ τῆς προπαγάνδας τῶν δικῶν τους Μέσων Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, μᾶς ὑποβάλλουν καὶ τὸ τὶ θὰ πιστεύουμε καὶ τὸ τὶ θὰ θεωροῦμε ἀληθὲς μὰ κυρίως τὸ τὶ θὰ ψηφίζουμε.
Ἄλλως τέ… ἀπὸ τὴν πρώτη μας ἀνάσα δουλεύουν προπαγανδιστικὰ εἰς βάρος μας, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ παραμείνουν στὰ μαντριά τους ὅλα τὰ ὑποζύγια… Δῆλα δὴ ἐμεῖς…

Χρησιμοποιεῖ χιτλερικές μεθόδους τὸ ὑπουργεῖον ἀ-παιδείας;

Εἴπαμε… Ὅταν θὰ κατανοήσουμε τὸν μηχανισμό, τότε καὶ μόνον τότε θὰ μιλήσουμε γιὰ ἐλευθερία.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Θουκυδίδης λοιπόν:

[2.65.1] Τοιαῦτα ὁ Περικλῆς λέγων ἐπειρᾶτο τοὺς Ἀθηναίους τῆς τε ἐς αὑτὸν ὀργῆς παραλύειν καὶ ἀπὸ τῶν παρόντων δεινῶν
ἀπάγειν τὴν γνώμην.

Προσπαθοῦσε ὁ Περικλῆς νὰ κατευνάσῃ τὴν ὀργὴ τῶν Ἀθηναίων καὶ νὰ μεταφέρῃ τὴν προσοχή τους ἀπὸ τὰ τότε δεινά…

[2.65.2] οἱ δὲ δημοσίᾳ μὲν τοῖς λόγοις ἀνεπείθοντο καὶ οὔτε πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔτι ἔπεμπον ἔς τε τὸν πόλεμον μᾶλλον ὥρμηντο, ἰδίᾳ δὲ τοῖς παθήμασιν ἐλυποῦντο, ὁ μὲν δῆμος ὅτι ἀπ’ ἐλασσόνων ὁρμώμενος ἐστέρητο καὶ τούτων, οἱ δὲ δυνατοὶ καλὰ κτήματα κατὰ τὴν χώραν οἰκοδομίαις τε καὶ πολυτελέσι κατασκευαῖς ἀπολωλεκότες, τὸ δὲ μέγιστον, πόλεμον ἀντ’ εἰρήνης ἔχοντες.

Καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπείσθησαν εἰς τοὺς δημοσίους λόγους του καὶ ὄχι μόνον δὲν ἔστελναν εἰς τοὺς Λακεδαιμονίους τοὺς λοιποὺς πρέσβεις, ἀλλὰ ἐπιζητοῦσαν περισσότερο τὸν πόλεμο (ὡρμητικότεροι).
Παρέμενε ὅμως ὁ Δῆμος δύσθυμος, γιὰ τὰ παθήματά τους, ἐπεὶ δὴ τὸ μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ λαοῦ στερεῖτο ἀκόμη καὶ τὰ ὁλίγα ποὺ διέθετε πρὸ τοῦ πολέμου, ἀλλὰ καὶ οἱ ἰσχυρότεροι (οἰκονομικά) δυσθυμοῦσαν, ἐφ΄ ὅσον εἶχαν χάση τὰ κτήματά τους καὶ τὶς πολυτελεῖς οἰκίες τους, ἀντιμετωπίζοντας τὸν πόλεμο, ἀν τὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν εἰρήνη.

[2.65.3] οὐ μέντοι πρότερόν γε οἱ ξύμπαντες ἐπαύσαντο ἐν ὀργῇ ἔχοντες αὐτὸν πρὶν ἐζημίωσαν χρήμασιν.

Ἡ δυσαρέσκεια τῶν Ἀθηναίων ὅμως (γιὰ τὶς ἀπάτες τοῦ Περικλέους) ἐξακολουθοῦσε, ἡ ὁποία κατηυνάσθη μόνον ὅταν τὸν τιμώρησαν μὲ χρηματικὸ πρόστιμο. 

[2.65.4] ὕστερον δ’ αὖθις οὐ πολλῷ, ὅπερ φιλεῖ ὅμιλος ποιεῖν, στρατηγὸν εἵλοντο καὶ πάντα τὰ πράγματα ἐπέτρεψαν, ὧν μὲν περὶ τὰ οἰκεῖα ἕκαστος  ἤλγει ἀμβλύτεροι ἤδη ὄντες, ὧν δὲ ἡ ξύμπασα πόλις προσεδεῖτο πλείστου ἄξιον νομίζοντες εἶναι.

Λίγο μετὰ τὴν τιμωρία του ὅμως, ὅπως ὁ ὄχλος συνηθίζῃ νὰ κάνῃ,  τὸν …ἐπανεξέλεξαν στρατηγό, ἀναθέτοντάς του ἐκ νέου τὴν γενικὴ διεύθυνσιν (τῶν τῆς πολιτείας πραγμάτων), ἐφ΄ ὅσον μετὰ τὴν τιμωρία του ἠσθάνοντο λιγότερο θυμὸ καὶ τὸν ἐθεώρουν ὅλοι οἱ πολῖτες …ἀναγκαῖο γιὰ τὰ δημόσια θέματα.

[2.65.5] ὅσον τε γὰρ χρόνον προὔστη τῆς πόλεως ἐν τῇ εἰρήνῃ, μετρίως ἐξηγεῖτο καὶ ἀσφαλῶς διεφύλαξεν αὐτήν, καὶ ἐγένετο ἐπ’ ἐκείνου μεγίστη, ἐπειδή τε ὁ πόλεμος κατέστη, ὁ δὲ φαίνεται καὶ ἐν τούτῳ προγνοὺς τὴν δύναμιν.

 

Διότι, καὶ ἐφόσον χρόνον ἐκυβέρνησε τὰ δημόσια πράγματα ἐν καιρῷ εἰρήνης, ἠκολούθει πολιτικὴν σώφρονα καὶ διετήρη τὴν ἀσφάλειαν τῆς πόλεως, ἡ ὁποία ὑπ’ αὐτὸν ἀνῆλθεν εἰς μεγίστην ἀκμήν, καὶ ὅταν ὁ πόλεμος ἐπῆλθεν, αὐτὸς ἀπέδειξεν ὅτι ὑπῆρξεν ὁ ὀρθὸς ἐκτιμητὴς τῆς δυνάμεως τῆς.

……………….

[2.65.8] αἴτιον δ’ ἦν ὅτι ἐκεῖνος μὲν δυνατὸς ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ χρημάτων τε διαφανῶς ἀδωρότατος γενόμενος  κατεῖχε τὸ πλῆθος ἐλευθέρως, καὶ οὐκ ἤγετο μᾶλλον ὑπ’ αὐτοῦ ἢ αὐτὸς ἦγε, διὰ τὸ μὴ κτώμενος ἐξ οὐ προσηκόντων τὴν δύναμιν πρὸς ἡδονήν τι λέγειν, ἀλλ’ ἔχων ἐπ’ ἀξιώσει καὶ πρὸς ὀργήν τι ἀντειπεῖν.

Αἰτία τούτων ἦταν τὸ ὅτι Περικλῆς, ἔχοντας μεγάλην ἐπιρροήν,  λόγῳ τῆς ἐκτιμήσεως τοῦ πλήθους, ἀλλὰ τῆς ἱκανότητός του (νὰ τὸ πείθῃ), καὶ ἀποδεδειγμένα πλέον ἐφάνη ἀ-δωροδόκητος, κρατοῦσε τὸ πλῆθος ἐπιτρέποντας ἐλευθερίες, καὶ περισσότερο ὁδηγοῦσε αὐτὸς τὸ πλῆθος, παρὰ τὸ πλῆθος ὁδηγοῦσε τὸν Περικλῆ.
Δὲν ἐπεδίωκε (πλέον) νὰ ἀποκτήσῃ δύναμιν κι ἐπιῤῥοὴν μὲ ἀθέμιτα μέσα, δὲν μιλοῦσε γιὰ νὰ εὐαρεστήσῃ τὸ πλῆθος, ἀλλὰ ἐδύνατο νὰ  ἀντιταχθῇ τῆς ὀργῆς του.

[2.65.9] ὁπότε γοῦν αἴσθοιτό τι αὐτοὺς παρὰ καιρὸν ὕβρει θαρσοῦντας, λέγων κατέπλησσεν ἐπὶ τὸ φοβεῖσθαι, καὶ δεδιότας αὖ ἀλόγως ἀντικαθίστη πάλιν ἐπὶ τὸ θαρσεῖν. ἐγίγνετό τε λόγῳ μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή.

Ὁπότε λοιπὸν ἀντιλαμβάνετο (τοὺς Ἀθηναίους) παραλόγους, τοὺς κατέπλησσεν, ἐμπνεύοντάς τους φόβο διὰ τῶν λόγων του, ἀλλὰ ὅταν τοὺς ἀντιλαμβάνετο πεπτοημένους, τοὺς ἐνεθάῤῥυνε.
Στὴν πραγματικότητα αἱ Ἀθῆναι ἄν καὶ κατ’ ὄνομα εἶχαν δημοκρατία, ἐκυβερνῷντο ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ πρώτου ἀνδρός.

Σοσια-λΗστές!!!

Τὸ τὶ θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι ὁ σοσιαλισμὸς περιγράφεται σὲ διάφορες σελίδες τοῦ διαδικτύου. Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἀποφεύγεται νὰ ἀναφερθῇ εἶναι ἡ ἔννοια κομμουνισμός, ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ σοσιαλισμός, ἀλλὰ ποὺ τελικῶς ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν δημοκρατία.
Παράδειγμα:

Κεντρικό σημείο στην έννοια του σοσιαλισμού είναι η κοινή ιδιοκτησία. Αυτό σημαίνει οι πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη να ανήκουν από κοινού σε όλο τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Όμως, πραγματικά, έχει νόημα να κατέχουν όλοι τα πάντα από κοινού; Φυσικά κάποια αγαθά είναι περισσότερο για προσωπική κατανάλωση, παρά για να μοιράζονται (π.χ. τα ρούχα). Το να κατέχουν οι άνθρωποι κάποια προσωπικά αντικείμενα δεν αντιβαίνει την ιδέα μιας κοινωνίας βασισμένης στην κοινή ιδιοκτησία. Κοινή ιδιοκτησία θα σημαίνει ότι όλοι θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις αποφάσεις για το πώς θα χρησιμοποιηθούν οι παγκόσμιες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Αυτό σημαίνει ότι κανείς, πέρα από τα προσωπικά του αντικείμενα, δεν θα μπορεί να έχει τον προσωπικό έλεγχο αυτών των πηγών.

Ο Δημοκρατικός έλεγχος είναι επομένως ουσιώδης στην έννοια του σοσιαλισμού. Η σοσιαλιστική κοινωνία θα είναι μια κοινωνία στην οποία όλοι θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις αποφάσεις που τους επηρεάζουν την ζωή τους. Αυτές οι αποφάσεις συνιστούν μια ευρεία γκάμα θεμάτων, για παράδειγμα πώς θα οργανωθεί η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.

Η παραγωγή στον σοσιαλισμό θα είναι αποκλειστικά και μόνο για την χρήση. Σε έναν κόσμο όπου οι φυσικές και τεχνητές πλουτοπαραγωγικές πηγές θα ανήκουν σε όλους και θα ελέγχονται δημοκρατικά, το μοναδικό αντικείμενο της παραγωγής θα είναι η κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών. Αυτό συνεπάγεται ένα τέλος στις αγορές, στις πωλήσεις και στο χρήμα. Έτσι  θα είμαστε όλοι ελεύθεροι να παίρνουμε δωρεάν ότι έχει συλλογικά παραχθεί. Το παλιό σύνθημα «από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του» θα εφαρμοσθεί στην πράξη.

 Όμως πώς θα αποφασίσουμε ποιες είναι οι ανθρώπινες ανάγκες; Αυτό το ζήτημα μας γυρίζει πίσω στην έννοια της δημοκρατίας μιας και οι επιλογές της κοινωνίας θα αντανακλούν τις ανάγκες της. Φυσικά οι ανάγκες αυτές θα διαφέρουν ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς και ατομικές προτιμήσεις, αλλά το δημοκρατικό σύστημα μπορεί εύκολα να σχεδιασθεί για να παρέχει αυτή την ποικιλία.

Εμείς φυσικά δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια την μορφή που θα πάρει στο μέλλον αυτή η παγκόσμια δημοκρατία. Το δημοκρατικό σύστημα θα είναι από μόνο του το αποτέλεσμα μελλοντικών αποφάσεων. Μπορούμε να πούμε ότι είναι πιθανό τέτοιες αποφάσεις να χρειασθεί να ληφθούν σε διαφορετικά επίπεδα, τοπικά και παγκόσμια. Αυτό θα βοηθήσει να σχεδιασθεί η δημοκρατική συμμετοχή του κάθε ατόμου στα θέματα που τον απασχολούν.

Στο σοσιαλισμό ο καθένας θα έχει ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες που θα είναι σχεδιασμένες για να καλύπτουν άμεσα τις ανθρώπινες ανάγκες. Δεν θα χρειάζεται κανένα σύστημα πληρωμής για την εργασία που ο καθένας θα παρέχει για των αγαθών αυτών. Όλη η εργασία θα γίνεται σε εθελοντική βάση. Με την παραγωγή να είναι οργανωμένη  αποκλειστικά για τις ανάγκες, οι άνθρωποι θα ασχολούνται με εργασίες που θα έχουν άμεση χρησιμότητα. Η ικανοποίηση που αυτό θα παρέχει, μαζί με τις αυξημένες ευκαιρίες για την διαμόρφωση τόπων και συνθηκών δουλειάς, θα διαμορφώσει  μια νέα στάση απέναντι στην εργασία.

Τὶ εἶναι ὁ σοσιαλισμὸς

Ὁ σοσιαλισμός, ὁ ἐθνικοσοσιαλισμός, ὁ φιλελευθερισμός, ὁ κάθε -ισμὸς τέλος πάντων, εἶναι ἁπλῶς ἕνας ἱστός, ἀπολύτως ἐλεγχόμενος ἐκ τῶν ἔσω, γιὰ νὰ μποροῦν πάντα, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, νὰ ἐλέγχουν τὰ πρόβατα.
Ἐμεῖς εἴμαστε τὰ πρόβατα κι αὐτοὶ οἱ τσοπάνηδες.

Τὸ 1915, στὸ συμβούλιον τῶν ἠγετῶν τῆς Εὐρώπης, ποὺ ἔγινε στὴν Βιέννη, ὁ τσᾶρος Ἀλέξανδρος ἠρνήθη τὴν ἐκγαθίδρυσιν παγκοσμίου κυβερνήσεως καὶ κομμουνισμοῦ στοὺς Rothschild, ποὺ ἐπίσης παρίσταντο. (Ὡς τί;;;;).

1917. Ῥωσσία. Γενοκτονία τῶν Ῥομανῶφ.

Μία οἰκογένεια (ΜΟΝΟΝ) ἐλέγχει τά πάντα στόν πλανήτη;

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply