Ἐπαναλαμβανόμενες …«συμπτώσεις» τῆς 17ης Νοεμβρίου!!!

Ἐπαναλαμβανόμενες ...«συμπτώσεις» τῆς 17ης Νοεμβρίου!!!3Ἕνα σοβαρὸ ἐρώτημα, ἐρώτημα ποὺ στὴν πραγματικότητα κρύβει καὶ τὶς ἀπαντήσεις τῶν αἰτίων ἐνάρξεως τοῦ …«ἐμφυλίου», κρύβεται στὰ σημεῖα προσεγγίσεως τῶν Γερμανῶν μὲ τὸ ΕΑΜ καὶ ἰδίως στὸ πῶς ἐπέρασε τὸ σημαντικότερο μέρος τοῦ ὁπλισμοῦ τῶν Γερμανῶν, στοὺς ΕΑΜίτες.

Έγγραφο ενδεικτικό των προθέσεων των Γερμανών κατά την αποχώρησή τους το 1944

Όσο ο πόλεμος πλησίαζε προς το τέλος του, τόσο περισσότερο οι Γερμανοί προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν τις διαφορές μεταξύ Βρετανίας-ΕΣΣΔ γύρω απ΄τις μεταπολεμικές ζώνες επιρροής.
 Ως εκ τούτου, προκειμένου να οξύνουν την βρετανοσοβιετική αντιπαράθεση στον ελλαδικό χώρο, οι Γερμανοί σκόπευαν να υποδαυλίσουν τις ενδοελληνικές διαμάχες μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και των αντιπάλων του.

 Το παρακάτω έγγραφο, που δημοσιεύθηκε στο έργο του εδεσίτου Κώστα Ιωάννου «Άγνωστα γεγονότα της εθνικής αντιστάσεως» (σελ.8-9) είναι ενδεικτικό:

Και για τους μη-γερμανομαθείς, εδώ είναι και η ακριβής μετάφρασή του:
Ἐπαναλαμβανόμενες ...«συμπτώσεις» τῆς 17ης Νοεμβρίου!!!2
 

Το παραπάνω έγγραφο δεν σημαίνει βέβαια ότι την κύρια ευθύνη για τον κατοχικό εμφύλιο, τα δεκεμβριανά και τις σφαγές Ελλήνων από Έλληνες, την φέρουν οι Γερμανοί.
Απλά οι Γερμανοί προσπάθησαν να επωφεληθούν από μία ήδη διαμορφωθείσα εμφυλιοπολεμική κατάσταση, για την οποία την κύρια ευθύνη την φέρουν αυτοί που την ξεκίνησαν, δηλαδή οι κομμουνιστές, και αυτοί που δεν μπόρεσαν ή/και δεν ήθελαν να την αποσοβήσουν, δηλαδή οι Βρετανοί και οι υφισταμένοι τους Έλληνες πολιτικοί του Καΐρου.  Στόχος των Γερμανών ήταν διαμέσου των ενδοελληνικών συγκρούσεων να διαρραγούν οι βρετανοσοβιετικές θέσεις σε τέτοιο βαθμό ώστε να διασπασθεί η συνοχή του συμμαχικού στρατοπέδου. Φιλόδοξος στόχος, που δεν επετεύχθη, καθώς οι Σοβιετικοί δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν τις όποιες σχέσεις τους με την Βρετανία, χάριν των ελασιτών..
 Άλλωστε ο Στάλιν είχε αποκομίσει τόσα πολιτικά και στρατιωτικά κέρδη στην ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, που δεν είχε κάποιον λόγο να τραβήξει τα πράγματα στα άκρα για να πάρει και την Ελλάδα.

 

ἱστορία τῆς κατοχῆς

Όταν οι αποχωρούντες Γερμανοί «ξεχνούσαν» το 1944 μεγάλες ποσότητες οπλισμού σε περιοχές που υπήρχε μόνο ο ΕΛΑΣ…

  Σε αριστερό ιστολόγιο αναρτήθηκε πρόσφατα ένα ενδιαφέρον κείμενο σχετικά με τον κομμουνιστή Βασίλη Ζάννο. Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

 Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω απόσπασμα απ΄την εισαγωγή του:
   “Τον Οκτώβρη του 1944, όταν οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, το οπλοστάσιο της «Luftwaffe», στο Παλαιό Φάληρο, πέφτει άθικτο στα χέρια της ομάδας του Βασίλη Ζάννου – Γραμματέα της Πολιτοφυλακής Παλαιού Φαλήρου. Πρόκειται για πολεμοφόδια και οπλισμό μεγάλης ποσότητας. Ο Βασίλης Ζάννος ειδοποιεί τις οργανώσεις που τα προωθούν στα τμήματα του αγωνιζόμενου ακόμα ΕΛΑΣ στις βορινότερες περιοχές της χώρας.”

 Μοιραία προκύπτουν τα εξής εύλογα ερωτήματα:
 α) Γιατί οι Γερμανοί εγκατέλειψαν στην Αθήνα μεγάλες ποσότητες πολεμοφοδίων και οπλισμού;
 
    Είχαν όπλα και εφόδια για πέταμα; Τους περίσσευαν; Βαρέθηκαν να τα μαζέψουν; Τα ξέχασαν;
    Προφανώς και όχι.
    Μήπως τα άφησαν επειδή δεν είχαν χρόνο τα μαζέψουν;
    Ούτε αυτό στέκει, αφού η περισυλλογή οπλισμού είναι λογικό να τίθεται σε πρώτη προτεραιότητα, ενώ είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί δεν έφυγαν κυνηγημένοι απ΄την Αθήνα, ώστε λόγω πίεσης χρόνου και αντιπάλων να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν μεγάλες ποσότητες οπλισμού.
     Είναι επίσης γνωστό ότι οι Γερμανοί απεχώρησαν απ΄την Αθήνα ανενόχλητοι και κατόπιν ανεπίσημων διαπραγματεύσεων.
    Συνεπώς το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι Γερμανοί άφησαν απολύτως εσκεμμένα  
    μεγάλες ποσότητες οπλισμού στο Παλαιό Φάληρο.

    Δεν ήταν μυστικό τότε ότι το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και οι διάφορες συναφείς οργανώσεις (ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, Εθνική Πολιτοφυλακή κτλ) ήλεγχε σχεδόν απόλυτα το σύνολο των νότιων και ανατολικών συνοικιών της Αθήνας. Είναι γνωστό π.χ. ότι η Καλλιθέα και η Νέα Σμύρνη ήταν ισχυρές βάσεις των κομμουνιστών. Το γειτονικό Παλαιό Φάληρο που ήταν ακόμα πιο απομακρυσμένο απ΄το γερμανοκρατούμενο κέντρο της Αθήνας δεν αποτελούσε φυσικά εξαίρεση.
   Συγκεκριμένα, το 1ο σύνταγμα της 1ης ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αθηνών δρούσε στις περιοχές Καλλιθέα –Κουκάκι –Πλάκα –Δουργούτι (Νέος Κόσμος) –Νέα Σμύρνη –Χαροκόπου –Κατσιπόδι (Δάφνη) –Παλαιό Φάληρο –Ελληνικό –Γλυφάδα και Βουλιαγμένη.
  (βλ. “ΟΠΛΑ. Το τιμωρό χέρι του λαού” του Ιάσονα Χανδρινού σελ. 47-8).

   Φυσικά είναι απίθανο οι Γερμανοί να μην γνώριζαν ότι ήταν ισχυροί οι κομμουνιστές στην συγκεκριμένη περιοχή όπου φεύγοντας άφησαν ολόκληρο οπλοστάσιο .

Οπότε, μοιραία αναρωτιόμαστε:
 β) Γιατί άφησαν εσκεμμένα μεγάλη ποσότητα οπλισμού σε κομμουνιστοκρατούμενη περιοχή; 
 Δεν ήξεραν ότι μετά την αποχώρησή τους αυτή η μεγάλη ποσότητα οπλισμού θα έπεφτε στα χέρια των κομμουνιστών;

  Προφανώς και το γνώριζαν, και το έκαναν εσκεμμένα. 

 Άλλωστε, όπως είχαμε δει και εδώ: (προηγούμενον κείμενον) Ἔγγραφο ἐνδεικτικὸ τῶν προθέσεων τῶν Γερμανῶν κατὰ τὴν ἀποχώρησή τους τὸ 1944
 πρόθεση των Γερμανών ήταν να ενισχύσουν τις ενδοελληνικές συγκρούσεις.

 Η εγκατάλειψη μεγάλης ποσότητος οπλισμού στα χέρια των κομμουνιστών στο Π.Φάληρο βρισκόταν ασφαλώς στα πλαίσια αυτής της τακτικής τους.

 Έτσι οι Γερμανοί ενίσχυαν αθόρυβα και με έμμεσο τρόπο  τους κομμουνιστές με σκοπό οι τελευταίοι να καταστούν ακόμα ισχυρότεροι. Με τον τρόπο αυτό ο ΕΛΑΣ αποκτούσε ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα απέναντι στις εθνικές οργανώσεις των Αθηνών οι οποίες είχαν τεράστιο πρόβλημα οπλισμού και φυσικά ουδέποτε εξοπλίστηκαν απ΄τους Γερμανούς.

    Ο ισχυρισμός του αριστερού μπλόγκερ ότι αυτά τα όπλα μεταφέρθηκαν «στα τμήματα του αγωνιζομένου ακόμα ΕΛΑΣ στις βορεινότερες περιοχές της χώρας» είναι για τα πανηγύρια.
 Όπως είχαμε δει και εδώ: Ο Ιωαννίδης για τα Δεκεμβριανά (παρακάτω) δια στόματος του οργανωτικού γραμματέα του ΚΚΕ Γ.Ιωαννίδη η πρόθεση τότε των κομμουνιστών ήταν η εισαγωγή όπλων στην πρωτεύουσα και όχι η εξαγωγή όπλων από αυτήν.

Ο Ιωαννίδης για τα Δεκεμβριανά. 

      Όταν αναφέρονται οι αριστεροί στα δεκεμβριανά, συνήθως ισχυρίζονται ότι την πολιτική ευθύνη για το αιματοκύλισμα της Αθήνας την φέρουν οι  Άγγλοι, ο Σκόμπυ, η ελληνική κυβέρνηση, η χωροφυλακή, η «αντίδραση» κτλ.

     Στην παρούσα ανάρτηση θα δείξουμε ότι αυτή η θέση δεν στέκει, βασιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο σε αριστερές πηγές και κυρίως -αλλά όχι μόνον- σε λεγόμενα του Γιάννη Ιωαννίδη ο οποίος ήταν τότε οργανωτικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Ουσιαστικά ήταν το Νο.2 του κόμματος πίσω απ΄τον Σιάντο.

 Κυριώτερη πηγή μας είναι το βιβλίο «Αναμνήσεις – προβλήματα της πολιτικής του ΚΚΕ στην Εθνική Αντίσταση 1940-1945» των  εκδόσεων «Θεμέλιο»  όπου καταγράφονται τα πρακτικά της συζητήσεως του Ιωαννίδου με τον Αλέκο Παπαπαναγιώτου.

 Ο Παπαπαναγιώτου ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, στην περιόδο της κατοχής υπήρξε γραμματέας της παμμακεδονικής επιτροπής του ΕΑΜ και αργότερα στον ανταρτοπόλεμο 1946-49 ήταν αξιωματικός του ΔΣΕ στο Καϊμακτσαλάν.

 Αρχικά ο Ιωαννίδης λέει  ότι το ΚΚΕ είχε ετοιμάσει σχέδιο καταλήψεως των Αθηνών από τα μέσα ακόμη του 1943:

 «Από τα μέσα του 1943 εγώ είπα στον Θόδωρο τον Μακρίδη να κάνει ένα σχέδιο καταλήψεως των Αθηνών με βάση τις δυνάμεις που υπάρχουν και που μπορούμε εμείς να έχουμε και τις δυνάμεις που έχουν αυτοί και μπορούν να φέρουν. Το σχέδιο αυτό έγινε. Το σχέδιο αυτό το κράτησα εγώ όλον τον καιρό.»

σελ.267 

 Ο Θόδωρος Μακρίδης, στον οποίο ανετέθη η εκπόνηση του σχεδίου, ήταν ο διοικητής του 3ου γραφείου του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και στρατιωτικός σύμβουλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ.  Ήταν μόνιμος αξιωματικός (ταγματάρχης), γνώστης της στρατιωτικής τέχνης, κομμουνιστής και στέλεχος του ΚΚΕ, και  εθεωρείτο απ’τους σκληροπυρηνικούς ελασίτες.

 Το 1946 συνέταξε μία έκθεσή του σχετικά με τον ΕΛΑΣ. Την δημοσίευσε αυτούσια ο κομμουνιστής Γ.Φαράκος στον Β’ τόμο του βιβλίου του «Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία». Εκεί στις σελίδες 105-123 ο Μακρίδης κάνει εκτενή αναφορά στο συγκεκριμένο σχέδιο για την κατάληψη της Αθήνας μετά την αποχώρηση των Γερμανών, για την εκπόνησή του, για την έγκρισή του από την αρμόδια επιτροπή του ΚΚΕ στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, για μικροδιαφωνίες που είχαν προκύψει μεταξύ των κομμουνιστών σχετικά με το θέμα, για άλλα δύο αντίστοιχα σχέδια καταλήψεως της Αθήνας που συνετάχθησαν μες στο 1944 κ.ο.κ.

 Ο Μακρίδης γράφει επ’αυτού μεταξύ άλλων:

«Ὁ γράφων, ὅταν κατὰ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1943 (μετὰ τὴν κατάῤῥευσιν τῆς Ἰταλίας) ἔλαβεν διὰ τοῦ σ. Ζεύγου ἐντολὴν νὰ ἀποτελέσῃ μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς μελέτης συντάξεως ἐγγράφου σχεδίου ἐνεργείας διὰ τὴν κατάληψιν τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Ἀττικῆς (Ἀθηνῶν-Πειραιῶς-περιχώρων), συγχρόνως ἤ ἀμέσως μετὰ τὴν ἀποχώρησιν τῶν στρατευμάτων κατοχῆς…» 

 Ο Μακρίδης  λέει λοιπόν  ότι διετάχθη από τον Ζεύγο, και όχι από τον Ιωαννίδη, να συντάξει το σχέδιο καταλήψεως της Αττικής, τον Σεπτέμβριο του 1943 όταν πλέον ανεμενετο η αποχώρηση των Γερμανών μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Τελικώς, οι Γερμανοί δεν απεχώρησαν το 1943, οπότε το αρχικό σχέδιο δεν εφηρμόσθη. Στα δεκεμβριανά εφηρμόσθη διαφορετικό σχέδιο.

 Ανεξάρτητα όμως απ΄τις επιμέρους λεπτομέρειες, η όλη διαδικασία είναι ακόμη ένα πειστήριο ότι το ΚΚΕ απ’το 1943 στόχευε στην βίαιη κατάληψη των Αθηνών άρα και της εξουσίας.

 Ο Ιωαννίδης παρακάτω ομολογεί το -προφανέστατο- σκεπτικό των κομμουνιστών για την σύνταξη του συγκεκριμένου σχεδίου:

«Σημαίνει ότι η καθοδήγηση του κόμματος είχε υπόψη της πως προς το τέλος του αγώνα εμείς θα βρισκόμασταν στην θέση να χρησιμοποιήσουμε βία για την κατάληψη της Αθήνας. Δεν είχε κανένα άλλο νόημα το σχέδιο αυτό….»

 σελ.268

Φυσικά, το ΚΚΕ είχε πλήρη επίγνωση ότι η κατάληψη της Αθήνας ήταν κομβικής σημασίας. 

  Πάλι ο Ιωαννίδης λέει:

 «Τότε λέγαμε: εδώ στην Αθήνα θα κριθεί όλη η υπόθεση. Πρέπει να καταλάβουμε την Αθήνα.  Έτσι και τόσες δυνάμεις από εμάς, τόσες από εκείνους, έτσι θα πολεμήσουμε, εκεί θα τους κτυπήσουμε, αυτό και εκείνο θα κάνουμε κτλ »

σελ.268 

Στις 2-3 Αυγούστου 1944 συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και βγάζει απόφαση  με τον τίτλο «ΟΛΟΙ ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ».  

  Λεπτομέρειες της αποφάσεως δίνει ο Παπαπαναγιώτου στο βιβλίο του «Το ΚΚΕ στον πόλεμο και την αντίσταση 1940-1945» εκδ.Καζαντζά στις σελίδες  102-107.

 Συγκεκριμένα στην σελ.106 γράφει:

  «Ιδιαίτερη σημασία είχε η απόφαση για την ενίσχυση της Αθήνας. Η ηγεσία του ΚΚΕ θεωρούσε ότι η κύρια μάχη θα δοθεί στην Αθήνα και ότι η κατάληψή της από τον ΕΛΑΣ στην κατάλληλη στιγμή μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις υπέρ του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Προς επίτευξη αυτού του σκοπού απεφάσισε να ενισχύσει τον  ΕΛΑΣ Αθηνών-Πειραιώς με οπλισμό στον ανώτερο δυνατό βαθμό και να προσανατολίσει ισχυρές δυνάμεις του μονίμου ΕΛΑΣ προς την Αθήνα, ικανές να επέμβουν αποτελεσματικά την κατάλληλη στιγμή.»

Ο Ιωαννίδης το επιβεβαιώνει λέγοντας στις «Αναμνήσεις»:

«…μετά την συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του Αυγούστου,  δώσαμε εντολή στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ να στείλει διαταγή σε όλες τις μονάδες να προσανατολισθούν προς την Αθήνα.»

 σελ.257

 και:

«Εμείς πήραμε την απόφαση να προσανατολίσουμε τον στρατό, όλους προς τα εκει, προς την Αθήνα. Γιατί πάντα είχα την άποψη ότι τελικά το ζήτημα θα κριθεί στην Αθήνα.»

 σελ.266

Προ της επερχομένης συγκρούσεως όμως, ένα από τα προβλήματα του ΚΚΕ ήταν και ο πλημμελής εξοπλισμός του ΕΛΑΣ της Αθήνας (Ά Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ). Αυτό προσπάθησαν να το λύσουν με διαφόρους τρόπους.

 Ένας εξ’ αυτών ήταν η συμμαχική βοήθεια. 

 Οι σύμμαχοι τους έδιναν όπλα για να πολεμούν τους Γερμανούς και αυτοί τα έβαζαν στην Αθήνα για να εξοπλίζουν τις δυνάμεις τους ενόψει της επερχομένης συγκρούσεως με άλλους Έλληνες και με τους Άγγλους.

 Ο Ιωαννίδης ομολογεί στις σελ.294-5 ότι τους έριχναν όπλα οι Αμερικανοί (!!!) και αυτοί τα έστελναν κατευθείαν στον ΕΛΑΣ της Αθήνας. Ενδεικτικά:

 «μας έριξαν ορισμένο οπλισμό οι Αμερικανοί με δικά τους αεροπλάνα»

  σελ.295

«Αυτός λοιπόν ο οπλισμός που μας έριξαν και ήταν εντελώς καινούργιος στάλθηκε μέσα στην Αθήνα. Τρεις ή τέσσερις ρίψεις μας έκαναν με 50 ή 60 οπλοπολυβόλα κλπ δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα ήταν. Αυτά όλα πήγαν κατευθείαν στην Αθήνα.»

 σελ.295

 Ένας άλλος τρόπος ήταν η αγορά όπλων απ’τους Γερμανούς!!! 

 Πάλι ο Ιωαννίδης ομολογεί ότι έστελνε λεφτά στον Φάνη (ψευδώνυμο του Βασίλη Μπαρτζώτα, στέλεχος του ΚΚΕ) για να αγοράζει όπλα απ’τους Γερμανούς. Ο Παπαπαναγιώτου επιβεβαιώνει κατηγορηματικά το γεγονός:

 «ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ο Φάνης τα ξέρει αυτά. Πήρε όπλα που τα στείλαμε απ’ έξω. Επίσης του έστειλα και λεφτά. 100 ή 200 λίρες γι’αυτόν τον σκοπό. Να αγοράζουν όπλα απ’τους Γερμανούς που άρχιζαν να το στρίβουν. Αυτά είναι γεγονότα που μπορούν να επιβεβαιωθούν και από ανθρώπους που ζούνε.

ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Είναι γνωστά αυτά. Τα έχουμε αυτά τα στοιχεία.»

 σελ.258

 O Iωαννίδης αναφέρει επίσης ότι το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ στην συνεδρίασή του στις 17 Νοεμβρίου 1944 έλαβε την απόφαση να συγκρουσθεί με τους Άγγλους:

«Σου είπα ότι και η απόφαση που πήραμε στο Πολιτικό Γραφείο στις 17 του Νοεμβρίου ήταν ότι θα συγκρουσθούμε με τους Άγγλους.»

 σελ.317

 και:

«Το πρόβλημα ήταν ότι εμείς πήραμε την απόφαση (…) στις 17 του Νοεμβρίου. Εκεί στο νοσοκομείο που βρισκόμουν εγώ ήλθαν όλα τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου και εκεί πήραμε απόφαση ότι εμείς θα κτυπηθούμε με τους Εγγλέζους. Τα άλλα είναι… Υπάρχει αυτή η απόφαση. Εκεί ήταν ο Παρτσαλίδης, ο Ρούσσος, ο Φάνης.. Αυτοί θυμούνται την συνεδρίαση εκείνη.»

 σελ.329

Τελειώνοντας, να δούμε τα παρακάτω λόγια του Ιωαννίδη που απλά καταδεικνύουν περιληπτικά το ολοκληρωμένο σκεπτικό του ΚΚΕ, προς άρση παρεξηγήσεων:

 «Το ότι είχες αυτήν την κατεύθυνση το δείχνουν το  ότι προσανατόλιζες έτσι τον ΕΛΑΣ, έστελνες μέσα στην Αθήνα όπλα, οργάνωνες έτσι τον ΕΛΑΣ της Αθήνας για να ανταποκριθεί καλλίτερα στην αποστολή του, είχες σχέδιο καταλήψεως της Αθήνας κλπ κλπ.»

 σελ.321

«Είχαμε προοπτική και για τον πόλεμο. Και όλες οι ενέργειές μας ήταν τέτοιες ώστε να μπορούμε να φθάσουμε εκεί πέρα. Είναι ψέμμα, είναι παραμόρφωση ότι δεν πηγαίναμε και γι’αυτό το πράγμα.»

 σελ.343-4

 Μετά από τα παραπάνω στοιχεία, εκτιμούμε ότι δεν θα υπάρχουν και πολλοί αφελείς που να πιστεύουν ότι το ΚΚΕ δεν προετοίμαζε τα δεκεμβριανά..

ἱστορία τῆς κατοχῆς

Αὐτὸ ὅμως τὸ γεγονὸς ἐνέπνευσε, …«ὅλως τυχαίως» ἕνα ἄλλο γεγονός, ποὺ σηματοδότησε τὴν ἔναρξιν τῆς «μεταπολιτεύσεως». Μία περίοδος ποὺ ὅσο κυλοῦν τὰ χρόνια, τόσο περισσότερο ἀποδεικνύεται πὼς τὰ σκοτεινὰ πρόσωπα, οἱ πράκτορες καὶ οἱ πρεσβεῖες ἦσαν πίσως ἀπὸ τὰ γεγονότα, ποὺ στόχο εἶχαν τὴν παράδοσιν τῆς Κύπρου στοὺς Τούρκους.

Σαφῶς καὶ δὲν ὑπάρχουν συμπτώσεις, ἐφ΄ ὅσον «ἐπαναλαμβανομένη σύμπτωσις παύει νὰ εἶναι …σύμπτωσις»!!!
Καὶ ἰδίως ἐὰν συζητᾶμε γιὰ τὸ περίεργον τῆς …«συμπτώσεως» τῆς 17ης Νοεμβρίου.
Πράκτορες τότε, στὶς 17 Νοεμβρίου τοῦ 1944, ἀπεφάσισαν τὸ αἱματυκύλισμα τῆς Ἑλλάδος, μὲ ἐντολή, χρηματοδήτησιν κι ἐξοπλισμὸ ἐκ τῶν ἀγαπημένων μας …συμμάχων!!!
Πράκτορες, ἀπόγονοι τῶν προηγουμένων, ἔστησαν τὸ «Πολυτεχνεῖο» στὶς 14 Νοεμβρίου τοῦ 1974, μὲ κορύφωσιν τῶν γεγονότων στὶς 17  Νοεμβρίου τοῦ 1973, ἀπεμάκρυναν τοὺς φυσικοὺς ἡγέτες κι ἐπέτυχαν, ἀκόμη καὶ σήμερα, νὰ ἀποκατασταθοῦν γιὰ τὶς …ἐκδουλεύσεις τους καὶ φυσικὰ νὰ κυβερνοῦν ἀνενόχλητοι τὴν χώρα, εἶτε μὲ τὸν φερετζὲ τοῦ «ἐθνοσωτῆρος», εἶτε μὲ τὸν φερετζὲ τοῦ «ἐπαναστάτου».
Πράκτορες ἐπίσης, δίχως ἰδεολογικὲς ταὐτότητες, μὲ μπόλικο παρασκήνιον καὶ συνεργασίες μὲ πρεσβεῖες καὶ μυστικὲς στοές, ἐδημιούργησαν τὴν «17 Νοέμβρη», πρὸ κειμένου νὰ ἐλέγχουν ἢ νὰ ἐκβιάζουν τοὺς ἔχοντες θέσεις ἐξουσίας, χρῆμα καὶ λόγο γιὰ τὰ ἐξοπλιστικὰ προγράμματα τῆς χώρας, θησαυρίζοντας καὶ χαρίζοντας τεράστια κέρδη στὰ ἀφεντικά τους.
Λέτε νά εἶναι τυχαῖα ὅλα αὐτά;
Ἤ μήπως ὄχι;

Φιλονόη

Υ.Γ. Γιατί τό ΚΚΕ τά πρῶτα χρόνια ἀπεποιήθη τό …παιδί του; Εὔκολη ἀπάντησις… Δὲν τοὺς ἤξερε… Ἀργότερα, ὅταν ἔδωσαν σημεῖα ἀναγνωρίσεως, ἐξηκολούθησαν …χέρι χέρι. Γιὰ αὐτὸ καὶ ἀγκάλιασε, μὲ στοργὴ κι ἀγάπη τὴν μαρία τοῦ «ἐδῶ πολυτεχνεῖο», ἐτίμησε τὸν μίμη τοῦ «μὶ ἢ στὴν νί», ἐσεβάσθη τὸν «ἀθῷο κι ἄφραγκο λαλιώτη» τῶν μεγάλων ἀγώνων…

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply