Διαχρονικὲς προδοσίες

Οἱ προδόσιες διὰ μέσου τῶν αἰώνων

Ἤταν φθινόπωρο τοῦ 1991 ὅταν ἐκτύπησε τὸ τηλέφωνο τοῦ πρωθυπουργοῦ Κώστα Μητσοτάκη. Ἦταν ὁ Σέρβος πρόεδρος καὶ φίλος τῆς χώρας μας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ποὺ καλοῦσε τὸν Μητσοτάκη νὰ στείλῃ μία ὑποτυπώδη στρατιωτικὴ δύναμη στὰ Σκόπια, παράλληλα μὲ τὴν Σερβικὴ καὶ νὰ μοιράσουν τὸ γειτονικὸ κρατίδιο στὴν γραμμὴ Kicevo – Stroumica. Ἔτσι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν οἱ δύο χῶρες θὰ εἶχαν κοινὰ σύνορα.

Ὁ Μητσοτάκης ἔδειξε φοβισμένος λέγοντας πὼς δὲν μπορεῖ νὰ προδώσῃ τοὺς Εὐρωπαίους ἑταίρους τού, ἂν καὶ ἤξερε πὼς μὲ τὴν διάλυση τῆς πρῴην Γιουγκοσλαυΐας, δὲν θὰ μιλοῦσαν καὶ θὰ τὸ δέχονταν σιωπηλά. Θὰ εἴχαμε γλυτώση τόσες προκλήσεις ἀπὸ τοὺς γυφτοσκοπιανοὺς καὶ θὰ δινόταν ἡ παντοτινὴ λύσις τοῦ ὀνόματος Μακεδονία, ποὺ μᾶς ταλαιπωρεῖ ἐδῶ καὶ δεκαετίες.

Προδοσίες ἐπὶ προδοσιῶν λοιπόν.

Ἀμπατζῆς Φάνης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Διαχρονικὲς προδοσίες

  1. Βρὲ Φιλονόη, ἀκόμη αὐτὰ τὰ τούρκικα Leave a reply, fill inyour…… κλπ., κλπ., κλπ.; Ἀπὸ ἐδῶ ἡ Ἑλληνικότης, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἡ βαρβαρότης, ἐν ἄλλαις λέξεσι ἄλλα λόγια ν’ ἀγαπιώμαστε;
    Τέλος πάντων, καλῶς ἔπραξε τότε ὁ Μητσοτάκης, καὶ τοῦτο διότι:
    Τὰ ἱστορικὰ σύνορα τῆς Μακεδονίας φθάνουν μέχρι τὸ Βοίτυλον (Μοναστήρι), ἐκτεινόμενα ἀνατολικῶς μέχρι τὰ Βουλγαρικὰ σύνορα, ὀλίγον νοτίως τῆς Στρουμίκας. Τὸ ὑπόλοιπον εἶναι Βαρδάρης (Βαρδάρσκα σλαυιστί) ἀνῆκον εἰς τὴν Βουλγαρίαν. Οἱ κάτοκοι ἐν τῶ συνόλω – πλήν τοῦ Ἑλληνικοῦ τμήματος – εἶναι Βούλγαροι καὶ ἡ γλῶσσα εἶναι ἡ Βουλγαρική. Συνεπῶς, μόνοι διεκδικηταὶ εἶναι ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Βουλγαρία διότι εἰς τὴν Σερβίαν δὲν ἀνήκει οὖτε ἕνα μέτρον γῆς.
    Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων ἡ Ἑλλὰς ὀρθῶς ποιοῦσα ἐστράφη πρὸς τὸ Μοναστήριον. Κατὰ τὴν πορείαν ὅμως ὁ στρατηγὸς -διάδοχος τότε – Κωνσταντῖνος λαμβάνει ἐπίγουσαν ἐντολὴν νὰ στραφῆ πρὸς τὴ Θεσσαλονίκην διότι πρὸς τὰ ἐκεῖ ἐβάδιζαν οἱ Βούλγαροι. Καὶ ἐκεῖνος, ὑπακούων, ὡς ὤφειλε, τὴν ἐντολὴν τῆς κυβερνήσεως ἐστράφη πρὸς τὴν Θεσσαλονίκην. Μετὰ ταῦτα καὶ κατὰ συνέπειαν, ὁ Βαρδάρης κατελήφθη ἀπὸ τοὺς προελαύνοντας Σέρβους.
    Συνεπῶς ἡ ἀπληστία καὶ βλακεία τῶν Βουλγάρων περιέπλεξε τὰ πράγματα ὤστε μετὰ ἀπὸ τοόσους ἀγὼνας καὶ θυσίας νὰ ἀπωλέσουν σχεδὸν τὰ πάντα, ἐνῶ κερδισμένοι ὑπῆρξαν ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Σερβία.
    Ἐὰν λοιπὸν ὁ Μητσοτάκης ἐδέχετο τὴν πρότασιν τοῦ Μιλόσεβιτς τὰ πράγματα θὰ περιεπλέκοντο ἔτι περισσότερον, ὁ Βαρδάρης θὰ ἀπέκτα καὶ τρίτον διεκδικητήν, τὴν Σερβίαν ἡ ὁποῖα μέχρι τότε οὐδὲν δικαίωμα ἀξίωνε ἐπὶ τοῦ Βαρδάρη, ὁπότε ἄντε νὰ βγάλης ἄκρην, κοινῶς βρᾶσε ρίζι. .
    Τὸ ὀρθὸν εἶναι νὰ γίνῃ μία διμερὴς συμφωνία μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Βουλγαρίας ὤστε ἑκαστος νὰ λάβῃ ὅ,τι τοῦ ἀνήκει, νὰ λήξῃ ἐκεῖ τὸ θέμα καὶ νὰ δοθῆ ἔνα τέλος εἰς τὴν περὶ “μακεδονίας” μαλακίαν καὶ εἰς τὰς ὀρέξεις τῶν Σκιπταρίων, τῶν ἐσχάτως διακατεχομένων ἀπὸ ὀνειροπολικὰς ἐξάρσεις.

    • Τὸ ζήτημα Νικόλαε δὲν εἶναι τόσο …μικρὸ σὲ χρονικὴ διάρκεια. Εἶναι ἐμμονικὸ καὶ περιορισμένο τὸ νὰ βλέπουμε τὴν ἱστορία μόνον σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὰ γνωστά μας χρονικὰ ὅρια.
      Τὰ ὅσα καταθέτεις ἔχουν λογική, ἀλλὰ πάντα ἐντὸς τῶν πλαισίων ποὺ σοῦ προανέφερα.

Leave a Reply to ΦιλονόηCancel reply