Ἱερὸν Προσκύνημα Βορείου Ἠπείρου

Χιμάρα (ἣ Χειμάῤῥα)!!!

Ἀπίστευτος τόπος ποὺ σὲ κάνει ἀπὸ μόνος του λεοντάρι!

Ἐκεῖ κατέφυγαν κάμποσα παλληκάρια τοῦ Πολεμάρχου Γεωργίου Καστριώτου.

Ἐκεῖ μετρᾶμε ἑπτὰ Ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῆς Τουρκίας.

Μᾶς ἐπλησίασε ἕνας γηραιὸς κάτοικος, λέφοντάς μας: «103 χρόνια! Περιμένουμε τὴν Ἀντάμωση, 103 χρόνια (ἀπὸ τὸ 1914) εἴμαστε χωρισμένοι ἀπὸ τὴν μάννα Ἑλλάδα».

Ἑλληνικὸ Σχολεῖο μόνον Δημοτικὸ καὶ Γυμνάσιο.
Λύκειο ἀπαγορεύεται!

 

Πανάρχαια Ἑλληνικὰ τείχη ἐπάνω στὸ Κάστρο.

Ὁ γκρεμισμένος Τάφος ἑνὸς φονευθέντος Σπυρομίλιου (τὸ 1944) πίσω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πάντων.

Δὲν ἀναγράφεται κάτι ὁπουδήποτε περὶ Ἑλλάδος στὴν τουριστικὴ ἐπιγραφὴ (μόνον ἡ ἀρχαία Χαονία ἀναφέρεται, ποὺ εἶναι φυσικὰ ἡ Βόρειος Ἤπειρος).

Ὅσοι ἀπέμειναν Ἕλληνες μάχονται νὰ διατηρήσουν τὴν ἑλληνικότητα τοῦ τόπου (ἤδη ἔχουν μειωθεῖ σὲ 50% τοῦ πληθυσμοῦ).

Φοινίκη, Βουθρωτόν!!!

 

Δίπλα στοὺς Ἁγίους Σαράντα ἡ Φοινίκη τοῦ Κάδμου (πρωτεύουσα τῆς Χαονίας), μὲ πανάρχαια, πελώρια κυκλώπεια τείχη.

Στὸ πανέμορφο Βουθρωτὸ ἐπίσης Ἑλληνικὰ πολυγωνικὰ καὶ ὀρθογωνικὰ τείχη, ἀλλὰ ὅλα ἀναφέρονται ὡς Ῥωμαϊκά…

Τὸ θέατρον ἔχει λέει «greek» Στῦλ…

Νομίσματα μὲ τὴν κεφαλὴ τοῦ Διὸς καὶ μὲ τὸν Τρίποδα τοῦ Ἀπόλλωνος.

Ὑπῆρχε Ἀσκληπιεῖο.

Στὸ τέλος οἱ Ἅγιοι Σαράντα ἀπέναντι ἀπὸ τὸ κεφάλι τῆς Κερκύρας.

Βουλιαράτι – Δερβιτσάνη – Ἀργυρόκαστρον!!!

Οἱ Τάφοι τῶν Ἑλλήνων πεσόντων στὸν Ἑλληνο-Ἰταλικὸ πόλεμο (δέος καὶ συγκίνησις)!

Τὸ συντριβάνι μὲ τὸν Μαίανδρο καὶ τὴν Σημαία μας στὴν Δερβιτσάνη.

Στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Δερβιτσάνης παράστασις τοῦ Τρωικοῦ Πολέμου.

Τὸ Ἀργυρόκαστρον μνημεῖον Παγκοσμίου Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς.

Χάρτης κάτω ἀπὸ Ἀργυρόκαστρο (Ἀργυρινή) καὶ κάτω ἀπὸ Χιμάρα (γεμάτος ἑλληνικὰ χωριά).

Τὰ Ἰλλυρικὰ φῦλα ἀναφέρει ὁ ἀρχαῖος Γεωγράφος Σκύλαξ: Ἱεραστάμναι, Βουλινοί, Ὑλλοί, Μανιοί, Αὐταριᾶται, Ἐγχελεῖς, Ταυλαντίοι, Ὡρικοί.
Δὲν ἀναφέρονται στην περιοχὴ ἀρχαῖοι Ἀλβανοί.
Ἀρχαῖοι Ἀλβανοὶ ἀναφέρονται μόνον στὴν Κασπία-Καύκασο (σημερινὸ Ἀζερμπαϊτζάν).

Ἡ περιοχὴ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Βόρειο Ἤπειρο (Νότιος Ἰλλυρία) ὀνομάσθη Ἀλβανία ἀπὸ τοὺς Ἰταλούς. Monte Negro εἶπαν τὸ πιὸ ἐπάνω μέρος (Μαῦρο-Βούνιο) καὶ Monte Alba (Ἀσπρο-Βούνιο) τὸ ἀπὸ κάτω μέρος (ἔξ οὖ Alba-νία). Οἱ Ἀλβανοὶ ὅμως ὀνομάζουν ἑαυτοὺς Σκιπτὰρ καὶ τὴν Χώρα Σκιπερία, ἀπὸ τὸν Ἀετὸ (τὸν δικέφαλο ἀετὸ τῆς Βυζαντινῆς σημαίας τοῦ Καστριώτου-Σκεντέρμπεη, ποὺ ἔκαναν ἐθνικό τους Ἥρωα). Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀλβανῶν Ζόγου σὲ γράμμα του πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Ἑλλάδος γράφει πὼς ἡ Ἀλβανία εἶναι κόρη τῆς Ἑλλάδος!!!

Ἀρ-Βανίτης εἶναι ἑλληνικοτάτη λέξις, ποὺ σημαίνει βαδίζων ἐπὶ τοῦ χωραφίου (ἂρ + βαίνω), δηλαδὴ Γεωργο-Κτηνοτρόφος, ποὺ εἶναι καὶ ἡ κυρία ἀπασχόλησις τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς. Τὰ Ἀρβανίτικα εἶναι πανάρχαια Πελασγικά. Βλ. βιβλίον Λουκᾶ Μπέλλου «Αἱ τρεῖς ζῶσαι διάλεκτοι τῆς Ἑλληνικῆς» (Τσακώνικη, Ἀλβανική, Ἑλληνικὴ καθομιλουμένη). Ἂν σκεφθοῦμε ὅτι ὁ Ἑβραῖος Γιεχούντα ἔγραψε βιβλίο μὲ τίτλο «HEBREW IS GREEK», δηλαδὴ ὅτι τὰ Ἑβραϊκὰ εἶναι Ἑλληνικά, μὴ σᾶς κάνῃ ἐντύπωσιν πὼς τὰ ἀρβανίτικα εἶναι ἑλληνικά!

Εἴχαμε παρὰ πολλὲς διαλέκτους, μέχρι νὰ σχηματισθῇ ἡ κοινὴ Ἑλληνικὴ (ἐπὶ Ἑλληνιστικὼν χρόνων), ἡ ἁπλῆ καθαρεύουσα ποὺ λέμε, ἡ γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου.

Οἱ Ἀθηναῖοι τῆς Κλασικῆς περιόδου ἔλεγαν «βαρβαρική» τὴν γλῶσσα τῶν Πελασγῶν… Ἐνῶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἀθηναῖοι κατήγοντο ἀπὸ τοὺς Πελασγούς! Πελασγοὶ (πελαργοί), Λέλεγες (λελέκι=πελαργός, ἀποδημητικὰ περιπλανώμενα μεσογειακὰ φῦλα), Κᾶρες (κᾶρα=κεφαλή, κρανίο-Κραναοί, κεφ-κιάφα-κιπὰ τὸ ἐβραϊκὸ καπελάκι κεφαλῆς), Κᾶρες εἶναι οἱ Κεφαλλῆνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ὅλοι αὐτοὶ μιλοῦσαν τὰ πανάρχαια ἑλληνικά, ποὺ ὁμοίαζαν βαρβαρικὰ στοὺς ἐκλεπτυσμένους, γλωσσικά, Ἀθηναίους. Π.χ. οἱ Ἐτροῦσκοι (Τοῦσκοι, Τυρρηνοί) εἶναι ἑλληνικότατο φύλο, ἀλλὰ δύσκολα διαβάζονται οἱ ἐπιγραφές τους. ΑΧΛΕ ὁ Ἀχιλλεύς, ΕΡΚΛΕ ὁ Ἡρακλῆς, ΑΠΟΥΛΟΥ ὁ Ἀπόλλων, ΑΡΤΟΥΜΕΣ ἡ Ἄρτεμις. Ἔχουν ὄνομα ΠΕΠΝ (Πέππας), ΠΕΘΟΥΝ (Μπεθάνης), ΒΕΝΖΙΛΕ (Βενιζέλος)…

Τά ὀνόματά μας πόσοι ὁμοιάζουν μέ τά ἀρχαία;
(Ἐδῶ βλέπετε Ἐτρουσκικὰ ὀνόματα ἀπὸ ἐπιγραφὲς πρὶν 2500 χρόνια).

Κι ἄλλα Ἐτρουσκικὰ ὀνόματα ποὺ χρησιμοποιοῦμε μέχρι σήμερα!

Οἱ Ῥωμαῖοι εἶπαν τοὺς Ἐτρούσκους Τούσκους (Τοσκάνη, Τόσκηδες αὐτοὶ ποὺ ἐπέρασαν πάλι ἀπέναντι, στὴν σημερινὴ Ἀλβανία, δηλαδὴ οἱ Ἀρβανίτες.).

Στάμου Ἀναστάσιος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Ἱερὸν Προσκύνημα Βορείου Ἠπείρου

  1. Δηλαδή το Βενιζέλος είναι όνομα (και μάλιστα ετρουσκικό), όχι επίθετο, απο το
    εβραικό μπενι ζελόν;

Leave a Reply to ΦιλονόηCancel reply