Λέει ἡ γνωστὴ ῥῆσις καὶ ἐπιβεβαιώνει ἡ μακρὰ ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἀργὰ ἢ γρήγορα οἱ «εὐχές» καὶ οἱ «γνῶμες» τῶν ἀνθρώπων γίνονται πρᾶξις.

Ἡ οἰκονομικὴ κρίσις, ποὺ ἐκτύπησε κυρίως τὶς ἀδύναμες χῶρες τῆς Νοτίου Εὐρώπης, καθὼς καὶ ἡ ἀποτυχία τῶν ἡγετῶν της νὰ  δόσουν ἄμεσες λύσεις, εἶχε καταστροφικὰ ἀποτελέσματα. Ὅ,τι ἀκριβῶς συνέβη, μὲ βίαιο τρόπο, στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, συντελεῖται μὲ πιὸ ἀργοὺς ῥυθμοὺς καὶ στοὺς ὑπολοίπους εὐρωπαϊκοὺς λαούς.

Ὁδήγησε τοὺς λαοὺς σὲ ἀπογοήτευσι, θυμό, ἀνασφάλεια καὶ φόβο. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀρνητικὰ συναισθήματα χρισιμοποιῶνται πλέον γιὰ τὴν ἀνασυγκρότησι τῶν πολλῶν «Ἐμεῖς», μὲ μόνο κριτήριο τὴν προάσπισι τῆς ἐθνικῆς ταὐτότητος, ποὺ κινδυνεύει, καθὼς καὶ τὴν ἀντίληψι τῆς ἀνωτερότητος τοῦ ἔθνους, τῆς φυλῆς, τοῦ χρώματος.

Ἡ ὅποια «προάσπισις» τῶν «ἐθνικῶν δικαίων», ἀλλὰ καὶ οἱ ἐθνικισμοί, ὡδήγησαν τὴν Εὐρώπη σὲ μακροχρονίους καὶ καταστρεπτικούς πολέμους.
Κι ἀκριβῶς ἡ ἰδία κατάστασις, δυστυχῶς, διαμορφώνεται ξανὰ στὶς ἡμέρες μας.
Ἡ Εὐρώπη ὁδηγεῖται, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά, σὲ διάλυση καὶ τὸ ἀμεσότερο ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς διαλίσεως θὰ εἶναι ἡ ἄνοδος τοῦ ἐθνικισμοῦ.

Εἰδικὰ στὶς μεγάλες χῶρες, ὅπως ἡ Γερμανία, μὲ τὸ τόσο βεβαρημένο παρελθόν, εἶναι ἐμφανέστατες οἱ τάσεις καὶ μᾶλλον ἀνησυχητικές.
Ἐὰν δὲ ὑπερισχύσουν οἱ δυνάμεις αὐτές, θὰ ἀντικρύσουμε ἕναν ἄλλον κόσμο καὶ μίαν ἄλλην Εὐρώπη.
Μία Εὐρώπη ὅπου δὲν θὰ ἔχουμε τόπο νὰ σταθοῦμε.

Θεοφανάκης Στέφανος