3 Αὐγούστου 1944.
Σφαγὴ πέντε (5) νέων καὶ μιᾶς νέας τοῦ χωριοῦ Μαψῶ ἀπὸ τὴν ΟΠΛΑ τῆς Ἀρχαίας Κορίνθου!

Ὅταν ἡ Κόκκινη Τρομοκρατία σάρωνε τὴν Πελοπόννησο!

«Λαοὶ ποὺ δὲν γνωρίζουν τὴν Ἱστορία τους, δὲν θὰ ἀναγνωρίσουν καὶ ὅτι τὴν ξαναζοῦν!»

Τὴν 1η Αὐγούστου ἔγινε ἡ μεγάλη σφαγὴ τῶν Ἀραχναιωτῶν στὴν Ἀγνάντα τῆς Νέας Ἐπιδαύρου μὲ συμμετοχὴ δεκάδων μελῶν τῆς ΟΠΛΑ Ἀργολιδοκορινθίας (ἀνάρτησις 1ης Αὐγούστου: Θάβοντας τὶς ἀνθρωποσφαγὲς πίσω ἀπὸ τὸ «ἀριστερὸ ἠθικὸ πλεονέκτημα»).
Ὅταν τελείωσαν, ἐχωρίσθησαν πάλι σὲ μικρὲς ὁμάδες καὶ ξεκίνησαν γιὰ νέες ἀποστολές.

Ἀκολουθεῖ μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ, «Ἐλεύθερος Μωρίας» 1943-44», Τόμος Β΄.:

«Τὸ κλιμάκιο τῆς ΟΠΛΑ Ἀρχαίας Κορίνθου, ὑπὸ τούς: Ἀνάργυρο Τσιρίκη, Κώστα Σῆγα καὶ τὸν Μπιτσικλέρη (ψευδώνυμο), ὅταν ἐτελείωσαν μὲ τὴν σφαγὴ τῶν Ἀραχναιωτῶν στὴν Ἁγνάντα προχώρησαν βορειδυτικὰ καὶ τὴν νύκτα τῆς 2ας Αὐγούστου, λίγο πρὶν νὰ ξημερώσῃ, ἐκτύπησαν τὸ μικρὸ χωριὸ Μαψῶ.
Συνέλαβαν ἑπτὰ ἄτομα, ἐκ τῶν ὁποίων τέσσερα ἦσαν μέλη τῆς μεγάλης οἰκογενείας Οἰκονόμου, ποὺ ἦταν τότε ἁπλωμένη στὰ χωριὰ τῆς Ἀνατολικῆς Κορινθίας Μαψώ, Ἀθίκια καὶ Σολωμό.

Τὰ ὀνόματά τους: Παναγιώτης Θ. Κοντογιάννης, Χρῆστος Γ. Μπουλντᾶς, Παναγιώτης Γιώργαρης, Γεώργιος Π. Οἰκονόμου, Δημήτριος Κ. Οἰκονόμου, Κώστας Χ. Οἰκονόμου, Θεοφανὼ Χ. Οἰκονόμου…[…]

Σημείωσις
Δὲν πιστεύω ὅτι τοὺς ἐδιάλεξαν μὲ κλήρωση!

[…]…Τοὺς πέντε ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ κρατουμένους τοὺς ὁδήγησαν στὸ χωριὸ Καλέντζι καὶ τοὺς ἐφυλάκισαν στὸ σχολεῖο. Ἕνας ἐξ αὐτῶν, ὁ Παναγιώτης Γιώργαρης, ἦταν τυχερός. Τὸν ἄφησαν νὰ ἐπιστρέψῃ στὸν Μαψώ, ἐφοδιασμένο καὶ μὲ ἄδεια ἀπὸ τὸν τομεάρχη τοῦ ΕΑΜ…».
Οἱ 4 κρατούμενοι ποὺ ἀπέμειναν, ἐσφάγησαν τὴν ἐπομένη ἔξω ἀπο τὸ Καλέντζι.

Τὰ δύο νεαρὰ ἀδέλφια Οἰκονόμου, τὸν Κώστα καὶ τὴν Θεοφανώ, 23 καὶ 17 ἐτῶν ἀντίστοιχα, ἕνας ἀπὸ τοὺς συνοδοὺς τὰ ὁδήγησε στὴν Στιμάγκα. Ἐκεῖ ἐφυλακίσθηκαν στὸ ἐκκλησάκι τοῦ Προφήτου Ἠλία γιὰ ἕνα ἤ δύο βράδυα, πρὶν σφαγοῦν μαζὺ μὲ τοὺς ἄλλους στὸ Καμάρι, τὸν συνηθισμένο τόπο σφαγῶν στὴν Στιμάγκα.
Ἡ δεκαεπτάχρονη Θεοφανὼ ἐκακοποιήθη στὴν διάρκεια τῆς κρατήσεώς της, ἀλλά, ἐπὶ πλέον, ἔνας «ἀνικανοποίητος» σφαγέας ἀσέλγησε στὸ θερὸ ἀκόμη σῶμα της, ἀμέσως μετὰ τὴν σφαγή της.  

Σημείωσις
Δὲν γράφω τὸ ὄνομά του, γιὰ χάριν τῶν ἀπογόνων του.

[…]…Ὁ Χρῆστος Οἰκονόμου, πατέρας τοῦυ Κώστα καὶ τῆς Θεοφανοῦς, συνήντησε τοὺς ἄνδρες τῆς ΟΠΛΑ τὴν ὥρα ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ χωριὸ μὲ τὰ παιδιά του.
– «Ῥέ, ποῦ πᾶτε τά παιδιά; Ἀφῆστε τα κάτω!», λέει ὁ πατέρας, στὸν Τσιρίκη, ποὺ φαινόταν ὡς ἐπὶ κεφαλῆς.
– «Φίλε μου, μὴν φοβᾶσαι! Τὰ παίρνουμε γιὰ μίαν ἀνάκριση, ἀλλὰ θὰ σοῦ τὰ φέρουμε πίσω!», τοῦ λεει ὁ Τσιρίκης.
– «Ῥέ, ἀφῆστε τὰ παιδιά μου», ἐπιμένει ὁ πατέρας. Ἀλλὰ τίποτα. Τὸν ἔπεισε, τὰ πῆρε.
Ὅταν ἄλλαξε ἡ κατάστασις, ὁ πατέρας τῶν παιδιῶν πῆγε στὴν Ἀρχαία Κόρινθο, βρῆκε τὸν Τσιρίκη καὶ τοῦ λέει:
– «Θέλω νὰ μῦ πῇς ποῦ παρέδωσες τὰ παιδιά μου! Θέλω νὰ μάθω ποιὸς καὶ γιατὶ τὰ ἔσφαξε»!
– «Ὄχι, δὲν σοῦ λέω. Φῦγε ἀπὸ ἐδῶ», ἤ κάτι σχετικό, ἀπαντᾶ ὁ Τσιρίκης.
Τράβηξε τότε ὁ πατέρας τό δίκαννο, ποὺ εἶχε κάτω ἀπὸ τὸ παλτό του κι ἐσκότωσε τὸν Τσιρίκη ἐπὶ τόπου!».
Ὁ Χρῆστος Οἰκονόμου, συνελήφθη κι ἐδικάσθη στὸ κακουργοδικεῖον Ναυπλίου, ἀλλὰ ἡ ποινή του ἦταν πολὺ ἐλαφρά.

Αὐτὸ ἦταν τὸ τέλος τοῦ Ἀναργύρου Τσιρίκη, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς χειροτέρους βιαστὲς καὶ βασανιστές, ἀλλὰ καὶ τοὺς πιὸ ἀπανθρώπους σφαγεῖς τῆς ΟΠΛΑ στὴν Ἀργολιδοκορινθία.
Ἔτσι τὸν κρίνω ἐγώ, λόγῳ τῶν πράξεών του, ἀλλὰ διαφορετικὴ εἶναι ἡ γνώμη ἄλλων.

Στὸ βιβλίο τοῦ Γάννη Λέφα, εὑρίσκουμε αὐτὰ γιὰ τὸν Ἀνάργυρο Τσιρίκη: «Ἦταν ὀργανωμένος στὸ ΕΑΜ στὴν Ἐθνικὴ Ἀντίσταση. Δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς χίτες τὴν 8η Νοεμβρίου 1946 μέσα στὸ σπίτι του».
Σὲ λίγες γραμμές, καλύπτεται ἡ ἐγκληματικὴ δράσις του ὑπὸ τὸ πέπλον τῆς Ἀντιστάσεως!
Διαστρεβλώνεται ἡ αἰτία τῆς δολοφονίας του καὶ στιγματίζεται ψευδῶς ὁ δολοφόνος του ὡς χίτης, ἀντὶ γιὰ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ἦταν: ἔνας πονεμένος πατέρας!!!…»

Μπουγᾶς Ἰωάννης