Ὡραία ποὺ εἶναι νὰ «βγαίνῃ» ἡ χώρα στὶς ἀγορές…
Κι ἐφ΄ ὅσον βγαίνουμε στὶς ἀγορές, θὰ μποροῦμε ἐπὶ τέλους νὰ δανειζόμεθα.
Θὰ μποροῦμε, ἐπὶ τέλους, νὰ μᾶς ἐμπιστεύονται οἱ τοκογλῦφοι.
Θὰ μποροῦν ἐπὶ τέλους νὰ μᾶς κουνοῦν τὸ δάκτυλο ὅλοι οἱ μενουμεβρωπάκηδες, οἱ ἐγχώριοι νταβατζῆδες μά, κυρίως, τὰ κάθε εἴδους σαπρόφυτα, ποὺ εἰς ὑγείαν τῶν κορόιδων, ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες, προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρέος, δὲν ὑπάρχει χώρα…
Κοινῶς; Ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρεωμένη χώρα τί λόγο ὑπάρξεως ἔχει ἡ ἐγχώρια καμόρα;

Διαβάζουμε πολλὰ αὐτὲς τὶς ἡμέρες… Πάρα πολλά. Θετικά, ἀρνητικά, εἰρωνικά, ἄσχετα, σχετικά, προπαγανδιστικά…
Δὲν διαβάζουμε ὅμως κάτι γιὰ τὸ ἐὰν αὐτὸ τὸ ῥημάδι τὸ «χρέος» εἶναι ἀληθές…
Δὲν διαβάζουμε γιὰ τὸ ἐὰν αὐτὸ τὸ «βγαίνουμε στὶς ἀγορές» δηλώνῃ ἁπλῶς ἐξακολούθησιν τῆς πρωτέρας καταστάσεως καταστολῆς μας μέσῳ τοῦ ἀενάου δανεισμοῦ, ποὺ οὐδέποτε ἀποπληρένεται…
Δὲν διαβάζουμε γιὰ τὸ ἐὰν (πραγματικῶς) τώρα πιὰ ἢ πορεία μας, ὡς χώρας, θὰ εἶναι στατική, ἀνοδική, καθοδική, χαοτική, ἐλπιδοφόρος, ἢ καταστροφική…
Οὔτε ἐὰν ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικὸ εἶναι ἕνα βῆμα πρὸ τὴν ἀπελευθέρωσιν…
Οὔτε μαθαίνουμε γιὰ τὸ ἐὰν κάποιος ἀμφισβητῇ, στὸ σύνολόν του, ὅλο αὐτὸ τὸ μόρφωμα…
Οὔτε γιὰ τὸ ἐὰν τελικῶς μετά, ἀπὸ αἰώνων θυσίες, θὰ ἀλλάξῃ κάτι οὐσιαστικὰ στὶς ζωές μας…

Διαβάζουμε μόνον αὐτὰ ποὺ θέλουν «οἱ ἀγορές» (βλέπε καὶ τοκογλῦφοι) νὰ διαβάζουμε, σὲ ὅλες τὶς ἐκδοχές: μέσα στὸ εὐρῶ, ἔξω ἀπὸ τὸ εὐρῶ, πίσω στὴν δραχμή, ἔξω ἀπὸ τὴν δραχμή, μέσα στὸ δολλάριον, κάτω ἀπὸ τὸ δολλάριον…
Ὅ,τι ἐκδοχὴ θέλετε, ἀρκεῖ νὰ παραμένῃ διαρκῶς τὸ νόμισμά μας ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τῶν τοκογλύφων, ἐμεῖς μὲ μηδενικὴ αὐτάρκεια καὶ διαρκῶς σὲ ἐπίπεδα ἐξαρτήσεως ἀπὸ …ἐλεημοσῦνες!!!

Βέβαια… Λίγες ἡμέρες πρὶν τὸ Δ.Ν.Τ. (κεντρικὰ τῶν τοκογλύφων) ἐδήλωνε πὼς τὸ ἑλληνικὸ «χρέος» εἶναι ἐξαιρετικὰ μὴ βιώσιμον.

ΔΝΤ κατὰ …«χρέους» καὶ μία Εὐρώπη ποὺ …«χορεύει»!!!

πηγὴ

Κι ὅταν τὸ Δ.Ν.Τ. …κυττᾷ, σοῦζα ἅπαντες.
(Φαντασθεῖτε τὸ τὶ γίνεται ἐὰν …μιλήσῃ τὸ Δ.Ν.Τ….!!!)

Πῶς εἶναι λοιπόν δυνατόν νά «βγαίνουμε στίς ἀγορές» ἐμεῖς σήμερα, τήν ὥρα πού κατά τούς κεντρικούς τοκογλύφους τό «χρέος» εἶναι ἐξαιρετικά μή βιώσιμον;
Οἱ ἀπαντήσεις προσεχῶς ἀπὸ τὶς ἐξηρτημένες  κουδουνίστρες, ποὺ παπαγαλίζουν ὅποιαν κοτσάνα τοὺς ὑποδειχθῇ.
Στὸ μεταξὺ οἱ «ἀναλυτές» θὰ τρέχουν ἀσθμαίνοντας γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὰ …ἀδικαιολόγητα, οἱ «ἀναλύσεις» τους θὰ «παίζουν» ὁπουδήποτε, οἱ διάφορες ἐκδοχὲς θὰ ἀκούγονται καὶ θὰ παρουσιάζονται ὡς θέσφατα κι ἐμεῖς θὰ χάνουμε χρόνο μὲ κάθε εἴδους παπαρολογίες, ἐφ΄ ὅσον τὸ «χρέος» ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεώς του ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι μὴ βιώσιμον, μὰ πάντα ἀρκετὰ ὑψηλό, γιὰ νὰ «δικαιολογῶνται» οἱ κάθε εἴδους τοκογλυφικὲς ἐπιδρομές, τὰ νομομαγειρεύματα καὶ ἡ προπαγάνδα ποὺ τὰ ὑποστηρίζει.
Ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς ὅλη ἡ Δημόσιος περιουσία ἐλέγχεται ἀπὸ τὸ (τοκογλυφικῶν συμφερόντων) ΤΑΙΠΕΔ…
Ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς ὅλη ἡ Ἰδιωτικὴ περιουσία ἐλέγχεται ἀπὸ τὴν (τοκογλυφικῶν συμφερόντων) Ἀνεξάρτητο Ἀρχὴ Δημοσίων Ἐσόδων…
Ἐὰν συνυπολογίσουμε ἐπὶ πλέον πὼς σήμερα τὶς εἰσπράξεις, κατὰ τὸ (δικό της) δοκοῦν, τῶν ἰδιωτικῶν «χρεῶν» τὶς ἐπιβάλλει ἡ Ἀνεξάρτητος Ἀρχὴ Δημοσίων Ἐσόδων, ποὺ εἶναι κράτος ἐν κράτει…
…τότε μποροῦμε θαυμάσια νὰ κατανοήσουμε τὸ πόσο μᾶς ἐπεξεργάζονται ἅπαντες, ἀλλὰ πάντα …«νομότυπα»!!!

Πᾶμε λοιπὸν ξανὰ ἀπὸ τὴν ἀρχή.
«Βγαίνουμε», λέει, στὶς ἀγορές.
Μποροῦμε, λέει, νὰ δανειζόμεθα.
Μποροῦμε, λέει, νὰ περάσουμε πλέον σὲ ἀναπτυξιακὴ πορεία…
Λέει… λέν… θὰ λέν…

Ἡ ἀλήθεια;
Τὰ γνωστά μας πλέον «Δάνεια τῆς Ἀνεξαρτησίας», ποὺ εἶχαν ληφθῇ γιὰ νὰ ἀποπληρωθοῦν σὲ μικρὰ -ἀναλογικά- χρονικὰ διαστήματα, ἐνεχειριάζοντας τὰ Δημόσια ἔσοδα, ἀκόμη …ἀπλήρωτα εἶναι. Ἐπὶ σημιτιστᾶν «ἀποπληρώσαμε», λέει, ἕνα ἀπὸ αὐτά. (Δὲν θυμᾶμαι ποιό.).

«…Οἱ ἀντιπρόσωποι μας ἔφθασαν στὸ Λονδῖνο στὶς 26 Ἰανουαρίου τοῦ 1824, μὲ ἔξοδα (4.000 λίρες) ποὺ ἐκαλύφθησαν, ὡς δάνειον, ἀπὸ τὸν λόρδο Βύρωνα, διότι τὰ ταμεῖα τοῦ κράτους ἦσαν κενὰ χρημάτων.
Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Φιλελληνικοῦ Κομιτάτου τοῦ Λονδίνου ἦλθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τοὺς καταλλήλους τραπεζικοὺς οἰκους καὶ συνῆψαν συμφωνία χορηγήσεως δανείου.
Οἱ δανειστὲς ἦσαν οἱ: Loughman, O’ brien, Ellice καὶ Σία, μὲ ἐπίσημο ἀντιπρόσωπο τὸν τραπεζικὸ οἶκο Ῥικάρδο (ἤ Ῥίκορδ) ποὺ χορήγησαν δάνειον ἀξίας 800.000 λιρῶν.
Δάνειον ποὺ ὅμως στὴν συνέχεια (μετὰ τὴν συνθήκη τῆς Ἀνεξαρτησίας) κατέληξε νὰ ἀγορασθῇ ἀπὸ τὸν τραπεζικὸ οἶκο Rothschild-στὸ 94% τῆς ἀξίας τους καὶ μὲ 2% ἐπὶ πλέον προμήθεια!!!
Ἡ προμήθεια γιὰ τοὺς τραπεζίτες ἦταν 3%, τὰ ἀσφάλιστρα 1,5% καὶ ἡ διάρκεια ἀποπληρωμῆς τὰ 36 ἔτη….»

9 Φεβρουαρίου 1824. Τὸ πρῶτο μας …δάνειον!!!

Ἐὰν ὅμως ἀναλογισθοῦμε, ἐπὶ πλέον, πὼς τὸ 1824 καὶ τὸ 1825 δὲν εἴχαμε ἀκόμη ἐλεύθερον κράτος…
(Δὲν ὑπολογίζουμε τὸν Ἰμπραὴμ ποὺ κατέφθασε ἀργότερα…!!!)
Ἐὰν ἀναλογισθοῦμε πὼς ναὶ μὲν τὰ δάνεια τὰ πληρώνουμε, ἀλλὰ οὐδέποτε ἔφθασαν ἔως ἐδῶ…
Ἐὰν ἀναλογισθοῦμε πὼς πληρώσαμε μὲ πολὺ αἷμα (δύο ἐμφυλίους, διώξεις, φυλακίσεις, θανατώσεις πραγματικῶν Ἡρώων τῆς Ἐπαναστάσεως…) τὶς καταχρήσεις, γιὰ νὰ μὴν εὑρεθοῦν ἔνοχοι καὶ νὰ μὴν πληρώσῃ κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς τὰ ἐγκλήματα κατὰ τοῦ ἔθνους…
…μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε ἀκόμη καλλίτερα τὸ πόσο πλαστός, ἀνύπαρκτος καὶ ψευδὴς εἶναι ὁ ἐν λόγῳ μηχανισμὸς καταστολῆς μας ποὺ λέγεται «ἐξωτερικὸν δάνειον».

Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς καλὸ εἶναι νὰ μελετήσουμε (ἀκόμη καὶ τώρα) τὰ τῶν «ἐθνικῶν συνελεύσεων», ἐν ὅσῳ δὲν ὑφίστατο κράτος, ἀλλὰ ὑφίστατο ἀναγνώρισις αὐτοῦ τοῦ ἀνυπάρκτου κράτους ἐκ τῶν τοκογλύφων.
Δῆλα δή… Κράτος δὲν εἴχαμε. Νόμους δὲν εἴχαμε. Στρατὸ δὲν εἴχαμε. Ἀπελευθερωθέντα ἐδάφη δὲν εἴχαμε. Στρατηγοὺς δὲν εἴχαμε (διότι κατεδιώκοντο καὶ ἐφονεύοντο…!!!). Πολιτικοὺς καὶ Σύνταγμα καὶ Πολίτευμα δὲν εἴχαμε…
…ἀλλὰ εἴχαμε ἀναγνώρισιν Ἐθνικοῦ Φορέως καὶ δανειοδότησιν αὐτοῦ ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους!!!
Τουφεκαλεύρηδες ἀνέλαβαν τὴν ἐξουσία, μὲ τὶς πλάτες τῶν τοκογλύφων, ἐξοντώνοντας κάθε πιθανόν τους ἀντίπαλο, γιὰ νὰ δημιουργηθῇ κάποτε, κάπου, κάπως ἕνα κράτος, ὑπὸ τὴν προστασία (νταβατζιλίκι) τῶν «Μεγάλων Δυνάμεων» τῆς ἐποχῆς.
Παρακαλῶ;

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε βαθύτατα τὸ πόσο εὔκολο ἦταν τελικῶς, μὲ τὰ (ἀνύπαρκτα γιὰ ἐξυπηρέτησιν ἐθνικῶν θεμάτων) χρήματα τῶν δανείων νὰ ἐξοντωθοῦν ἅπαντες οἱ ἀντίπαλοι τῶν τοκογλύφων καὶ νὰ ἐπικρατήσουν τὰ γνωστά μας διαπλεκόμενα καθάρματα, ποὺ μᾶς ἐκληροδότησαν αὐτὸ τὸ μόρφωμα κράτος τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ἂς ἀνατρέξουμε στὰ ὅσα ἀρχεῖα τῶν πρώτων (ἂς ποῦμε) κυβερνήσεων ἐπέτρεψε ἡ ἀγαπημένη μας «Ἐθνικὴ Τράπεζα» τῶν Rothschild νὰ φθάσουν ἔως τὶς ἡμέρες μας. Ὅλο καὶ κάποιες ἀπαντήσεις θὰ λάβουμε.
Μὰ κι ἐὰν ἀκόμη δὲν λάβουμε ἀπαντήσεις, θεωρεῖται πλέον αὐτονόητον τὸ παράλογον καὶ ἀνύπαρκτον τοῦ «δανεισμοῦ» μας ἐκ τῶν «προστατῶν» μας καὶ τῶν ἐγχωρίων ἐκπροσώπων τους…

Ἕνα κράτος ποὺ οὐδέποτε ἀπηλευθερώθη κι ἕνας λαὸς ποὺ δὲν χορταίνει ψέμματα, προπαγάνδα καὶ παραμύθια.

Ἐὰν ἐπὶ σημιτιστὰν λοιπὸν ἐπετύχαμε, μόλις, νὰ «ἀποπληρώσουμε» τὸ ἕνα ἀπὸ αὐτά, τὰ πλαστὰ δάνεια, τρέχα καὶ γύρευε πότε, ἐάν, πῶς θὰ «ἀποπληρωθοῦν» τὰ ἀμέτρητα, γνωστὰ κι ἄγνωστα, ἐπόμενα δάνεια, ποὺ ἐλήφθησαν (πάντα στὸ ὀνομα τοῦ λαοῦ), γιὰ νὰ πληρώνονται τὰ προηγούμενα «χρέη», ποὺ ἀν τὶ νὰ ἀπομειοῦντο διαρκῶς πολλαπλασιάζοντο.
Κι ἐὰν ἐπὶ σημιτιστὰν ἀπεπληρώθη ἕνα ἀπὸ τὰ «Δάνεια τῆς Ἀνεξαρτησίας», τότε θεωρεῖται εὐνόητον πὼς τὰ ἐπόμενα αὐτῶν θὰ ἀποπληρωθοῦν …ποτέ!!!

Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Τὰ δάνεια εἶναι μηχανισμὸς δουλοποιήσεως τῶν λαῶν κι ὄχι μηχανισμὸς ἐπιλύσεως οἰκονομικῶν προβλημάτων μίας χώρας.
Αὐτὸ καὶ μόνον…

Πίσω ἀπὸ ἕνα μὴ βιώσιμο λοιπὸν δὲν κρύβεται ὅλη ἡ ἀλήθεια, ἀλλὰ μικρό της μέρος καὶ μόνον.

Ξεχνᾶμε λοιπὸν τὰ ἐὰν αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποία «βγαίνουμε» στὶς ἀγορὲς προέρχονται ἀπὸ τὸ «ὁμόλογο σαμαρᾶ» ἢ τὸ «ὁμόλογο φούφουτου»…
Κρατᾶμε μόνον  τὸ ἐρώτημα γιὰ τὸ ἐὰν ὅλες αὐτὲς οἱ παπαρολογίες εἶναι ἤ ὄχι ἀληθεῖς κι ἐὰν ἔχουν σὰν στόχο πράγματι τὸ νὰ ἀναπνεύσῃ ὁ λαὸς καὶ ἡ χώρα ἢ ἐάν, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, κερδίζουν κάποιοι τὸν ἀναγκαῖο χρόνο, πρὶν νὰ ἐπιβιβασθοῦν στὰ …ἐλικόπτερα!!!

Φιλονόη