Τζορντᾶνο Μπροῦνο: ὁ μάρτυς τῆς ἐπιστήμης

Σὰν σήμερα, τὸ 1593, ὁδηγήθηκε σὲ δίκη ἀπὸ τὸ Βατικανὸ ὁ Ἰταλὸς φιλόσοφος, μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Τζορντᾶνο Μπροῦνο.

Γεννημένος τὸ 1548, στὴν Νόλα τῆς Καμπανίας, τὸ 1563 εἰσῆλθε στὸ τάγμα τῶν Δομινικανῶν.

Ὁ Μπροῦνο ὑπεστήριζε τὴν ἀπειρία τοῦ Σύμπαντος καὶ τὸ ἠλιοκεντρικὸ μοντέλο. Θεωροῦσε ἐπίσης, πὼς ἡ ἑνοποιὸς οὐσία τῶν πάντων εἶναι τὸ Θεῖο, ἀλλὰ ἠρνεῖτο τὴν θεϊκὴ ὑπόσταση τοῦ Ἰησοῦ. Πίστευε πὼς ἡ θρησκεία ἦταν μέσο καθοδηγήσεως τῶν ἀμαθῶν.

Ἀπὸ τὸ 1584 κι ἔπειτα, ὁ Μπροῦνο ἐγκατέλειψε τὴν Ἀριστοτέλειο θεώρηση, γιὰ αὐτὴν τοῦ Κοπερνίκου, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱ πλανῆτες κινοῦνται γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά τους καθὼς καὶ γύρω ἀπὸ τὸν Ἤλιο. Ὁ Μπροῦνο μάλιστα προχώρησε τὴν θεωρία παραπέρα, ἐγκαταλείποντας τὴν ἰδέα τοῦ κέντρου : «Δὲν ὑπάρχει κάποιο ἄστρο στὸ κέντρο τοῦ σύμπαντος, διότι τὸ σύμπαν ἐκτείνεται πρὸς ὄλες τὶς κατευθύνσεις μὲ τὸν ἴδιο τρόπο. Κάθε ἀστέρι εἶναι ἕνας ἥλιος σὰν τὸν δικό μας, καὶ γύρω ἀπὸ τὸ κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀστέρια περιστρέφονται ἄλλοι πλανῆτες, ἀόρατοι στὰ μάτια μας, ἀλλὰ ὑπάρχουν.»

Μὲ αὐτὲς τὶς πρωτοποριακὲς καὶ ἀνατρεπτικὲς γιὰ τὴν ἐποχὴ ἀντιλήψεις, ὁ Τζορντᾶνο Μπροῦνο, ἐθεωρήθη αἱρετικὸς καὶ μετεφέρθηκε στὴν Ῥώμη τὸ 1593, ὅπου ἔμεινε ἐγκάθειρκτος γιὰ ἑπτὰ χρόνια. Ἠρνήθη δὲ νὰ ἀποκηρύξῃ τὶς φιλοσοφικές του ἰδέες καὶ ὡς ἐκ τούτου, κατεδικάσθη εἰς θάνατον στὴν πυρά, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἐξέταση τῆς Ῥώμης, ποινὴ ἡ ὁποία ἐξετελέσθη στὶς  17 Φεβρουαρίου τοῦ 1600.

Σπανὸς Πανορμίτης