Διότι τὸ δικαίωμα στὴν τεμπελιὰ εἶναι ἱερόν!!!

Θὰ ἔχετε ἴσως παρατηρήσει πὼς γύρω μας, ὁπουδήποτε στὸ περιβάλλον, ὅλα τὰ ὄντα ἐπιλέγουν νὰ ῥέπουν πρὸς τὴν …τεμπελιά.
Αὐτὰ ποὺ τὰ κινητοποιοῦν καὶ τοὺς …ξεκολλοῦν ἀπὸ τὴν ὅσο τὸ δυνατὸν πλησιεστέρα στὴν ἀκινησία κατάστασιν, εἶναι κυρίως ζητήματα ἐπιβιώσεως (τροφή) καὶ αὐτοδιαθέσεως (ἐλευθερίες-ἐπιβίωσις). Ἐὰν μάλιστα, γιὰ οἱουσδήποτε λόγους, τὰ ὄντα αὐτὰ κλεισθοῦν σὲ «κλουβιά», σιτιζόμενα, τότε ἐγκαταλείπουν ἀπολύτως κάθε ἰκμάδα τους καὶ ἀπολαμβάνουν τὴν …ἐλεημοσύνη, ἀνεξάρτήτως τοῦ ἐὰν ἀντιλαμβάνονται πὼς κατήντησαν πειραματόζωα.
Σπανίως ἔως καθόλου θὰ ξεκολλήσουν ἀπὸ τὸ ὁποιοδήποτε ἐπίπεδον τεμπελιᾶς τους τὰ διάφορα τῆς φύσεως ὄντα, γιὰ νὰ …δημιουργήσουν κάτι, ἰδίως ἐὰν τοὺς παρέχεται τροφὴ καὶ στοιχειώδης ἀσφάλεια (;;;).
Αὐτὸ τὸ «προνόμιον» (;;;) τὸ διαθέτει μόνον ὁ Ἄνθρωπος καὶ τὸ ἀσκεῖ μόνον ὅταν κάτι τὸν …ὠθεῖ σὲ αὐτό.

Ὁ Ἄνθρωπος συνειδητῶς βγαίνει ἀπὸ αὐτὴν τὴν «λάσπη» τῆς στασιμότηος, ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον τὸ ἐπιλέξῃ.
Ἡ ἄρνησις τῆς τεμπελιᾶς, ὅταν ἔχῃς τὴν ἐπιλογή, δηλώνει Ἄνθρωπο μὲ ἐνδιαφέροντα καὶ στόχους.
Δηλώνει Ἄνθρωπο δημιουργικὸ καὶ χρήσιμο.
Δηλώνει συμμετοχὴ στὰ ἔργα τῆς προόδου καὶ τῆς πεπαιδεύσεως μίας κοινωνίας.

Μὰ αὐτὸ τὸ ἀναγκαῖον συστατικὸν τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν,  ποὺ στὴν πραγματικότητα ἀλλάζει τὴν ζωώδη μας φύσιν σὲ κάτι πιὸ …πεπολιτισμένο (λέμε τώρα) σιγὰ σιγὰ τείνει νὰ …ἐξαφανισθῇ. Καὶ τείνει νὰ ἐξαφανισθῇ διότι ἔτσι ἐπιτάσσει ἡ ἐποχή μας, ἐνᾦ παραλλήλως διώκεται ἡ δημιουργικότης καὶ ἡ ἀνεξαρτησία. Στοχοποιεῖται καὶ καταστρέφεται, εἶτε μέσῳ τῆς ὑπερφορολογήσεως εἶτε μέσῳ τῆς αὐθαιρέτου κατασχέσεως, ἐνᾦ τὸ κράτος εὐθαρσῶς καταδιώκῃ τὴν ἀριστεία καὶ τὴν παραγωγικότητα. Ἐπὶ πλέον ὅποιος τολμᾷ νὰ κινεῖται ἀκόμη στὸν χῶρο τῆς παραγωγῆς καὶ τῆς εὑρηματικότητος κινδυνεύει κυριολεκτικῶς, ἐφ΄ ὅσον μετατρέπεται σὲ «στόχο» τῶν «προλεταρίων», ἐφ΄ ὅσον τὰ «κακὰ ἀφεντικά» ὅλως …«συμπτωματικῶς» εἶναι κι αὐτὰ ποὺ μποροῦν νὰ παράξουν ἔργο.

Παραλλήλως, μέσῳ τῶν ἐπιδομάτων καὶ τῶν συσσιτίων, τὰ ἀντανακλαστικὰ τῆς ἐπιβιώσεώς μας μειώνονται δραστικά, μὲ ἀποτέλεσμα, σιγὰ σιγὰ ἀλλὰ σταθερά, νὰ ἀπομειώνονται διαρκῶς οἱ ἱκανότητες ἐκεῖνες ποὺ προάγουν τὴν αὐτάρκεια μίας κοινωνίας καὶ τὸ δικαίωμα τῆς ἐπιβιώσεώς της. Εἶναι δὲ τόσο ἀκραῖα πλέον τὰ ἐπιδοματικὰ κριτήρια, ποὺ σὲ λίγον καιρὸ ἀκόμη κι αὐτοὶ ποὺ θὰ ἔχουν δουλειά, θὰ τὴν ἀφήσουν γιὰ τὸ …ῥαχάτι τῶν ἐπιδομάτων, ἐφ΄ ὅσον ὁ ἐπιδοματοῦχος θὰ ἀμείβεται καλλίτερα ἀπὸ τὸν ἐργαζόμενον.

εἰκόνα

Ἤδη συμβαίνει στὴν Ἰσπανία ἐκτεταμένως, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες χῶρες τῆς Ἡνωμένης μας Εὐρώπης, ποὺ πλέον ὁδηγεῖται στὸ νὰ τρέφεται ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς σάρκες της, ἐνᾦ ὁ τάχα μου πολιτισμός της, μᾶς τελείωσε διὰ παντός.

Εἰδικῶς στὴν Γερμανία τὰ ἐπιδόματα πρὸς τοὺς Τούρκους εἶναι τέτοια, ποὺ οἱ Τοῦρκοι δὲν ἔχουν λόγους νὰ ἀναζητήσουν δουλειά. Χρόνια τώρα τὸ μοναδικό τους μέλημα εἶναι ἡ αὔξησις τῶν ἐπιδομάτων καὶ ὄχι ἡ ἐργασία.
Τὸ αὐτὸ καὶ πρὸς κάθε …νεογερμανό, ἢ …νεογάλλο ἢ …νεοευρωπαῖο.

Οἱ Τοῦρκοι φόρτωσαν στὴν Γερμανία τοὺς τεμπέληδές τους!!!

Ὁμοίως καὶ στὴν Γαλλία καὶ στὴν Σουηδία καὶ στὴν Φινλανδία καὶ στὴν Ἀγγλία…
Ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, συζητᾶμε γιὰ τὴν Εὐρώπη τῶν ἐπιδομάτων, τῶν «στὰ παπάρια μας ὅλα», τῶν «δόσε πασσᾶ μου μου δόσε…» «καὶ σὲ ἐμέναν μπάρμα φέρε…»
Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι γνωστά.
Τὰ μὴ γνωστά, ἤ, ὀρθότερα, τὰ μὴ συνειδητά, εἶναι ἄλλα καὶ σαφῶς πολὺ βαθύτερα καὶ σοβαρότερα.

Πρὶν σᾶς καταθέσω τὰ δικά μου συμπεράσματα, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ σήμερα βιώνουμε, θὰ ἤθελα νὰ σᾶς παρουσιάσω ἕνα θεωρητικὸ κομμάτι τῆς «ἀριστερᾶς διανοήσεως». Ἕνα …διαμάντι κυριολεκτικῶς, ποὺ ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, μᾶς ἀναλύει κι αὐτὴν τὴν ὀπτική.
Τὸ δικαίωμα στὴν τεμπελιά, τοῦ Πῶλ Λαφάργκ (Paul Lafargue):

(ὅλο τὸ βιβλίο ἐδῶ)

εἰκόνα

Ὁ ἐν λόγῳ κύριος, Κουβανός, ἦτο γαμβρὸς τοῦ Μᾶρξ καὶ συγγενὴς τῶν Rothschild καὶ φίλος τοῦ Λένιν, ἐνᾦ ἰσχυρίζετο τὸ δικαίωμα στὸν ἐλεύθερο χρόνο καὶ τὴν ὑποαπασχόλησιν. Καὶ πολὺ καλῶς ἔκανε.
Ἐπὶ πλέον ἐπέτυχε νὰ …«διορθώσῃ» πολλὲς ἀπόψεις φανατικῶν κομμουνιστῶν καὶ φυσικὰ νὰ φτιάξῃ τὴν  …δική του «σχολή».
Αὐτὸ ποὺ δὲν μᾶς ἀναλύεται μέσα στὸ ἐν λόγῳ βιβλίο (ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς θεωρίας) εἶναι τὸ πῶς θὰ ὑπάρξη ἐπιστήμη, πρόοδος, αὐτοβελτίωσις ὅταν θὰ προτιμῶ τὸ …ῥαχάτι μου!!!

Τὸ χειρότερον ὅλων ὅμως δὲν εἶναι αὐτό.
Τὸ χειρότερον ὅλων εἶναι πὼς ἤδη μᾶς συμβαίνει ὅλο τὸ παραπάνω σκηνικό. Εἶναι ποὺ ἤδη, σιγὰ σιγὰ «μαγειρεύεται» πίσω ἀπὸ τὶς πλάτες μας, τὸ …δικαίωμά μας στὸ …ῥαχάτι. Εἶναι ποὺ στὴν πραγματικότητα, ἐνᾦ τὰ «σοσιαλιστικὰ ἰδεώδη» δηλητηριάζουν τὰ πάντα, ἐμεῖς παραλλήλως μετατρεπόμεθα σὲ ἐξηρτημένα ζῶα, ἄβουλα καὶ ἀνίκανα νὰ ἀντιδράσουν στὶς βουλὲς τῶν «ἀφεντάδων» μας, ἐνᾦ παραλλήλως ἀρχίζουμε νὰ ἀποδεχόμεθα τὴν «ἐπιδοματικὴ πολιτική» ὡς μίαν κάποιαν …λύσιν!!!
Λύσις ἀπολύτως καταστροφική, ἐὰν ἀναλογισθοῦμε πὼς μέσα σὲ αὐτὴν στραγγαλίζεται ἡ δημιουργικότης.
Διότι ἄλλο ἡ δημιουργικότης κι ἄλλο ἡ δουλεία…
…ἀλλὰ κι ἄλλο τὸ νὰ συμβιβαζόμεθα σὲ ἡμίμετρα, ποὺ μᾶς μετατρέπουν ἅπαντες σὲ καθυποταγμένα ὄντα.

Ὁ Ἄνθρωπος, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐδόμησε πολιτισμοὺς μὲ κόπο, δεσμεύσεις καὶ ὀράματα.
Τὸ δικαίωμα στὴν τεμπελιὰ δὲν τὸ εἶχε. Ἀντιθέτως… Ξεπέρασε τὴν δουλεία (κατ’ ὄνομα) καὶ ἔφθασε στὸ σήμερα κοπιάζοντας γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν του.  Αὐτὸς ὁ κόπος ὅμως ἔφερε τὶς ὑπερβάσεις καὶ τὰ ὅποια μεγάλα ἀποτελέσματα. Τὸ κάτι παραπάνω ὅμως, σὲ κόπο κι ἐνέργεια, ἀποδεικνύει ἐμπράκτως πὼς ἐὰν ἐπεριορίζετο μόνον στὰ ἀναγκαία, τότε δὲν θὰ εἶχε λόγους νὰ βγῇ ἀπὸ τὶς σπηλιές.
Ὁ πολιτισμὸς εἶναι πάντα ἀποτέλεσμα γνώσεως, ποὺ ἀποκτᾶται μὲ τιμήματα. Ὅποιος, συνειδητῶς, δὲν ἐπιλέγει νὰ τὰ καταθέσῃ αὐτὰ τὰ τιμήματα, δὲν γνωρίζω ἐὰν διαφέρῃ σὲ κάτι ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα, ἀξιαγάπητα μέν, ἀλλὰ ἄεργα ζωντανὰ τοῦ πλανήτου μας.

Φιλονόη

Υ.Γ. Τὸ δικαίωμα στὴν τεμπελιὰ εἶναι ἱερὸν κι ἀναφαίρετον, ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον πίσω ἀπὸ αὐτὴν παρήχθη ἔργο. Τὸ δικαίωμα στὴν τεμπελιὰ ἔτσι, διότι ἡ ἰσοπέδωσις τῶν πάντων εἶναι προτεραιότης, εἶναι ἔγκλημα κατὰ τοῦ Ἀνθρώπου καὶ ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ παύσῃ καὶ νὰ τιμωρηθῇ, ἐφ’ ὅσον ἕνα τεμπέλης θὰ φθάση στὸ νὰ διαπράξῃ τὰ μέγιστα ἐγκλήματα, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσῃ νὰ εἶναι …τεμπέλης!!!

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply