Είχα πάει στην Μάνη και πέρασα από τα μέρη των Μαυρομιχαλαίων στο Λιμένι. Εκεί έχει πέτρινο σπίτι (πύργο), που λειτουργεί ως πανσιόν τα τελευταία χρόνια, η οικογένεια Μαυρομιχάλη (μάνα-γιος-εγγονός), με προ-προ-πάππου τον Γιάννη Μαυρομιχάλη (ή Κατσή) αδερφό του Πετρόμπεη.Έκατσα για καφέ. Επάνω εκεί έπιασα κουβέντα με τον γιο. Γεννήθηκε στο εξωτερικό καθώς η μανιάτισσα μάνα του έχασε τους γονείς της στον εμφύλιο σε ηλικία 3 ετών. Ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας (1963-για λίγες μέρες) Στυλιανός Μαυρομιχάλης την έστειλε με δικά του έξοδα στην Ελβετία όπου εκεί μεγάλωσε και παντρεύτηκε.
Μου άρεσε η ιστορία, αλλά ήθελα την πηγή.
– Είναι εδώ η μητέρα σας;
– Κάπου εδώ τριγυρίζει.Πέρασε λίγη ώρα. Δεν χρειάστηκε να μαντέψω ποια ήταν καθώς πέρασε από μπροστά μου. Κλασική μανιάτικη φυσιογνωμία. Σκληρά χαρακτηριστικά, αγέρωχο βλέμμα. Γύρω στα 70. Της έπιασα κουβέντα και της ζήτησα να καθίσει στο τραπέζι μου. Δέχθηκε, αλλά το πρόσωπό της ήταν παγωμένο.
– Ο γιος σας μου είπε εν συντομία την ιστορία σας. Σκότωσαν τους γονείς σας (οι αντάρτες-για την ιστορία μόνο) και μείνατε ορφανή 3 χρονών…
Με διέκοψε απότομα.
– Κακώς σας μίλησε ο γιος μου. Είμαι ένα από τα χιλιάδες ορφανά του πολέμου και του εμφυλίου. Δεν επιθυμώ καμμία κουβέντα γι’ αυτό το θέμα. Άλλο.
Ύφος ανθρώπου που ήξερε τι ήθελε. Δεν είχε νόημα να συνεχίσω με αυτό το θέμα. Άλλαξα λοιπόν.– Βαρύ το όνομα που κουβαλάτε.
– Ναι βαρύ, με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό.
(Ξεθάρρεψα. Λάθος μου.)
– Δεν είναι και λίγο να κατάγεσαι από μια θρυλική οικογένεια που προσέφερε στην πατρίδα, αλλά προκάλεσε και μια μεγάλη συμφορά…Με διέκοψε πάλι απότομα.
– Τι εννοείτε; Δεν κατάλαβα.
– Αναφέρομαι στην δολοφονία Καποδίστρια από τους Μαυρομιχαλαίους…
Ποιος είδε τον θεό και δεν τον φοβήθηκε. Το πρόσωπό της είχε πια μόνο γωνίες. Με κοίταξε με βλέμμα εχθρικό. Το είδα, το ένοιωσα.– Η οικογένεια Μαυρομιχάλη ΔΕΝ σκότωσε τον Καποδίστρια. Έχει ψηλά το κεφάλι. Αναζητήστε αλλού τους δολοφόνους του Κυβερνήτη. Πρέπει να φύγω.Και έφυγε.
Έπεφτε η ήλιος. Πήρα την μηχανή και φωτογράφισα αυτό που έβλεπαν οι Μαυρομιχαλαίοι πριν 200 τόσα χρόνια. Από το ίδιο μέρος. Το ίδιο μπαλκόνι. Τίποτα δεν άλλαξε. Ούτε ο τόπος, ούτε οι άνθρωποι.
Αβάσταχτα σκληροί και άγρια όμορφοι. Αληθινοί και οι δύο.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.