Βλέπουμε ἐποικισμὸ ἀλλὰ ὄχι κοινωνίες δούλων!!!

Βλέπουμε ἰσλαμοποιήσεις τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, ἀλλὰ οὐδέποτε τὸ νομικὸ πλαίσιο ποὺ τὶς ὑποστηρίζει.
Βλέπουμε ἀλλοιώσεις τῶν κοινωνιῶν, ἀλλὰ οὐδέποτε αὐτοὺς ποὺ κινοῦν τὰ νήματα καὶ ἐπιβάλλουν αὐτὸ τὸ μόρφωμα.

«…Ὁ Σόρος εἶναι αὐτὸς ποὺ μὲ τὶς open society πολιτικές του δημιουργεῖ «χρωματιστὲς ἐπαναστάσεις» (δὲς ἐδῶ).
Καταλαβαίνει ὅτι πάντοτε μετανάστευαν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ πράγμα μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀνθρώπων νὰ καταφθάνουν στὴν Εὐρώπη, δὲν ὑπῆρχε.
Ὁ Σόρος θέλει νὰ φτιάξῃ μία Εὐρώπη χωρὶς ἐθνικὴ ταυτότητα καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι συνωμοσία.
 Ἀρκεῖ νὰ κυττάξῃ κάποιος στὶς ὁμιλίες του καὶ τὶς ἐνέργειές του.
Τοῦ φαίνεται ἐπίσης πολὺ παράξενο γιατὶ ἀραβικὲς χῶρες δὲν φτιάχνουν πόλεις γιὰ τοὺς πρόσφυγες…»

Πίσω ἀπὸ τὴν «μεταναστευτικὴ κρίσιν» ὁ Soros!

Βιομηχανικοῦ ἐπιπέδου δουλεμπορία ὡς …«μετανάστευσις»!!!

Βλέπουμε τὰ Δημόσια Ταμεία ὅλων τῶν Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν νὰ ἀδειάζουν, ἀλλὰ ἐμεῖς κυττᾶμε μόνον τὶς παροχὲς πρὸς τοὺς ἐποίκους.
Βλέπουμε τοὺς ἰθαγενεῖς Εὐρωπαίους νὰ «στοιβάζονται» στὶς Πατρίδες τους «προστατευόμενοι» ἀπὸ τὴν …«τρομοκρατία», ἀλλὰ ἀδυνατοῦμε νὰ δοῦμε τὸ πόσο …χρήσιμη εἶναι αὐτὴ ἡ …«τρομοκρατία» σὲ τοκογλύφους ποὺ σχεδίασαν κοινωνίες στοιβαγμένων δούλων.
Βλέπουμε τὴν ἀστυνόμευσιν, τοὺς δικτατορικοὺς νόμους, τὸν περιορισμὸ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων,
τὶς διώξεις κατὰ τοῦ «Μετώπου τῆς Κοινῆς Λογικῆς», τὴν φίμωσιν κατὰ τοῦ λόγου (κι ὄχι μόνον τοῦ ἀντιλόγου), τὴν ἐπιβολὴ μίας νέας, παγκοσμίου, δικτατορίας, ἀλλὰ ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς πρῶτοι καὶ προθυμότεροι δοῦλοι εἴμαστε ἐμεῖς, ἐφ΄ ὅσον ἀν τὶ νὰ πολεμήσουμε τὸν μηχανισμό, πολεμοῦμε τὸ …«σύμπτωμά του» ποὺ λέγεται (ἐπισήμως) «μετανάστευσις».

Βλέπουμε τὴν Δικαιοσύνη, σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη (μὰ πρωτίστως ἐδῶ) νὰ …«δικαιολογῇ» κάθε ἀνελεύθερο νομομαγείρευμα, ἀλλὰ οὐδέποτε κατανοήσαμε πὼς ἡ Δικαιοσύνη ὑπηρετοῦσε (ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν) τὰ συμφέροντα τῆς ἑκάστοτε ἐξουσίας, εἰς βάρος τῶν λαῶν, ἐλπίζοντας διαρκῶς, κατὰ βάθος, πὼς ἴσως, κάποτε, κάπου μέσα στὴν …«τύφλα» της νὰ λειτουργήσῃ καὶ ὑπέρ μας.
Βλέπουμε μίαν Εὐρώπη – φυλακή,
ἀλλὰ δὲν βλέπουμε πὼς ἔχουμε πρῶτοι ἐμεῖς συμβιβασθῇ στὸ νὰ παραμένουμε σὲ μίαν Εὐρώπη, ἀνεξαρτήτως τῶν πραγματικῶν μας Ἐθνικῶν κι ἀτομικῶν συμφερόντων καί, διαρκῶς, εἰς βάρος τῶν πραγματικῶν μας ἀναγκῶν.
Βλέπουμε (ἀκόμη, δυστυχῶς μας) τὸν κομματικὸ μηχανισμὸ ποὺ μᾶς θίγει (ἰδεολογικῶς, συνειδησιακῶς, ἐθνικῶς), ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ δοῦμε τὸ ὅτι αὐτὸς ὁ μηχανισμός, ἀπὸ μόνος του, ἐτράφη καὶ τρέφεται ἀπὸ …ἐμᾶς, ἐφ΄ ὅσον κάπου στὸ βάθος τοῦ μυαλοῦ μας ἀκόμη σὲ κάτι …ἐλπίζουμε!!!

«…Τὸ ΔΝΤ χαίρεται καὶ ἀπολαμβάνει τὴν αὐξημένη ῥοὴ …«μεταναστῶν» (ὄχι προσφύγων, νὰ τὸ ἐνθυμούμεθα!!!- ἐφ΄ ὅσον μόλις τὸ 5-10% τῶν εἰσερχομένων εἶναι πραγματικοὶ πρόσφυγες!!!), διότι, κατὰ πῶς ἀναφέρεται στὶς τελευταῖες του ἐκθέσεις, αὔξησις τῆς μεταναστεύσεως σημαίνει …ἀνάπτυξις!!!
(Ναί, ἀπὸ τοὺς …«ἐπενδυτές» ποὺ ἀναμένει ἡ τασία θὰ ἔλθη αὐτὴ ἡ …«ἀνάπτυξις»!!!)…»

Δοῦλοι ἐν ἀφθονίᾳ!!!

ΕΟΖ καὶ σύγχρονοι ΔΟΥΛΟΙ μὲ ὑπογραφὴ Τσίπρα, κατ’ ἐντολὴν Soros!!!

Κι ἐμέναν μὲ ἐνοχλοῦν οἱ στρατιὲς τῶν Ταλιμπάν, ποὺ μᾶς ἐπιβάλλονται ὡς …«πρόσφυγες». Ἴσως μάλιστα περισσότερο ἀπὸ πολλοὺς ἄλλους πατριώταρους κι ἑλληναράδες, ἀλλὰ προσπαθῶ, ὅσο μπορῶ, νὰ κυττῶ ἐκεῖ ποὺ συμβαίνει τὸ κακὸ κι ὄχι στὰ ἀπόνερά του.
Καὶ τὸ κακὸ δὲν συμβαίνει στὰ σύνορα ἀλλὰ σὲ αὐτοὺς ποὺ διατάσσουν νὰ ἀνοίξουν τὰ σύνορα, καθὼς καὶ στὰ κοπρόσκυλα, τὰ ἐγχώρια, ποὺ ἐντελῶς δουλοπρεπῶς σκύβουν τὸ κεφάλι καὶ δέχονται κάθε ἀνθελληνικὴ ἀπόφασιν δίχως ἀντιῤῥήσεις, μὰ καὶ στοὺς ἐμμίσθους πράκτορες ποὺ παραμένουν «πανταχοῦ παρόντες καὶ πανέτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίσουν κάθε ἀντίστασιν», χρησιμοποιώντας τὰ νομομαγειρευτικὰ μορφώματα.

Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸν στρατιώτη, μὰ στὸν στρατηγό.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸν γονέα, ποὺ ἀρνεῖται νὰ ἐκθέσῃ τὰ παιδιά του σὲ κινδύνους, ἀλλὰ σὲ αὐτὸν ποὺ ἐκπαίδευσε τὸν κάθε γονέα νὰ βλέπῃ τὴν ἀ-παιδεία ὡς ἀναγκαία καί, τελικῶς, μόνον τὸ μέρος τοῦ προβλήματος κι ὄχι τὸ σύνολόν του.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸ παιδὶ ποὺ χειραγωγεῖται καὶ ἐκπαιδεύεται γιὰ νὰ λειτουργήσῃ ὡς τέλειος δοῦλος, στὸ ἐπερχόμενον κοινωνικὸ μόρφωμα, ἀλλὰ σὲ ἐμᾶς ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε τὸν μηχανισμὸ δουλοποιήσεως τῆς ἀνθρωπότητος.

«…Σκοπὸς τῆς δημοσίου παιδείας εἶναι ἡ κοινωνικὴ χειραγώγησις καὶ ὄχι νὰ βοηθήσῃ τὸν μαθητὴ νὰ ἀνακαλύψῃ τὸν ἑαυτό του καί τὶς δυνάμεις του. Τὸ Occasional Letter, ξεκινᾶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν βάση καὶ συνεχίζει: Δὲν θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ κάνουμε τοὺς ἀνθρώπους, ἢ τὰ παιδιά τους, φιλοσόφους, ἢ ἀνθρώπους τῆς μαθήσεως, ἢ ἀνθρώπους τῆς ἐπιστήμης. Δὲν ὀφείλουμε νὰ δημιουργήσουμε συγγραφεῖς, ἐκδότες, ποιητὲς ἢ ἀνθρώπους τῶν γραμμάτων. Δὲν θὰ ψάξουμε γιὰ ἐκ γενετῆς καλλιτέχνες, ζωγράφους, μουσικούς, δικηγόρους, γιατρούς, ἱερεῖς, πολιτικούς, δημοσίους ἄνδρες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ὑπάρχουν ἤδη ἄφθονοι. Τὸ καθῆκον ποὺ ἀναλαμβάνουμε, εἶναι πολὺ ἁπλὸ καὶ πολὺ ὄμορφο, νὰ ἐκπαιδεύσουμε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ μιὰ καλλίτερη ζωή, ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκονται. Ἔτσι θὰ ὀργανώσουμε τὰ παιδιά μας καὶ θὰ τὰ μάθουμε νὰ κάνουν καλλίτερα, τὰ πράγματα ποὺ οἱ γονεῖς τους δὲν τὰ κάνουν καὶ τόσο καλά, στὸ σπίτι, στὴν ἐργασία καὶ στὴν φάρμα….»

Ῥοκφέλερ καὶ κοινωνικὸς ἔλεγχος μέσῳ τῆς παιδείας

Τὸ πρόβλημα συνοπτικῶς δὲν εἶναι στὸ ἐὰν ἐπιφορτίζουν μὲ ἐπὶ πλέον, ἀγνώστους κινδύνους, ὅλην τὴν κοινωνία μας, ἀλλὰ σὲ τὶ ἀκριβῶς «χρησιμεύουν» αὐτοὶ οἱ νέοι κίνδυνοι.

Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸν πολίτη, ποὺ ἐψήφισε (ἐὰν ἐψήφισε) τὸ Χὶ ἢ τὸ Ψὶ κόμμα, ἀλλὰ τὸ ποίου ἐντολὲς ἐκτελοῦν αὐτὰ τὰ κόμματα καὶ ποιὸς ἀσκεῖ τὴν ἀναγκαία προπαγάνδα, γιὰ νὰ πείσῃ τὸν κάθε ψηφοφόρο νὰ παραμείνῃ ἀδρανής.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸ ἐὰν ὁ γείτονάς μου εἶναι διεθνιστὴς ἢ ἠλίθιος, ἀλλὰ στὸ ποιὸς φροντίζει νὰ παραμένῃ διεθνιστὴς ἢ ἠλίθιος ὁ γείτονάς μου, μὰ καὶ τὸ τὶ ἐξυπηρετεῖ.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὶς ὑπερφορολογήσεις ἀλλὰ στὸ γιατὶ ἐπιβάλλονται.

Τὸ πρόβλημα, στὴν πραγματικότητα, δὲν εἶναι ἡ «μεταναστευτικὴ πολιτική» τῆς Ἡνωμένης Εὑρώπης μας ἢ τῶν ξεπουλημένων ἀνθρωποειδῶν ποὺ τὴν ἐξυπηρετοῦν ἤ, τέλος πάντων στὸ ἐὰν κάποιοι εἶναι περισσότερο βλάκες, χρήσιμοι ἠλίθιοι ἢ συνωμότες, ἀλλὰ στὸ ποιὸν μηχανισμὸ χρησιμοποιοῦν κάποιοι γιὰ νὰ συμβαίνουν τὰ παραπάνω, ποὺ μὲ πρόσχημα αὐτά, παρουσιάζονται ὡς …«ἀναγκαία ἐξέλιξις» ὅλα τὰ ὑπόλοιπα.

Κι ὁ μηχανισμός, μᾶς ἀρέσει δὲν μᾶς ἀρέσει, εἶναι ἕνας: πολιτικὸ σύστημα.

Ὁ Soros ἀπαιτεῖ «ἄμεση δημοκρατία».

Ὅσο ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς κυττᾷ μόνον τὰ ἀπόνερα αὐτῆς τῆς μεθοδεύσεως, τόσο περισσότερο δοῦλοι θὰ καταντοῦμε.
Ὅσο περισσότερο ἀποδεχόμεθα, ἀνεχόμεθα, ἢ ἀκόμη καὶ θὰ χρησιμοποιοῦμε τὸ σημερινὸ πολιτικὸ μόρφωμα, τόσο περισσότερο θὰ αὐξάνεται τὸ βάρος τῶν ἁλυσσίδων μας.
Ὅσο περισσότερο θὰ κυττᾶμε τὸ …«δάκτυλο», τόσο περισσότερο τὸ «μυαλὸ καὶ τὸ χέρι» τῶν ἐμπευστῶν αὐτῆς τῆς κατάντιας θὰ ἐξακολουθῇ τὸ ὑβριστικό του ἔγκλημα εἰς βάρος τῆς Ἀνθρωπότητος, περιορίζοντας συστηματικῶς κάθε δυνατότητα ἀνακάμψεώς μας.

Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε τὸ ποιὰ ὀπτικὴ θὰ ἔχουμε.
Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε καὶ τὸ ἐὰν θὰ ὑποταχθοῦμε ἢ ὄχι.
Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε καὶ τὸ ἐὰν θὰ λειτουργήσουμε ὡς μέσα γιὰ νὰ τεθοῦν οἱ θεμέλιοι λίθοι ἐπαναδομήσεως τῶν κοινωνιῶν μας, διεκδικώντας ἐμπράκτως βαθμοὺς Ἐλευθερίας, ἢ ἐὰν θὰ παίζουμε σὲ ῥόλους ποὺ ἄλλοι μᾶς ὅρισαν.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Καὶ στὸ βάθος – βάθος, τὸ ἕνα, νέον, ἀνθρώπινον εἶδος:

Υ.Γ.2. Ξέρεις πόσο σημαντικοί κι ἀναγκαῖοι εἶναι οἱ πόλεμοι, γιά νά κρύψουν πίσω ἀπό τίς καταστροφὲς ποὺ ἐπιφέρουν, νεο-δούλους;

Υ.Γ.3. Θά ὁλοκληρωθῇ ἄρα γέ ὁ σχεδιασμός τους; Ἤ μήπως πάλι θά καταλήξουν ἐκεῖ ἀπό ὅπου ξεκίνησαν;

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply