Στὴν φωλιὰ τοῦ Φιδαετοῦ (Circaetus gallicus) κάπου κρυμμένη στὰ δάση τῆς Καστοριᾶς.
Μιὰ μητέρα ποὺ ἀξίζει ὅλα τὰ μπράβο τοῦ κόσμου.

Ὁ Φιδαετός, σὲ ἀντίθεση μὲ πάρα πολλὰ ἄλλα πτηνά, κλωσσᾶ τὰ αὐγά του γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἐνάμιση μῆνα.
Κατόπιν συνεχίζει νὰ μὴν ἐγκαταλείπῃ τὴν φωλιά.
Μόνον ὅταν γίνουν τὰ μικρὰ δύο μηνῶν ἀρχίζει νὰ φεύγῃ γιὰ κάποιες ὦρες, ὥστε νὰ εὕρῃ τροφὴ γιὰ τὰ μικρά της, ἀλλὰ  καὶ γιὰ τὴνἰδία.
Τρεισίμιση μῆνες λοιπὸν εἶναι καθηλωμένη στὸ ἴδιο σημεῖο, ὅπως τὴν βλέπετε στὴν φωτογραφία ποὺ ἔβγαλα σήμερα.

Εἶχα τὴν τύχη νὰ τὴν βρῶ τὴν στιγμὴ ποὺ κάθησε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν φωλιά.
Ἀπὸ τότε ἔχουν περάσει περίπου 40 ἡμέρες καὶ σήμερα ἀπεφάσισαν νὰ ἐπισκεφθῶ καὶ πάλι τὴν φωλιά, κρυμένος φυσικὰ πολὺ καλά, ὥστε νὰ μὴ γίνῃ αἰσθητὴ ἡ παρουσία μου.
Τὴν ἐρχομένη ἑβδομάδα περιμένω καὶ τὴν ἐκκόλαψη τῶν μικρῶν φιδαετῶν.

Συγχαρητήρια φυσικὰ πρέπει νὰ ποῦμε καὶ στὸν στοργικὸ πατέρα, τὸν ἀκούραστο αὐτὸν κουβαλητή, ποὺ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα κουβαλᾶ τροφὴ γιὰ τὴν σύντροφό του καὶ ἀργότερα καὶ γιὰ τὰ παιδιά του.
Μὲ τέτοιους ἀκούραστους καὶ στοργικοὺς γονεῖς, οἱ μικροὶ φιδαετοὶ ἔχουν πολλὲς πιθανότητες νὰ ἐπιζήσουν, νὰ μεγαλώσουν καὶ νὰ συνεχίσουν νὰ κοσμοῦν μὲ τὴν ὀμορφιά τους τὸν ἑλληνικὸ οὐρανό.

Καπουργᾶς Κωνσταντῖνος