Θυμᾶμαι τὸ (κάθε) Μεσολόγγι…

Διότι ἐκεῖ ἔπεσαν πολλοὶ Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι.
Διότι ἐκεῖ ξεκίνησε ἡ ἀποκάλυψις τῆς Προδοσίας…
Διότι ἐκεῖ ἐτάφησαν τὰ ὄνειρα γιὰ Ἐλευθερία…

Ἐὰν μετρήσουμε τὶς πληγές μας, ὡς Ἕλληνες, θὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἁπλῶς τὸ Μεσολόγγι ἦταν ἡ ταφόπλακα τῶν ἀγώνων τῆς Ἀπελευθερώσεως. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα, ἐπισήμως, ξεκίνησε ἡ παγίωσις τῆς ἐξουσίας τῶν ἀνθελλήλων σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων. Μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Μαυροκορδάτο λίγο πρὶν τὴν πολιορκία, στὸ Μεσολόγγι ξεκίνησε καὶ ἡ διάβρωσις, ἡ διαίρεσις καὶ ἡ παραπληροφόρησις…
Ἄλλως τέ… Πρῶτα μπαίνει ὁ προδότης καὶ μετὰ ὁ πατριώτης…
Τὸ πληρώσαμε αὐτό…  Κι ἐπὶ τέλους ὀφείλουμε νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι μας…

Καί τώρα; Τί γίνεται τώρα;
Τώρα πού κάθε εἴδους μαυροκορδᾶτοι ἔχουν καταλάβει ὅλα τά νευραλγικά σημεῖα τῆς χώρας καί διαβρώνουν συστηματικῶς ἐκ τῶν ἔσω τά πάντα, τί μποροῦμε νά κάνουμε; Πῶς θά τούς ἀποβάλουμε γιά νά καθαρίσουμε τόν τόπο ἀπό τήν κόπρο; Προλαβαίνουμε ἤ μήπως «παίξαμε καί χάσαμε» γιά ἀκόμη μίαν φορά;

Δὲν προλαβαίνουμε. Καὶ δὲν προλαβαίνουμε διότι δὲν πρέπει νὰ προλάβουμε.  Καὶ δὲν πρέπει νὰ προλάβουμε διότι ὅλο αὐτὸ τὸ ψευδομόρφωμα, ποὺ ἀπεκάλεσαν καταχρηστικῶς «Ἑλλάς», ἦταν καὶ παραμένει κάτι πλαστογραφημένο καὶ παραπλανητικό, ποὺ στόχο ἔχει νὰ μᾶς καθυστερῇ καὶ νὰ μᾶς ἀποπροσανατολίζῃ ἀπὸ τὸν πραγματικό μας σκοπό.
Διότι ὁ πραγματικός μας στόχος εἶναι μία Ἐλευθέρα Ἑλλὰς κι ὄχι τὰ κακέκτυπα πλαστογραφήματά της.
Διότι αὐτὸ ποὺ ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ πράξουμε εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς οἱ ἀγῶνες γιὰ Ἐλευθερία οὐδέποτε ἔπαυσαν καὶ πὼς ἐπὶ τέλους πλησιάζει ἡ Ἱερὰ ἐκείνη στιγμὴ ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ λάβουμε μέρος, γιὰ νὰ τοὺς ὁλοκληρώσουμε.
Διότι ὅλο αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐδίδαξαν ὡς παλιγγενεσία δὲν ἦταν κάτι περισσότερο (ἢ λιγότερο) ἀπὸ μίαν ἀλλαγὴ …φρουρᾶς, στοὺς ἐπιστάτες ποὺ θὰ μᾶς κρατοῦσαν ὑπὸ καθεστὼς δουλείας.
Διότι μόλις πρόσφατα ἀρχίσαμε νὰ ἀνακαλύπτουμε τὸ ψευδεπίγραφον καὶ τὶς ἀθλιότητες εἰς βάρος μας.
Διότι μᾶς ἀπεκοίμισαν γιὰ δύο περίπου αἰῶνες, πρὸ κειμένου νὰ βροῦν τρόπους νὰ μᾶς διατηρήσουν γιὰ μεγαλύτερο διάστημα δούλους τους…
Διότι πληρώσαμε πολὺ σὲ αἷμα καὶ ἀγῶνες καὶ χορτάσαμε προδοσίες…
Διότι μάθαμε ἀπὸ τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος καὶ τώρα, σιγὰ σιγά, ξεκινήσαμε νὰ ἀνατρέψουμε τὶς τεχνητὲς ἰσοῤῥοπίες, ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ τιμήματα.
Διότι δὲν ἔχουν ἀξία οἱ ὑψηλὲς ἀπολαβὲς ἐὰν τὰ τιμήματα δὲν εἶναι ὑψηλά…

Ὥρα μας εἶναι λοιπόν…
Ἡ στιγμὴ πλησιάζει…
Θυμᾶμαι, διαρκῶς, μὲ κάθε εὐκαιρία τὸ Μεσολόγγι…
Θυμᾶμαι ὅλα τὰ …«Μεσολόγγια» τῆς Ἱστορίας μου, τὰ τιμῶ καὶ τὰ κρατῶ ζωντανὰ μέσα μου.
Τὰ μελετῶ, μαθαίνω ἀπὸ τὰ λάθη καὶ προετοιμάζομαι ἀναλόγως…
Ἡ Ἔξοδος ἀπὸ τὴν φυλακὴ πλησιάζει, μὰ αὐτὴν τὴν φορὰ δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ ὑπάρχουν μαυροκορδᾶτοι γύρω μας.

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Θυμᾶμαι τὸ (κάθε) Μεσολόγγι…

  1. Πολύ ρομαντικό σε βρίσκω. Μακάρι να πλησιάζει η ώρα που λες, της δικαίωσης του αίματος, των διαρκών αγώνων και της ελευθερίας, όμως εγώ δεν βλέπω καμία τέτοια ώρα να πλησιάζει, αντιθέτως…

Leave a Reply