3,3% τοῦ ΑΕΠ της ἔχει δανείσει ἡ Μάλτα στὴν Ἑλλάδα.
Δηλαδή, ἀπὸ ΑΕΠ 12 δισεκατομμυρίων περίπου, ἔχει δανείσει 390 ἑκατομμύρια στὴν Ἑλλάδα, μὲ ἐπιτόκιο χαμηλότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ δανείζεται ἡ ἴδια.
Κι ἐμεῖς οἱ μάγκες ζητᾶμε νὰ διαγραφῇ τὸ χρέος μας γενικῶς καὶ τῆς Μάλτας συμπεριλαμβανομένης.

Παρομοίως ἡ Σλοβακία, μὲ 140 δισεκατομμύρια ΑΕΠ, ἔχει δανείσει τὴν Ἑλλάδα περὶ τὰ 800 ἑκατομμύρια, μὲ χαμηλότερο ἐπιτόκιο κι αὐτή, ἀπὸ ὅσο δανείζεται ἡ ἴδια. Κι ἀπὸ αὐτὴν ζητᾶμε διαγραφὴ χρέους, δηλα δὴ νὰ πληρώσουν αὐτοὶ γιὰ ἐμᾶς.

Ὁ κατάλογος δὲν ἔχει τελειωμό…

 Ἂς περάσουμε στὴν ἄλλην ὄχθη, ποὺ εἶναι ἡ πλευρὰ αὐτῶν τῶν μοχθηρῶν κι αἱμοσταγῶν δανειστῶν.
Τί θά λέγατε ὅμως ἐσεῖς ἐάν ἤσασταν στήν θέση τους;
Ἀσφαλῶς, ἐν βοῇ, θὰ λέγατε: «Στὸν διάβολο κι ἀκόμη παραπέρα…!»

Ἀφοῦ εἴμαστε φτωχοί, πῶς ηὐξήθη ἡ πώλησις Μερσεντές στήν Ἑλλάδα τό 2016;
Πῶς γίνεται ὁ μέσος ὅρος συντάξεων (1200 εὐρῶ) νά εἶναι ὁ ὑψηλότερος μετά τήν Γερμανία;
Πῶς γίνεται σέ πληθυσμό 11 ἑκατομμυρίων, οἱ 2.800.000 νά εἶναι συνταξιοῦχοι;
Πῶς γίνεται νά διορίζονται 27.000 στό Δημόσιο μέ εἰδικά, καλοπληρωμένα «πόστα» κατά τήν διετία (μόνον) ΣΥΡΙΖΑ;
Πῶς γίνεται νά διατηροῦμε αἰώνιες σπατάλες στό Δημόσιο;
Πῶς γίνεται νά χρωστοῦν τόσοι στό Δημόσιο καί οὐδείς νά πληρώνῃ, ἐνᾦ παραλλήλως διατηροῦν τίς βιλλάρες τους;
Πῶς γίνεται οἱ λίστες Λαγκάρτ, Γερμανῶν καί Παναμᾶ νά μπαίνουν στό ἀρχεῖο;
Πῶς γίνεται ὁ Σταθάκης, τῆς ἠθικῆς ἀριστερᾶς, νά ξεχνᾷ νά δηλώσῃ δύο ἑκατομμύρια;
Πῶς γινόταν νά ζητοῦν σεισάχθεια ὅλα τά λαμόγια, μέ σημαῖες τῆς ἀριστερᾶς κυρίως;

Καὶ ὁ κατάλογος δὲν ἔχει τέλος…….

Φυσικὰ τὴν πληρώνει ἡ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ,  ἀλλὰ τὸ χρέος τῆς χώρας ζεῖ καὶ θριαμβεύει καὶ οὐδέποτε μπορεῖ νὰ διαγραφῇ.
Ἂς μπῇ καλὰ στὰ κεφάλια τῶν νοημώνων καὶ μή, ἀεριτζήδων καὶ παπατζήδων.

Ἡ ἀπάντησις εἶναι: «νοικοκύρεμα καὶ δουλειά»!

Ὀλύμπιος Τρύφων

Ἀφορμῆς δοθείσης ἀπὸ τὶς σκέψεις τοῦ φίλου μας Τρύφωνος, ἀλλὰ καὶ τὶς τοποθετήσεις τῆς Κατερίνας Πάντα, ὅπως ἐπίσης κι ἀπὸ πολλὲς ἀνάλογες καταγραφές, ἔρευνες καὶ λοιπὲς δημοσιεύσεις, ἀπεφάσισα νὰ καταπιασθῶ πάλι σήμερα μὲ τὸ θέμα.
Ὄχι, δὲν εἶμαι οἰκονομολόγος γιὰ νὰ μπορῶ νὰ ἀναλύσω πίνακες καὶ στοιχεῖα, ἀλλὰ μπορῶ νὰ κατανοήσω τὸν μηχανισμὸ δημιουργίας αὐτοῦ τοῦ περιβοήτου «χρέους», ἐφ΄ ὅσον τελικῶς εἶναι ἁπλῶς μέσον ἀσκήσεως ἐλέγχου καὶ καθυποτάξεως λαῶν καὶ οὐδέποτε πραγματικό. Καὶ μόνον ποὺ συζητᾶμε γιὰ κάτι παράνομον, τὸν τόκο, αὐτομάτως ἀκυρώνεται.

Πᾶμε νὰ δοῦμε ὅμως καὶ τὴν οὐσία τοῦ θέματος «χρέος», μὰ κυρίως τῆς μετακυλίσεώς του σὲ ἄλλους, ποὺ δὲν ἀνήκουν στοὺς …«ἐκλεκτούς» τραπεζίτες τοῦ πλανήτου μας.

Ξεκινώντας ἀπὸ τὴν ἔννοιαν «Σεισάχθεια»,  εὔκολα ἀντιλαμβανόμεθα πὼς περιλαμβάνει μὲν τὴν διαγραφὴ χρεῶν, ἀλλὰ οὐδέποτε ἀλλάζει τὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἐδημιούργησαν τὰ χρέη. Ἐν ὁλίγοις, γιὰ νὰ μιλᾶμε μὲ τοὺς αὐτοὺς ὅρους, Σεισάχθεια σημαίνει νομιμοποιήσις τῆς λεηλασίας, ἐφ΄ ὅσον στὴν πραγματικότητα ὁ ὁποιοσδήποτε, ποὺ κατέληξε λόγῳ χρεῶν δοῦλος, παύει μὲν νὰ χρωστᾷ, ἀλλὰ δὲν ἐπαναποκτᾶ δικαιώματα στὰ περιουσιακά του στοιχεῖα κι ὅπου ἀλλοῦ. (Ἀκόμη καὶ στὴν Ἐλευθερία του.)
Γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ καζάκης, ποὺ δὲν εἶναι χαζάκης, ἀναφέρεται σὲ Σεισάχθεια, ἔχοντας ἀπόλυτο ἐπίγνωσιν τοῦ τὶ ἀκριβῶς ἐπιζητᾶ.
Συνεπῶς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ζητοῦν Σεισάχθεια ἢ εἶναι παντελῶς ἠλίθιοι ἢ παντελῶς πράκτορες.

Πᾶμε στὸ ἐπόμενον.
Ἀκόμη κι ὁ πσῶῤῥας, μὰ καὶ κάθε ἄλλο τσιράκι τῶν τοκογλύφων, (βλέπε καὶ κωνσταντοπούλου ζωή) ἀναγνωρίζουν χρέος. Δὲν τὸ ἀποῤῤίπτουν φυσικά, διότι ἕνα χρέος παραμένει χρήσιμον μόνον ὅταν τὸ ἀναγνωρίζουν ἅπαντες οἱ σχετιζόμενοι μὲ αὐτό.
Γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ πσῶῤῥας ἔβαζε τὸν κόσμο νὰ ὑπογράφῃ μεταβιβάσεις χρεῶν, εἶτε στὸν ἴδιον εἶτε στὰ «καταπιστεύματα», ὑποχρεώνοντάς τους, ἐμμέσως νὰ ἀναγνωρίσουν τὸ χρέος.
Γιὰ αὐτὸ καὶ ἡ ζωάρα, μετὰ ἀπὸ …«λεπτομερὴ κι ἐπίπονο ἔρευνα», κατέληξε σὲ μίαν διαφορὰ …25 δισεκατομμυρίων, τὴν στιγμὴ ποὺ αὐτὰ τὰ …ψιλὰ εἶναι σταγόνα στὸν ὠκεανὸ τῶν τοκογλυφομαγειρεμάτων.

Ἐπάνω ἀπὸ ὅλους κι ἀπὸ ὅλα ΜΟΝΟΝ τὸ «χρέος»!!!

Ἐάν τό χρέος γίνῃ …«βιώσιμο» νομιμοποιεῖται;

Πᾶμε στὸ σημαντικότερον τώρα.
Συζητᾶμε γιὰ χρέος. Χρέος πρός ποιούς; Χρέος ἀπό ποῦ; Ἀπό τίς τοκογλυφίες; Μὰ κάτι τέτοιο δὲν εἶναι χρέος, εἶναι ἀπάτη. Κι αὐτὴν τὴν ἀπάτη χρησιμοποιοῦν τὰ κατακάθια γιὰ νὰ μᾶς διατηροῦν καὶ ἐν ὑπνώσει καὶ ἐν δουλείᾳ.
Διότι σοσιαλισμός, δημοκρατίες καὶ κομμουνισμὸς δίχως χρέος δὲν νοοῦνται.
Βλέπετε, σὲ μίαν δημοκρατία (μὲ ὅλα της τὰ παρακλάδια) ἔχουν κοινὴ εὐθύνη κακῶν καὶ καλῶν συνθηκῶν ἅπαντες.
Ψηφίζεις; Ἄρα συμμετέχεις κι ἀποδέχεσαι. Ἄρα εἶσαι ἐπὶ πλέον καὶ συνεργός.

Τὰ δίδυμα …ἀδελφάκια Σοσιαλισμὸς καὶ Χρέος.

Πῶς ἐδημιουργήθη τό χρέος;
Ἀπὸ ἀέρα κοπανιστό, μὲ πρῶτες ὑπογραφὲς ἀκόμη στὰ χρόνια τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Πρῶτα μᾶς ἐδάνεισαν καὶ μετὰ μᾶς …ἀνεγνώρισαν ὡς κράτος.
Δέν εἶναι ὀξύμωρον;

Ἡ νομιμοποίησις τῆς τοκογλυφίας

Καί τελικῶς;  Τί ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τά δάνεια καί τά χρέη, πραγματικά ἤ φανταστικά;
Τίποτα σπουδαῖον. Ἁπλῶς λογιστικὲς ἐγγραφὲς «δημιουργικῆς λογιστικῆς», γιὰ νὰ ἀδειοδοτῶνται τὰ κοπρόσκυλα νὰ μᾶς παρουσιάζουν τὰ χρέη ὡς μέσον πιέσεως κι ἐκβιασμοῦ. Στὴν πραγματικότητα, μέσῳ τῶν δανειακῶν συμβάσεων, μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ χρωστᾶμε στοὺς τοκογλύφους, γιὰ ὅλες τὶς ἐπόμενες γενεές. Αὐτὰ τὰ «χρέη» οὐδέποτε «κουρεύονται». «Κουρεύονται» μόνον ἐκεῖνα ποὺ πρέπει, πράγματι, νὰ ἐπιστραφοῦν σὲ ἄλλους λαούς. Μὰ ἐπεὶ δὴ τὸ μαγείρεμα τῆς βενιζελικῆς φάρας καλὰ κρατεῖ, ἕνα πλαστὸ χρέος δικό μας, ὁσονούπω μετακυλᾶ στὶς πλᾶτες ἄλλων, πράγματι ἀθώων πολιτῶν.
Ἔτσι, γιὰ νὰ τὸ βουλώσουν κι αὐτοί, ὅπως ἐμεῖς, διὰ παντός.
Σωστά;

Κούρεμα «χρέους» ἐκτὸς ἀπὸ τὸ «χρέος» ποὺ ἀφορᾶ στὸ ΔΝΤ!!!

Πρῶτα μετέτρεψαν τὸ χρέος σὲ διακρατικὸ καὶ τώρα τὸ μετακυλοῦν στοὺς πολῖτες.

Τὸ ΔΝΤ, ἡ ΕΚΤ, ὁ Σόιμπλε, ἡ Γερμανία, ἡ τρόικα, τὸ βαρουφάκιεν, τὸ τσακαλῶτο, τὸ στουρνάρα, ἀλλὰ κι ὅλα τὰ ὅμοιά τους, καθὼς ἐπίσης κι ὁ τΣΥΡΙΖΑ, τὰ ΝουΔουλοποιημένα, τὰ μΠατΣοΚια οὐδέποτε ἐλάθεψαν. Ἡ ἐντολή, ἐξ ἀρχῆς ἦταν μία: ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι στὸν Καιάδα!!!
Τόσο ἁπλᾶ… Τὰ φερόμενα ὡς χρέη στὸ ΔΝΤ ἐξῳφλήθησαν ἄμεσα ἀλλά, μὲ τὶς κατάλληλες λογιστικὲς ἐγγραφές, μὲ πολλὲς παραπληροφορήσεις κι ἀκόμη περισσοτέρους ἐκβιασμούς, ὑπεχρέωσαν ὅλες τὶς χῶρες τῆς Ἡνωμένης μας Εὐρώπης νὰ ὑποταχθοῦν ἀπολύτως, μέσῳ τῆς πραγματικῆς χρηματοδοτήσεώς μας.
Τό ἀποτέλεσμα;

Ὄχι, τὸ ΔΝΤ δὲν τὰ ἔκανε θάλασσα μὲ τὸ ἑλληνικὸ χρέος. Τὰ ἔκανε ὅπως ἔπρεπε!!!

Τί λέγαμε; Πόσο μακρυά τήν πηγαίνουν τήν …βαλίτσα;
Πολύ, πάρα πολύ. Ἁπλῶς πίσω καὶ μέσα σὲ ὅλα αὐτὰ ἐμφωλεύει κι ἕνας ἀστάθμητος παράγων, ποὺ λειτουργεῖ, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων, ἀπολύτως καταστροφικῶς γιὰ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὰ σαπρόφυτα.
Τὸ γνωρίζουν ἀπὸ ἀμέτρητες ἀνάλογες περιπτώσεις τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ μυαλὸ δὲν ἔβαλαν.
Κατ’ ἐπέκτασιν φθάνει κι αὐτῶν ἡ πραγματικὴ ὥρα τῆς πληρωμῆς.

Τὸ «χρέος» θὰ διαγραφῇ… Νὰ τὸ θυμόμαστε αὐτό!

Ἐὰν αὔριο ἐξαφανιζόταν τὸ χρέος;

Φιλονόη

Υ.Γ. Ὅλοι αὐτοί, καθὼς καὶ ἄλλοι τόσοι, ποὺ παπαγαλίοζυν νυχθημερὸν τὰ περὶ χρέους, ἀπὸ ὑπουργοὺς καὶ πρωθυπουργούς, ἔως τρόικες καὶ «θεσμούς», εἶναι ἄθλια καὶ ὑπάκουα μαριονετάκια. Μὴν ἀσχολεῖσθε. Ὁ ἐχθρὸς εἶναι ἀλλοῦ.

εἰκόνα