Δικαίωμα τῶν πολυεθνικῶν νὰ ἁρπάζουν…

Τὰ ἰσχυρότερα καὶ ἱκανότερα κοράκια τοῦ κόσμου
(Συνεπικουρούμενα ἀπὸ ἐντοπίους δοσιλόγους καὶ μαυραγορῖτες!)

Ἐνάντια σὲ ἕναν διεφθαρμένο καὶ ἀνίκανο
(ποὺ ὅμως παλεύει γιὰ τὸ δικαίωμα τῆς χώρας του νὰ ἀνήκῃ
σὲ αὐτὴν ὁ ὀρυκτός της πλοῦτος – κι ὄχι στὴν Νέα Τάξη).

Αὕτη εἶναι ἡ πραγματικότης στὴν Βενεζουέλα τώρα…

Τὸ ἴδιο ἔργο τὸ εἴδαμε κάποτε στὴν Χιλή:  Πὺ τῆς ἅρπαξαν οἱ πολυεθνικὲς – ἐν μέσῳ ὑποκινουμένων «λαϊκῶν ἐξεγέρσεων» – τὰ ὀρυγεία χαλκοῦ, ἀφοῦ πρῶτα ἡ CIA ἐξηγόρασε τοὺς προδότες συνδικαλιστὲς τοῦ τομέως Μεταφορῶν, ὥστε νὰ προκληθῇ τεχνητὴ ἔλλειψις τροφίμων καὶ ἀγαθῶν.

Τὸ ἴδιο ἔργο εἴδαμε, πρόσφατα, στὴν Γιουγκοσλαυΐα, ποὺ τῆς ἅρπαξαν οἱ πολυεθνικὲς κάθε κρατικὴ περιουσία, ὑποκινώντας «θρησκευτικὲς διενέξεις» καί, καταλήγοντας σὲ βομβαρδισμούς, εἰσβολή, διαμελισμό…

………………………………………………………………………………..

Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται, τώρα, εἶναι ἁπλό:

Ὅταν μία χώρα εἶναι στοχευμένη γιὰ τὸν μή-ἰδιωτικοποιημένο ἐθνικὸ πλοῦτο της, μέ ποιόν τρόπο θά μπορέση νά τόν διατηρήσῃ κάτω ἀπό λαϊκό ἔλεγχο;

Μέ ἕναν δημοκρατικό Μαδοῦρο ποῦ θά ἔχηι, στὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα, νά ἀντιμετωπίσῃ μίαν ξενόδουλο ἀντιπολίτευση;

Ἢ μέ ἕναν Στάλιν πού θά εἶχε φροντίση, προληπτικά, νά στείλῃ τά «εὐεπίφορα ῥεμάλια» νά φτιάχνουν παγάκια στήν Σιβηρία, πρίν νά συσπειρωθοῦν γύρω ἀπό κάποιον ξεπουληματία, συνωμότη Γιέλτσιν;

Ὁ πρῶτος εἶναι τελειωμένη ὑπόθεσις…
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν κατάφερα τὸ καθεστώς του νὰ προστατεύσῃ τὴν ἀξία τοῦ νομίσματος καὶ νὰ ἀποτρέψῃ τὴν ἀξία τοῦ νομίσματος καὶ νὰ ἀποτρέψῃ τὴν κατακόρυφη ἀπαξίωση τῆς διεθνοῦς ἰσοτιμίας του, δὲν μπορεῖ νὰ κάνῃ κάτι.
Ἁπλᾶ, θὰ μετατρέψη, σταδιακά, τὴν εἰκονικὴ φτώχεια σὲ πραγματικὴ ἐξαθλίωση.

Ἂν μποροῦσε, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, νὰ γίνῃ «Στάλιν», νὰ κηρύξῃ στρατιωτικὸ νόμο καὶ νὰ ἐκτελέσῃ τὰ ἐγχώρια πρακτόρια καὶ τοὺς μαυραγορίτες (ποὺ χρηματοδοτῶνται ἀπὸ τὴν ΝSA, γιὰ νὰ συσσωρεύουν καὶ νὰ κρύβουν τρόφιμα καὶ ἀγαθὰ πρώτης ἀνάγκης), τὸ παιχνίδι θὰ τὸ κέρδιζε. Ἀλλὰ ἐντελῶς προσωρινά. Καθὼς θὰ ἐπακολουθοῦσε εἰσβολὴ καὶ «ἀνθρωπιστικοὶ βομβαρδισμοί» -Γιουγκολαυϊκοῦ τύπου- στὸ ὄνομα τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων»…
Μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ ΟΗΕ, βεβαίως-βεβαίως…

Κοντολογίς, οἱ λαοὶ ποὺ πραγματικὰ θέλουν τὴν ἀνεξαρτησία τους (καὶ κατοικοῦν σὲ χῶρες «στοχευμένες» γιὰ τὸν πλοῦτο τους) ὀφείλουν νὰ ἐπινοήσουν νέες δομὲς καὶ πολιτικὲς διαρθρώσεις, πέρα ἀπὸ τὸ δίπολο «ἀστικὴ δημοκρατία ἢ στρατιωτικὴ χούντα», γιὰ τὴν αὐτοπροστασία τους.

Καὶ ἡ ἰδέα μιᾶς «παλλαϊκῆς ἀμύνης» δὲν μπορεῖ νὰ εὐσταθήσῃ ὅταν αὐτὴ ἑδράζεται ἀποκλειστικὰ σὲ «κρατικομονωπωλιακό» ἢ «ἐλευθερο-οἰκονομικό» ὑπόστρωμα – ἐκεῖ θὰ εὐδοκιμήση τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε»καὶ ἡ κατάληξις θὰ εἶναι, ξανά, μία τελικὴ ἐμφυλία ἀναμέτρησις σὲ κάποιον Γράμμο…

Ἕνας εἶναι ὁ ἐχθρὸς – κι αὐτὸς δὲν εἶναι ὁ «καπιταλισμός».
Οὔτε ὁ «κομμουνισμός»…
Εἶναι ἡ Νέα Τάξις.

Ποὺ στόχος της δὲν εἶναι ἡ Ὑπεραξία…
Ἀλλὰ ἡ Ἁρπαγὴ κι ὁ Ἐκμηδενισμός.

Διονύσιος Χοϊδᾶς
7 Μαΐου 2017

ἐπιμέλεια κειμένου Φιλονόη καὶ Φίλοι

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply