Οἱ καιροὶ ἀλλάζουν, μετὰ τὴν ἐκλογὴ Τρᾶμπ στὴν ἡγεσία τῶν Η.Π.Α..
Πρῶτο συμπέρασμα ἡ ἧττα τοῦ πολιτικοῦ συστήματος.
Ἡ ἀρχὴ ἔγινε στὶς Η.Π.Α., ἀλλὰ συντόμως θὰ φθάση κι ἐδῶ, στὴν Εὐρώπη. Γιατὶ κι ἐδῶ, ὅπως κι ἐκεῖ, οἱ πολιτικοὶ ἔχουν χάσει τὴν ἐπαφή τους μὲ τὸν λαό. 
Γιατὶ ἔχουν ξεχάσει τὶ σημαίνει ἀληθινὸς κι ἀνεξάρτητος «ἡγέτης», ἀλλὰ ἐκφράζουν συμφέροντα ἄλλων δυνάμεων, ἐκπέμποντας μόνον «παθητικὴ ἀνοχή» καὶ φόβο, ἀπέναντι σὲ ἐναλλακτικὲς πολιτικές, κάτι ποὺ ὁ λαὸς ἀπεχθάνεται καὶ δὲν συγχωρεῖ.

Καὶ γιὰ ὅσους ἀκόμη νομίζουν πὼς τὸ «σύστημα» δὲν θὰ ἐπιτρέψη νὰ κυβερνήσῃ ὁ Τρᾶμπ…
…ἂς μὴν ξεχνᾶμε πὼς στὴν οὐσία νικητὲς ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς βγῆκαν οἱ Ῥεπουμπλικᾶνοι, ποὺ διατηροῦν τὸν ἔλεγχο τῆς Γερουσίας καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ἐλέγχουν τὸ Κογκρέσο. Ἔτσι, στὴν πραγματικότητα, ὁ Τρᾶμπ, μὲ τὴν κοινοβουλευτικὴ πλειοψηφία καὶ ἔχοντας ὑπὸ τὸν ἔλεγχό του Γερουσία, Κονγκρέσο καὶ Λευκὸ Οἶκο, ἀποκτᾶ τὴν ἀπόλυτον δύναμιν κι ἐξουσία καί, θεωρητικῶς, μπορεῖ νὰ ξηλώσῃ ὅλες τὶς συνταγματικὲς μεταῤῥυθμίσεις ἢ νὰ ἀνατρέψῃ ὁλόκληρη τὴν ἀρχιτεκτονικὴ Κλίντον-Ὀμπάμα.

Προσωπικῶς δὲν ἐλπίζω κάτι ἀπὸ τὴν ἐκλογή του. Τὸ μόνον ποὺ εὔχομαι εἶναι νὰ ἰσχύσουν τὰ ὅσα ἐδήλωνε ὀ Τρᾶμπ κατὰ καιρούς, περὶ στροφῆς τῆς Ἀμερικῆς στὰ ἐσωτερικά της καὶ τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ ῥόλου της ὡς παγκοσμίου χωροφύλακος.Ἴσως ἔτσι νὰ ἀφήσουν σὲ ἡσυχία κι ἐμᾶς, ἐδῶ στὴν Εὐρώπη, γιὰ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ πολλὰ δικά μας προβλήματα, μακρυὰ ἀπὸ τὶς πολεμικὲς ἰαχὲς τῶν ΝΑΤΟϊκῶν καὶ τῶν φοβικῶν ἀνατολικο-Εὐρωπαίων, ἐνάντια στὴν Ῥωσσία.

Ἡ ὡμὴ ἀλήθεια, ποὺ δὲν θέλουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε, ἔχει διαφορετικῶς. Ἐπειδὴ ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας πλέον ἔχει κάνει καὶ πάλι τὴν ἐμφάνισή του ὁ ἄμεσος κίνδυνος ἑνὸς πυρηνικοῦ πολέμου, καλὸ εἶναι νὰ ἀπεξαρτηθοῦμε, ὡς Εὐρώπη, ἀπὸ τὸ μακρὺ χέρι τῶν σιωνιστικῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς.

Θεοφανάκης Στέφανος,