Ἡ Κρέουσα, βασίλισσα τῶν Ἀθηνῶν καὶ θυγάτηρ τοῦ Ἐρεχθέως,τεκνοποιήσασά ποτε μετὰ τοῦ Ἀπόλλωνος, ἀφῆκεν τὸ τέκνον της, ἐκ φόβου
ἀποκαλύψεως, εἰς σπήλαιον ἐκτὸς τῶν Ἀθηνῶν, παραλαβὼν δὲ ὁ Ἐρμῆς
ἐκεῖνο μετέφερεν εἰς τὸ μαντεῖον τῶν Δελφῶν, ἔνθα ἀνετράφη ὑπὸ τῆς
Πυθίας.
Μετά τινα ἔτη ἡ Κρέουσα, μὴ ἀποκτήσασα τέκνον μετὰ τοῦ συζύγου της
Ξούθου, προσέρχεται μετ’ αὐτοῦ εἰς Δελφούς, διὰ νὰ ζητήσῃ χρησμὸν περὶ
μελλούσης τεκνοποιίας. Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ ταῦτῃ ὁ Ἀπόλλων, διὰ νὰ
ἐξασφαλίσῃ τὸ τέκνον του, δίδει χρησμὸν εἰς τὸν Ξοῦθον ὅτι ἀνήκει εἰς
αὐτὸν ἐκ παλαιᾶς κλεψιγαμίας του μετὰ τινός Δελφῖδος κόρης, καί οὔτως
ὁ Ξοῦθος δέχεται τὸν Ἴωνα ὡς υἱόν του. Ἀλλ’ ἡ Κρέουσα, θυμωθεῖσα διὰ
τοῦτο καὶ θεωροῦσα τὸν Ἴωνα προγονόν, ἀποφασίζει τὴν δηλητηρίασίν του.
Ἡ ἐπιχείρησις ἀποτυγχάνει, ἡ Κρέουσα καταδικάζεται εἰς θάνατον,
σώζεται δὲ τῇ μεσολαβήσει τῆς Πυθίας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς, αἱ ὁποῖαι
παρέχουν εἰς τὴν μητέραν δείγματα περὶ τῆς γνησιότητος τοῦ υἱοῦ της.
σώζεται δὲ τῇ μεσολαβήσει τῆς Πυθίας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς, αἱ ὁποῖαι
παρέχουν εἰς τὴν μητέραν δείγματα περὶ τῆς γνησιότητος τοῦ υἱοῦ της.
Τοιουτοτρόπως ὁ Ἴων, πραγματικὸς υἱὸς τῆς Κρεούσης, ἐπανέρχεται εἰς
Ἀθήνας καὶ διαδέχεται τὸν Ξοῦθον εἰς τὴν βασιλείαν.
Ἀθήνας καὶ διαδέχεται τὸν Ξοῦθον εἰς τὴν βασιλείαν.
διὰ τὴν μεταγραφὴν
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.