ΝΑΙ, είναι ο πατέρας μου!!! (1917 – 12-Οκτ. 2009)
Καραγεώργος Θωμάς του Αθανασίου και της Αλεξάνδρας (όπως συνήθιζε να συστήνεται)
ΝΑΙ, υπηρέτησε τη θητεία του ως «Τσολιάς στα ανάκτορα»! (Όπως με υπερηφάνεια έλεγε!)
ΝΑΙ, λίγους μήνες μετά την απόλυσή του βρέθηκε στην Πρώτη Γραμμή του Αλβανικού Μετώπου.
ΝΑΙ, ένωσε την φωνή του με τις άλλες των συμπολεμιστών του φωνάζοντας «ΑΕΡΑ» που αντιλαλούσε στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου σε κάθε «Σάλπισμα Εφόδου», τρέποντας σε άτακτη οπισθοχώρηση τους Ιταλλούς Φασίστες.
ΝΑΙ, τραυματίσθηκε ελαφρά στον μηρό, έμεινε λίγες ημέρες στα μετόπισθεν και ξανά στην «Πρώτη Γραμμή»!
ΝΑΙ, έστηνε την Ελληνική Σημαία σε κάθε κορυφή της Β. Ηπείρου, μέχρι τις ακτές της Αδριατικής.
ΝΑΙ, έλαβε την τιμητική «μισή σαρδέλα» και προήχθη στον βαθμό του Υποδεκανέα.
ΝΑΙ, ήταν ένας από τους «ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ»!
ΝΑΙ, ήταν ένα από τα παλληκάρια του Δαβάκη, ήταν Πατριώτης, ήταν Πολεμιστής, ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ!!!

ΟΧΙ, δεν ζήτησε και δεν έλαβε ποτέ ανταλλάγματα από την Πολιτεία!
ΟΧΙ, δεν υπήρξε ποτέ δοσίλογος και προδότης!
ΟΧΙ δεν έκανε ποτέ «δήθεν αντίσταση» στρεφόμενος κατά ομοεθνών του!
ΟΧΙ, δεν προσκύνησε ποτέ άλλου χρώματος σημαία, παρά μόνο την Γαλανόλευκη που στην θέα της έβλεπα τα μάτια του να υγραίνονται.

Επιτρέψτε μου φίλοι μου αυτή την ανάρτηση στην μνήμη του (3 χρόνια από τον θάνατό του) αλλά και στην μνήμη όλων των συμπολεμιστών του που έχυσαν το αίμα τους στον άνισο αγώνα κατά του Φασισμού και του Ναζισμού, γράφοντας μία από τις ενδοξότερες σελίδες της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, αυτήν του «ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ  40».

Γιῶργος Καραγιῶργος
28 Ὀκτωβρίου 2012