Έτσι, για να παρηγορηθείτε και να μην νομίζετε πως η μαλακία διαχέεται, οριζοντίως και καθέτως, μόνον στον ελληνικό λαό…

Αυτοί εδώ, που μ’ έρριξε η μοίρα μου, το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το στρώνουν σήμερα το βράδυ, με στρείδια, συκώτι πάπιας και γαλοπούλα.

Και βλέπω, ξαφνικά πριν από λίγο, τον απέναντι, έναν μίζερο, αλλά πολύ λεφτά νεανία, που έκτισε ένα «μπάζο» από …γρανίτη, απέναντι από το παράθυρο μου, κόντρα στην αρχιτεκτονική παράδοση της γειτονιάς του Ρομπετσώ, να βγαίνει από την πίσω πόρτα, με την φορμίτσα του και τα παπουτσάκια και ν’ αρχίζει να τρέχει σαν μαλάκας, μέσα στη νύκτα, για να κάνει…τζόκινγκ!

…και ο διπλανός του, που έχει έναν κήπο δέκα επί δέκα και τον έχει γεμίσει με ξυλοκατασκευές για τα εργαλεία του και τα σύνεργα για το μπάρμπεκιου και πρόσφατα μ’ ένα, υπαίθριο αλλά καλυμμένο ζαγκούζι, να έχει βάλει μπροστά τα θερμαινόμενα και να τσαλαβουτάει, οικογενειακώς, στο ζαγκούζι, περιμένοντας την νύκτα των Χριστουγέννων.

Τόχω πεί, πριν πολύ καιρό…
Αν έλθει στην Γαλλία, η μισή από την κρίση που έχει βιώσει η Ελλάδα, αυτοί θα φουντάρουνε, πέντε-πέντε από τις ταράτσες, σαν τις Σουλιώτισες, στον χορό του Ζαλόγγου.

Ῥούσσης Νῖκος