Περὶ κυνοκεφάλων
Οἱ δοξασίες περὶ κυνοκεφάλων δὲν παρουσιάζονται γιὰ πρώτη φορὰ στὰ ἁγιολογικὰ κείμενα, ἑλληνικὰ καὶ λατινικά, ποὺ σχετίζονται μὲ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου.
Ἡ παρουσία τους καὶ ἡ ἀναφορὰ σὲ αὐτοὺς εἶναι ἤδη γνωστή, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα.
Στοὺς κυνοκεφάλους ἀναφέρεται ὁ Ἡρόδοτος, ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοφάνης, ὁ Λουκιανός, ὁ ἰατρὸς Γαληνὸς κ.ἄ.Σύμφωνα μὲ μίαν λαϊκὴ δοξασία καὶ παράδοση, οἱ κυνοκέφαλοι μετεῖχαν ἀκόμη καὶ στὸ κτίσιμο τοῦ πύργου τῆς Βαβέλ.
Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ διέσπειρε παντοῦ κι ἐκτὸς Ἑλλάδος τὶς παραδόσεις περὶ σκυλοκεφάλων, εἶναι ὁ ψευδο-Καλλισθένης, ὁ ὁποῖος ἔγραψε καὶ διέδωσε παντοῦ τὴν λεγομένη «φυλλάδα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου». Ἕνα ἀνάγνωσμα πολὺ ἀγαπητὸ καὶ προσφιλὲς στὸν λαό. Τὸ δημῶδες αὐτὸ βιβλίο ἤσκησε μεγάλην ἐπίδραση, ὄχι μόνον στὸν ἑλληνικὸ λαό, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλους λαοὺς τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσεως, στοὺς ὁποίους ἐδιαδόθη, μὲ σχετικὲς μεταφράσεις.
Συμφώνωε μὲ τὴν φυλλάδα αὐτήν, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἀφοῦ πέρασε τὰ σύνορα τῆς Ἰνδικῆς, στὴν Ἀσία, ἔφθασε στὰ βάθη τῆς ἐρήμου, ὅπου συνήντησε τὶς Ἀμαζόνες καὶ τοὺς Κυνοκεφάλους, τοὺς πελωρίους αὐτοὺς ἀνθρωποφάγους.
Τέλος δὲ ἔφθασε στοὺς κήπους τοῦ Παραδείσου.
Ἰδοῦ πῶς περιγράφει τὸ γεγονὸς ἡ ἐν λόγῳ φυλλάς:
«Καὶ ἦλθαν εἰς τὸν τόπον τῶν Σκυλοκεφάλων. Αὐτοὶ οἱ Σκυλοκέφαλοι, ὅλον τους τὸ κορμὴ εἶναι ὡσπὲρ ἀνθρώπου καὶ τὸ κεφάλιόν τους ἐνὶ σκυλικὸν καὶ λαλοῦν φωνὴν ἀνθρωπινήν, καὶ ἄλλην φορὰν βαβίζουν ὡς σκύλοι, σκυλινά.».
Ἀρχιμανδρίτου Φιλαρέτου Ναπ. Σπανοπούλου,
ἱεροκήρυκος ἱερᾶς μητροπόλεως Ἠλείας
Φωτογραφίες
Α). Ἄγαλμα τοῦ αἰγυπτιακοῦ θεοῦ Anubis, μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ, στὸ Μουσεῖο Βατικανοῦ
Β). Ὁ ἅγιος Χριστόφορος ὡς κυνοκέφαλος (ἑορτάζεται κάθε χρόνο στὶς 9 Μαΐου), φορητὴ εἰκόνα στὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖον Ἀθηνῶν.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.