Τὸ σημαντικὸ σὲ αὐτὴν τὴν πολιτικὴ περίοδο δὲν εἶναι οἱ ἐκλογὲς, ἀλλὰ ὁ πόλεμος.

Ἐὰν κάπου οἱ ἐκλογὲς ἔχουν σημασία, εἶναι στὶς ΗΠΑ καὶ αὐτὴν τὴν φορὰ εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένες μὲ τὸν πόλεμο.

Ἡ γκλομπαλιστικὴ (παγκοσμιοτική) κυβέρνησις τῶν ΗΠΑ δὲν εἶναι εἰς θέσιν πλέον νὰ κυριαρχῇ στὸν πλανήτη καὶ πέραν τούτου ἡ ἀπειλὴ τῆς ἐκλογῆς τοῦ Ντόναλντ Τρὰμπ θέτει ζήτημα, τοῦ κατὰ πόσον μπορεῖ ἡ παροῦσα ἀμερικανικὴ κυβέρνησις νὰ ἐλέγχῃ τὴν ἴδια της τὴν χώρα.

Ἀφ᾽ ἧς στιγμῆς καὶ ὅσον ἀκόμα στὴν ἡγεσία τοῦ Λευκοῦ Οἴκου εὑρίσκετεαι ἡ μαριονέτα Μπαρὰκ Ὀμπάμα, τὴν ἴδια ὥρα ποὺ ἡ λιμπεραλιστὴς ὑποψήφιος Χίλαρυ Κλίντον καθημερινὰ κυριολεκτικῶς καταῤῥέει καὶ σωριάζεται σὲ δημόσια θέα – εἶναι ἡ τελευταῖα τους εὐκαιρία νὰ ξεκινήσουν τὸν πόλεμο.
Αὐτὸ θὰ τοὺς ἐπέτρεπε ἀφ᾽ ἑνός μὲν νὰ ἀναβάλλουν τὶς ἐκλογές, ἀφ᾽ ἑτέρου δέ, στὴν περίπτωση τῆς καθ᾽ ὅλα διαφαινομένης ἐκλογῆς τοῦ Ντόναλτ Τρᾶμπ, νὰ τὸν ὑποχρεώσουν νὰ ξεκινήσῃ τὴν προεδρία του μέσα σὲ καταστροφικὲς συνέπειες τοῦ πολέμου.

Γιὰ τοὺς λιμπεραλιστὲς τῶν ΗΠΑ ἐπείγει νὰ ξεκινήσῃ ὁ πόλεμος καὶ νὰ ξεκινήσῃ τώρα – γιατὶ μετὰ θὰ εἶναι ἀργά. Ἐὰν στὴν προεδρία ἔλθῃ ὁ Τρὰμπ σὲ περίοδο εἰρήνης – τότε πόλεμος δὲν θὰ ὑπάρξη.

Ἡ καταῤῥέουσα κυβέρνησις τῶν παγκοσμιοτῶν τῶν ΗΠΑ καὶ τὰ ἰδεολογικὰ γεράκια τοῦ ΝΑΤΟ χρειάζονται τὸν πόλεμο καὶ μάλιστα τώρα πρίν τὶς ἐκλογὲς τῆς 8ης Νοεμβρίου.

Ἀλέξιος Ῥαφαηλίδης