Μία μάννα…

Μία μάννα...Ξημέρωμα Κυριακῆς, πρὶν ἀπὸ τριάντα περίπου χρόνια κι ἐπέστρεφα ἀπὸ τὴν Χαλκιδικὴ στὴν Θεσσαλονίκη. Τὸ πρῶτο φῶς μὲ ηὗρε κοντὰ στὰ Μουδανιά. Μία σκηνὴ στὸν δρόμο μὲ ἔκανε νὰ σταματήσω. 

Ἕνα σκυλάκι σκοτωμένο, κτυπημένο ἀπὸ αὐτοκίνητο, ἕνα περίπου μέτρο μέσα στὴν ἄσφαλτο κι ἀπὸ ἐπάνω ἡ μάννα του νὰ τὸ μυρίζῃ. Γύρω της χοροπηδοῦσαν πέντε ἢ ἕξι κουτάβια. Ἔμοιαζε κάτι σὰν τελετή. Δὲν ἤξερα ὅτι τὰ ζῷα ἀντιλαμβάνονται τὸν θάνατο. Ἐκράτησε μερικὰ λεπτὰ καὶ ὕστερα ἡ σκύλα ἐγύρισε κι ἐστράφη ἀργὰ πρὸς τὰ χωράφια, μὲ τὰ μικρὰ νὰ τὴν ἀκολουθοῦν.

Ἑτοιμάσθηκα νὰ φύγω ὅταν ἐξ αἴφνης τὴν εἶδα νὰ κοντοστέκεται καὶ νὰ κυττάζῃ πίσω. Ἔδειχνε νὰ σκέπτεται κάτι, κάτι ποὺ δὲν φαινόταν ὅτι μποροῦσε νὰ ἀποφασίσῃ. Ἐστάθη ἔτσι γιὰ λίγην ὥρα καὶ μετά, μὲ σίγουρα βῆμα, ἐγύρισε πίσω στὸ πεθαμένο μικρό. Σὰν νὰ ἤξερε πλέον τί ἔκανε, τὸ ἔπιαστε μὲ τὰ δόντια της, τὸ ἐσήκωσε καὶ τὸ μετέφερε δύο μέτρα ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἦταν πεσμένο. Ἀκριβῶς ἐκεῖ ποὺ ἐτελείωνε ἡ ἄσφαλτος καὶ τὸ χῶμα καὶ ἄρχιζε τὸ χορτάρι. Ἐκεῖ ποὺ τὰ αὐτοκίνητα δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ τὸ ξανακτυπήσουν. Τὸ ἐκύτταξε γιὰ λίγο, τὸ ἐμύρισε μίαν τελευταία φορὰ καί, μετά, ἐγύρισε καὶ ἀπεμακρύνθη μὲ γρήγορο βῆμα. Ἔμεινα νὰ τὴν κυττῶ μέχρι ποὺ ἐχάθη ἀπὸ τὰ μάτια μου.

Ἀπὸ τότε, ὅταν θέλω κάτι νὰ πῶ γιὰ τὴν μάννα, λέω αὐτὴν τὴν ἱστορία.

Ἕρμιππος Ἑρμιππίου

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply