Ὑποθηκεύουμε ἀκόμη κάθε ἀγέννητον Ἕλληνα

Ὁ Ἕλληνας ὑπῆρξε λιτὸς καὶ ὀλιγαρκὴς σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἱστορίας.

Ὅλα τὰ φαγητά του τὸ μαρτυροῦν. Μέχρι καὶ τὸ 1922 οἱ ἁπλοϊκοὶ λουκουμάδες ἕνα ἀπὸ αὐτά.
Ἁπλὸ ζυμάρι μὲ μέλι ἀντί γιὰ σάκχαρι.

Τὸ ἐπίπεδο ζωῆς ποὺ ἀπολαμβάνουμε σήμερα εἶναι ἐντυπωσιακό.
Τὸ χρωστᾶμε ἐν πολλοῖς στὶς γεωστρατηγικές μας ἐπιλογές, ἀπὸ τὸ 1821 καὶ μετά.

Ἡ ἑλληνικὴ ἐξωτερικὴ πολιτική, παρὰ τὰ ἄλλως θρυλούμενα, ὑπῆρξε ἐξαιρετικὰ ἐπιτυχὴς στὰ μετεπαναστατικὰ χρόνια.
Γιὰ ἕνα μικρὸ ἔθνος, μὲ μικρὲς πλουτοπαραγωγικὲς δυνατότητες μιλᾶμε οὐσιαστικὰ γιὰ θαῦμα.

Βέβαια ἀπὸ τὸ 1981 καὶ μετά, ἄρχισε ἡ ἐποχὴ που ἡ προηγουμένη γενεὰ παρέδιδε λιγότερα στὴν ἑπομένη.

Τὸ γεγονός, ὅτι ἐξακολουθοῦμε νὰ ὑποθηκεύουμε τοὺς ἀγεννήτους Ἕλληνες, ἀποτελεῖ τὴν μεγαλυτέρα ντροπὴ τῆς γενεᾶς μας.

«Ἕνας»

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply