Διαβάζω συχνὰ πυκνά, ἀπὸ κάθε πλευρά, (δεξιὰ κι ἀριστερά) μερικὰ φρικτὰ γιὰ τὰ παθήματα ἄλλων, ἀντιπάλων τους ἰδεολογικῶς. Προτάσεις σάν «ψόφος στὸ κάθαρμα», «θάνατος στοὺς …τάδε», «τσεκοῦρι στοὺς δείνα» μὲ κάνουν νὰ ντρέπομαι καὶ σὰν ἄνθρωπος καὶ σὰν Ἑλληνίς.
Υἱοθετώντας αὐτὲς τὶς τακτικές, σκέψεις, ἀπόψεις, ἢ ἐντασσόμενοι σὲ κάποιο στρατόπεδον, ἔνθεν κακεἶθεν, ῥίχνουμε νερὸ στὸν μῦλο τῶν πραγματικῶν καθαρμάτων καὶ μεγαλώνουμε τὶς κοινωνικές μας διασπάσεις. Τὸ μῖσος δὲν εἶναι δικό μας ἐργαλεῖον κι ὅπλο, ἀλλὰ αὐτῶν ποὺ μᾶς καταδυναστεύουν. Κάθε φορὰ ποὺ τὸ ἐκφράζουμε εὐτελιζόμεθα σὰν ἄνθρωποι.
Κι αὐτὸ τὸ δικαίωμα δὲν τὸ ἔχουμε.
Στὸν πραγματικὸ κόσμο, ἐκεῖ ποὺ τὰ ζῴα σκοτώνουν γιὰ νὰ ζήσουν, δέχομαι καὶ κατανοῶ τὸν φόνο.
Ὁ φόνος ἢ ἡ ἀσθένεια τοῦ ἀντιπάλου, μὲ δική μας, ἤ ὄχι, συμμετοχή, εἶναι τακτικὴ ὑπανθρώπων κι ὄχι ἀνθρώπων.
Κι ὅσοι ἀρέσκονται σὲ αὐτὲς τὶς τακτικές, λυπᾶμαι. Τοὺς λυπᾶμαι.
Σημειώσεις
Τὴν ἰδία θλίψιν ἔνοιωσα καὶ γιὰ τὸν Φῦσσα καὶ γιὰ τὰ παιδιὰ τῆς χρυσῆς αὐγῆς. Γιὰ ἐμέναν ἦσαν νέοι ἄνθρωποι κι ὄχι ἀριθμοί, ποὺ δὲν θὰ χρειασθῆ νὰ …ἐξοντώσω γιὰ νὰ …κοκκορευθῶ. Ὁ πραγματικός μου ἀντίπαλος εἶναι αὐτὸς ποὺ χρηματοδοτεῖ τὰ μορφώματα ἐκεῖνα ποὺ φυλακίζουν, διὰ παντός, φῦσσες καὶ χρυσαυγῆτες.
Ἡ ἀσθένεια τοῦ πλεύρη (πάντα μὲ μικρό) δὲν μὲ χαροποίησε. Ἀντιθέτως. Νέος ἄνθρωπος εἶναι καὶ θὰ ζήση ἀπὸ τὰ δικά του χρόνια, ὄχι ἀπὸ τὰ δικά μας. Μπορῶ νὰ τὸν πολεμήσω γιὰ τὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς χώρας μὲ λόγο καὶ μὲ ἐπιχειρήματα.
Θεωρῶ ξεπεσμένο τὸ κάθε ἑβραιόσκυλο ποὺ ἀπολαμβάνει τὸ πρόβλημα ὑγείας τοῦ πλεύρη. Καὶ πολὺ φοβᾶμαι πὼς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ χροπηδοῦν χαρούμενοι τώρα, μὲ τὴν ἐπίθεσιν κατὰ γερμενῆ (ἐπίσης μὲ μικρό) ἢ κάποιοι ἄλλοι, πρὸ μηνῶν, μὲ τὴν ἐπίθεσιν κατὰ τσογλαναράδων τῶν ΚΝΑΤ, εἶναι τὸ ἴδιο ξεφτίλες. Πιὸ ξεφτίλες δὲν γίνεται.
Προσβάλλουν κάθε ἔννοια τῆς ζωῆς μὲ τὶς ἀναπαραγωγὲς φριζεΐκοῦ μίσους τους, ἀγνοώντας, ὅλο καὶ πιὸ συνειδητά, πὼς ὁ πραγματικὸς ἀντίπαλος δὲν εἶναι δίπλα μας, ἀλλὰ πίσω μας καὶ τρίβει χαρούμενος τὰ χέρια του, ποὺ δὲν τὰ λερώνει, διότι λερώνουμε ἐμεῖς τὰ δικά μας καὶ τὸν ἀπαλλάσουμε ἀπὸ τὸν κόπο νὰ μᾶς ἐξοντώση.
Θέλω πίσω τὴν Ἀνθρωπιά μας. Θέλω πίσω τὴν Πατρίδα μας.
Σιχάθηκα τὸ νὰ μεταμορφωνόμεθα σὲ κτήνη, δίχως στοιχειώδη εὐαισθησία.
Ἡ ἱστορία βοᾶ. Ἂς κυττάξουμε προσεκτικότερα μέσα της γιὰ νὰ ξαναβροῦμε τοὺς ἑαυτούς μας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.