Ἱστορική δικαίωσις…;;;

Εὐτυχῶς, δῆλα δή, ποὺ ἡ ἱστορία ἐδικαίωσε τὸν κάστρο.
Εὐτυχῶς λέμε.
Κι ἀκόμη εὐτυχέστερα εἶναι ποὺ τὸ ἀντελήφθη τὸ ἀλεξέι…

Βέβαια δὲν μᾶς ἐξηγεῖ σὲ τί ἀκριβῶς ἐδικαιώθη… Ψιλὰ γράμματα…

Ῥὲ «κουμπάρε»… Τούς Κουβανούς τούς ἔχετε ἐρωτήση; Ἔ; 

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Καί, καλά… αὐτός, ἂς ποῦμε, ἐδικαιώθη. Ἐσύ ῥε «κουμπάρε τί ζόρια τραβᾶς; Ἤ μήπως ὁ πράκτωρ τῆς CIA σοῦ ὑποδεικνύει τόν δρόμο πού πρέπει νά βαδίσῃς; Ἔ;

Υ.Γ.2. Ὄχι, ὄχι, ὄχι… Δὲν ἀθῳώνω ὅλον τὸ συρφετὸ τῆς Δύσεως. Οὔτε τὸν δικαιώνω. Ἀντιθέτως μάλιστα, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, θεωρῶ πὼς συζητᾶμε γιὰ τὶς διαφορετικὲς ὄψεις τοῦ ἰδίου νομίσματος.

Υ.Γ.3. Τὸ ζήτημα, κατ’  ἐμέ, δὲν εἶναι τὸ ἐὰν εἶναι καλὴ ἢ κακὴ ἡ κάθε πλευρά, ἀλλὰ τὸ νὰ εὕρουμε, ὡς Ἀνθρωπότης, τὸν βηματισμό μας. Καί, σίγουρα, ἡ ἀναγκαῖος βηματισμός μας δὲν περνᾶ ἀπὸ τὰ μονοπάτια ποὺ μᾶς ὑποδεικνύουν αὐτὰ τὰ νούμερα..

Leave a Reply