Τὰ ματάκια τὰ φορᾶμε σχεδὸν ὅλοι.
Ἀπό ποῦ προῆλθαν ὅμως τά «ματάκια»;

Τὰ φυλακτά, ποὺ εἶναι τόσο διαδεδομένα στὴν λεκάνη τῆς Μεσογείου καὶ εἶναι γνωστὰ ως «ματάκια», ἔχουν καὶ αὐτὰ τὴν Ἑλληνικὴ καταγωγή τους.
Ὅταν στὴν Ἑλλάδα ἐπεβληθῇ ἡ θρησκεία τῆς ἐρήμου, τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν ἐθεωρήθησαν σατανικά.
Μὲ ἀπίστευτη μανία ὁ χριστιανικὸς ὄχλος κατεδάφιζε τοὺς ναοὺς τῶν Ἑλλήνων Θεῶν καὶ κατέστρεφε τὰ ἀγάλματά τους, μὲ ἀποτέλεσμα τὰ μαρμάρινα ἀγάλματα νὰ μετατρέπονται σὲ ἀσβέστη (ἕνα καμίνι μὲ χιλιάδες τμήματα ἀπὸ σπασμένα ἀγάλματα ἀνεκαλύφθη στην περιοχὴ Καλοίνδια τῆς Χαλκιδικῆς- Μακεδονία), ἐνῶ τὰ χάλκινα τὰ ἔλειωναν γιὰ νὰ γίνουν, ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Παλλαδᾶς ὁ Ἀλεξανδρεύς, δεκάρες καὶ κατσαρόλες.

Τὰ συνεργεῖα ἀνακυκλώσεως τῶν χριστιανῶν ἔπαιρναν τὰ χάλκινα ἀγάλματα καὶ ἀφαιροῦσαν τὰ μάτια τῶν θεῶν τὰ ὁποῖα ἀφοῦ θεωροῦσαν πὼς ἔχουν μαγικὲς ἰδιότητες τὰ φύλαξαν.

Τὰ μάτια αὐτὰ ἀργότερα τὰ ἔφεραν ἐπάνω τους ὠς φυλακτά. Ἐπειδὴ ὅμως μὲ τὸν καιρὸ ἐδημιουργήθη ἔλλειψις, τότε ἀπεφάσισαν νὰ τὰ κατασκευάζουν σὲ μικρὲς βιοτεχνίες….

Ἔτσι τὰ γαλάζια μάτια τῶν θεῶν μας κύτταζαν (καί) αὐτοὺς ποὺ τοὺς τὰ ἔβγαλαν.

Φουστέρης Γιάννης