Θυμᾶμαι τὴν πρώτη φορὰ ποὺ προσκύνησα στὰ «Φυλακισμένα Μνήματα» στὴν Λευκωσία, ὅπου ἐλαφροκοιμῶνται ἀγρυπνώντας οἱ ἥρωες τοῦ Κυπριακοὺ Ἀγῶνος. Ἀμούστακα παιδιὰ οἱ περισσότεροι, ἀψήφισαν τὸν ἐχθρὸ θυσιάζοντας τὴν ζωή τους γιὰ «νὰ βροῦν τὰ σκαλοπάτια ποὺ πᾶν στὴν Λευτεριά.»
Στὸ μυαλό μου ἦλθε ἀμέσως ὁ συμμαθητής μου Χρῆστος Χατζόπουλος….
Τέτοια τοῦ ἔπρεπε τιμή….
Τὴν Κυριακὴ ἡ πατρίδα μου, τὸ Διδυμότειχο, ἀπέδωσε τὰ ἀπὸ καιροῦ ὀφειλόμενα σ’ ἔνα δικό της παιδί, ποὺ θυσίασε τὸν ἀνθὸ τῆς νιότης του γιὰ τὴν πατρόδα, καὶ μάλιστα σ’ ἕνα προκεχωρημένο φυλάκιο τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τὴν μαρτυρικὴ Κύπρο.
Ἡ Μάννα γῆ τῆς Θρᾴκης, ὑπεδέχθη στὴν ἀγκαλιά της ἕναν ἥρωα ΛΟΚατζῆ, ὅπως τοῦ ἔπρεπε, ποὺ θὰ ἀποτελῆ σημεῖο ἀναφορᾶς…
Γιὰ νὰ θυμήζῃσὲ ὅλους, τὸ ὑπέρτατο καθῆκον πρὸς τὴν Πατρίδα!
Οἱ στιγμὲς ἦσαν συγκλονιστικές, ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ μένουν χαραγμένες ἀνεξίτηλα στὴν μνήμη…
Ὁ Χρῆστος ἔκανε ἕνα σύντομο πέρασμα ἀπ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1974 μπῆκε στὸ Πάνθεον τῆς Ἀθανασίας.
Στὴν μνήμη ὅλων μας θὰ ζῆ γιὰ πάντα.
Ἐγινε σύμβολο ζωῆς καὶ μνήμη ζῶσα.
Ὁ Χρῆστος οὐδέποτε ἔφυγε ἀπὸ τὶς καρδιὲς ὅσων τὸν γνώρισαν, τὸν ἀγάπησαν καὶ ἔκαναν παρέα μαζύ του.
Ὅμως, ἐπειδὴ «τοῦ ἀνδρειωμένου ὁ θάνατος δίνει ζωὴ στὴν νιότη», ὁ Χρῆστος θὰ ζῆ καὶ γιὰ τοὺς ἐπερχομένους.
Θὰ ἔχουν ὅλοι ἔνα παράδειγμα νὰ διδαχθοῦν, ἔναν ἥρωα νὰ τοὺς θυμήζῃ τὸ χρέος πρὸς τὴν Πατρίδα, ἔναν ἀνδρεῖο νὰ τοὺς ἐμψυχώνῃ σὲ καιροὺς δύσκολους.
Ὅμως, ἐγὼ θέλω νὰ γράψω γιὰ τὸν συμμαθητή μου….
Διάβασα κάπου ὅτι «αὐτὸ ποὺ δίδει νόηημα στὴν ζωή, δίδει νόημα καὶ στὸν θάνατο».
Ὁ Χρῆστος ἔφυγε, ὅπως ἔζησε!
Πρόσχαρος, αἰσιόδοξος, ἀνέμελος, ἀτίθασος! Ναί, ἀτίθασος!
Καὶ στὰ δύσκολα πρῶτος! Πάντα πρῶτος!
Εἶμαι βέβαιος, ὅτι ὅταν μπῆκε σ΄ἐκεῖνο τὸ ἀεροπλᾶνο γιὰ νὰ πολεμήσῃ στὴν Κύπρο, θὰ πήγαινε τραγουδώντας, σὰν σὲ πανηγῦρι, σὰν σὲ ἑορτή.!
Οὔτε ποὺ θὰ τὸν ἐλογάριασε τὸν θάνατο, ἔστω γιὰ μίαν στιγμή!
Γιατὶ ἦταν βέβαιος, πὼς ὅπου καὶ νὰ τὸν συναντοῦσε, θὰ τὸν νικοῦσε!
Ὅπως καὶ τὸν νίκησε περνώντας στὴν ἀθανασία!
Εἶμαι, ἐπίσης, βέβαιος ὅτι θὰ προσεφέρθη νὰ πάῃ νὰ πολεμήσῃ, χωρὶς κἂν νὰ τοῦ τὸ ζητήσουν!
Γιατί ἔτσι ἦταν!
Ἀτρόμητος καὶ γενναιόδωρος!
Ὁ Χρῆστος οὐδέποτε θὰ ἕμενε πίσω νὰ βλέπῃ τοὺς ἄλλους νὰ ἀγωνίζονται!
Θὰ ἔτρεχε νὰ μπῇ πρῶτος στὴν γραμμή, πρῶτος στὴν μάχη, πρῶτος στὴν Θυσία!!!
«Ὃν γὰρ οἱ Θεοὶ φιλοῦσιν, ἀποθνῄσκει νέος…»
Ἀθάνατος!!!
Ὑστερόγραφο: Εἶναι ὑποχρέωσις τοῦ Δήμου, τὸ Γυμνάσιο Διδυμοτείχου, στὸ ὁποῖον ἐφοίτησε ὀ Χρῆστος Χατζόπουλος, νὰ φέρῃ τὸ ὄνομά του!
(Οἱ φωτογραφίες εἶναι τοῦ Γιάννη Σαρσάκη ἀπὸ τοὺς Καστροπολῖτες)
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.