Ἰταλικὲς φυλακὲς Λαρίσης 1941-1943. Τόπος Μαρτυρίου!!!

Ἡ ἐγκληματικὴ καὶ ἀπάνθρωπη συμπεριφορὰ τῶν Γερμανῶν στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς, φαίνεται ὅτι ἔθεσε ἐν πολλοῖς στὸ ἀπυρόβλητο τῆς Ἱστορίας τοὺς Ἰταλούς, οἱ ὁποῖοι δὲν ὑστέρησαν σὲ βία, ἁρπαγὲς ἐθνικοῦ πλούτου καὶ μαζικὲς σφαγὲς ἀντιποίνων (π.χ. στὸ Δομένικο καὶ τὴν Τσαριτσάνη, στὸν νομὸ Λαρίσης).

Ἡ ἀκόλουθη μαρτυρία, γιὰ τὴν ἐγκληματικὴ συμπεριφορά τους στὶς Ἰταλικὲς φυλακὲς τῆς Λαρίσσης προέρχεται ἀπὸ τὸν δικηγόρο Παναγιώτη Ν. Λιακᾶκο, συνεργάτη τοῦ Βρεταννοῦ λοχαγοῦ Richard McNabb, στὴν πρώτη Ἀντιστασιακὴ κίνηση τῆς Πελοποννήσου τὸ καλοκαίρι τοῦ 1941, στὴν Μάνη καὶ στὸν Ταΰγετο.

«..Πάντως τὸ δέσιμο εἰς τὴν κολώναν, μὲ πίσω τὰ χέρια ἢ ἄνω τὰ χέρια καὶ τὸ μαστίγωμα, ἧτο εἰς τὴν ἡμερησίαν διάταξιν. Ὅταν ὁ Ἄγγλος λοχαγὸς Σάβετζ ἐπεχείρησε νὰ δραπετεύσῃ καὶ συνελήφθη, ἐδέθη εἰς τὴν κολώνα καὶ ἔφαγε περὶ τὰς 40-50 βουρδουλιές. Ἔχασε τὰς φρένας του ὁ ἀτυχὴς γιὰ ἀρκετὸν καιρόν…Ὁ λοχαγὸς Δεδούσης (1) ἧτο διαρκῶς εἰς τὸ πλευρόν του.

Εἰς τὰς 28 Ὀκτωβρίου 1942, ὅταν ἐπίσης ἔνας κρατούμενος ἐδραπέτευσε, τὸ στρατόπεδο ἐδοκίμασε μίαν ἀπὸ τὰς ἀλγεινοτέρας ἡμέρας του. Οἱ Ἰταλοὶ μᾶς παρέταξαν ἐμπρὸς εἰς τοὺς θαλάμους μας καὶ ἐμαστίγωσαν 20 ἀπὸ κάθε θάλαμο, γυμνούς, κατὰ τὸν πλέον ἀποτροπιαστικὸν τρόπον. Ἡ λύσσα μεθ΄ἧς ἐκτύπουν οἱ Ἰταλοὶ στρατιῶται ἧτο προφανής. Ἤθελαν φαίνεται νὰ μᾶς ἐκδικηθοῦν διὰ τὴν ταπείνωσιν ποὺ ὑπέστησαν ἀπὸ τὸν στρατόν μας. «Ἑκατὸν πενήντα χιλιάδες ἐχάσαμεν ἐκεῖ, δὲν θὰ τοὺς ξεχάσουμε» ἐπανελάμβαναν συχνά.

(Παναγιώτου Ν. Λιακάκου, «Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ» ἐν Ταυγέτῳ, Detroit, USA,1946).

(1)Λοχαγὸς Εὐθύμιος Δεδούσης. Τὸ 1943 ἀπέδρασε ἀπὸ τὶς φυλακὲς Λαρίσσης καὶ κατετάγη στὸ Σύνταγμα 5/42 τοῦ συνταγματάρχου Δημ. Ψαῤῥροῦ. Ὅταν τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1944 ὁ ΕΛΑΣ ἐπετέθη καὶ διέλυσε τὸ 5/42 διέφυγε στὴν Ἀθῆνα. Συνελήφθη ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κι ἐκλείσθη στὶς φυλακὲς τοῦ Χαϊδαρίου. Πολέμησε στὰ Δεκεμβριανὰ ἐπὶ κεφαλῆς Λόχου Ἐθνοφυλακῆς. Τὸ 1946 ἐξελέγη βουλευτὴς Φωκίδος, ἀλλὰ τὸ 1947, ὅταν ἀνεπτύχθη ἡ Κομμουνιστικὴ Ἐξέγερσις καὶ στὴν Φωκίδα, ἐπανῆλθε στὴν δράση ἐναντίον τῶν κομμουνιστῶν, ἐπὶ κεφαλῆς Μονάδος ΜΑΥ (Μονάδες Ἀμύνης Ὑπαίθρου) καὶ Χωροφυλάκων. Σκοτώθηκε τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1947, ὑπερασπίζοντας τὸ Λιδωρίκι σὲ ἐπίθεση ἀνταρτῶν.

ἔρευνα Μπουγᾶς Ἰωάννης

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply